Bu Sefer Başka!

✧1⁠✧

"Anne bu kombinin çalıştığına emin misin sen? Derecesi kaçta bunun?" dedi Lisa baygın bir halde.

Eline aldığı gazete kağıdını yellerken, ufakta olsa serinlemeye çalışıyordu.

"Sabahtan beri aynı soruyu soracağına, kalkıp baksana!" diye bağırdı annesi mutfaktan.

"Sıcaktan yapış yapış oldum. Eridim resmen. Kalkamam." dedi Lisa zar zor konuşarak.

"O elinden düşmeyen telefon varya, ara bakayım onunla babanı. Kombicinin numarası olacaktı onda."

"Yaaaa anne ne komibicisi yaaa" diyerek telefonu eline aldı. Zar zor babasını aradı.

"Alo? Baba? Sende kombicinin numarası varmış?" diyerek sordu Lisa. Sesi o kadar boğuk çıkıyordu ki, anlamak çok güçtü.

"Ney" diye bağırdı babası telefonun öbür ucundan.

O sırada sinirle içeri giren annesi telefonu elinden çekip aldı.

"Ver şunu......Alo, herif sende kombicinin numarası olacaktı. Onu bana bir söyle....Lisa kağıt kalem getir."

Lisa, o anki telaşla aniden ayağa fırladı. Bir anda ayağa kalktığı için gözleri kararmıştı. Kısa bir süre olduğu yerde kaldı.

"Kız getirsene!" diye bağırdı annesi.

Lisa, koşa koşa odasına gitti. Kalem arıyordu. Yok! Başka zaman olsa yerlerden toplardı. Ama şimdi bulamıyordu.

"Anne kalem yok!" diye bağırdı salona doğru.

"Gerizekalı!"

Lisa salona geri gelip koltuğa tekrar yayıldı.

"Öyle andavallar gibi yatacağına, kalk da evi topla. Kombici gelecek şimdi. Baban numarasını atacak." diyerek söylendi annesi.

Lisa, büyük bir of çekti. Evren, üstüne öyle bir baskı uyguluyordu ki, ayağa kalktığı gibi pat diye tekrar koltuğa oturuyordu!

Kalkıp biraz yastıkları düzeltmek istedi. Yamuk duruyorlardı. Bir yandan da sessiz sessiz söylendi.

"Bazen gerçekten Busan'da oturup oturmadığımızı sorguluyorum...Bu sabah yanlış yere spawnlandık galiba. Sahra'dayız sanki."

                                …⁠ᘛ⁠⁐̤⁠ᕐ⁠ᐷ

Gürültüyle çalan kapı yüzünden, Lisa aniden yerinden fırladı.

"Çekiçle mi çalışıyorsun kapıyı abi ya?" diyerek açtı.

Yanındaki annesi kolunu cimcikledi.

"Çekil de geçsinler." dedi sessizce.

Lisa kenara çekildiğinde "ne kadar sıkıcı bir herif." diye düşündü. Gri bir forma giymişti. Altında terlikler vardı. O da sıcaklardan illallah etmiş gibi duruyordu. Alnından şıpır şıpır terler damlıyor... Elindeki bez ile alnını siliyordu. Kafasının ortası keldi. Ayrıca oldukça pas kokuyordu. Bu havada da hiç çekilmez!

Ama o da ne? Lisa'nın gözleri takıldı. Ustanın arkasındaki kişiye takıldı. Aman Allah'ım.

Adeta eridi Lisa. Sıcaklardan değil, karşısındaki delikanlı yüzünden eridi. Eridi, eridi, aktı gitti. Çocuğun ayaklarının önüne akmış gibi hissetti kendini. Çocuk, tip tip ona bakıyordu. Lisa da bakıyordu ama tip tip değil. Aşk ile bakıyordu. Yüzünde koskocaman bir gülümseme vardı.

Annesi tekrar kolunu cimcikleyince kendine geldi. Ama gözü hala delikanlıdaydı. Saçları dalgalı bir çocuktu. Tatlıydı. Çok tatlıydı. Aşırı.