Bir insan arkadaşlarını nasıl dövebilirdi ? Veya cemrenin tabiriyle nasıl daha kötüsünü yapabilirdi ? Bir an sonra kendimi suçlu hissettim. Yani neredeyse benim suçum gibi bir şeydi. Cemre anlamış gibi
'' Merak etme. Senin bir suçun yok. Arda sadece sizi sevgili sanmış.'' diye saçma bir açıklama yaptı.
'' Cemre saçmalamayı kes. Arda benim ağabeyim falan değil. Ne diye böyle saçma bir şey yaptı ki.'' diye sorduğumda cemre gülmeye başladı. Tek kaşımı kaldırıp baktığımda
'' Belkide senden hoşlanmıştır.'' diye tekrar saçma bir öneride bulundu. Cemreyi yataktan itip yere popo üstü düşmesini izledim.
'' Saçmalıyorsun cemre git artık.'' deyip kapıyı gösterdim. Bir eli poposunda diğer eli yatakta kalkmaya çalışırken oldukça sinirli görünüyordu. Gülmekten vazgeçip kaşlarımı çattım. Ayağa kalktıktan sonra
"Sana bunu ödeteceğim." Deyip odayı terk etti. Yatağa uzanıp tavanı seyretmeye başladım.
~
Sabah gözlerimi açtığımda dünki kıyafetlerim vardı üstümde. Kolumun üstüne yattığım için uyuşmaya başladı. Saate baktığımda 8.01 olduğunu gördüm. Okul için uygun bir kıyafet seçtikten sonra giyindim. Ayakkabımı da seçip çantamı hazırladım.
Boy aynasından kendime baktığımda okul için uygun olduğumu anladım. Gülümseyip aynadaki görüntüme el salladım ve odadan çıktım.
Mutfağa geldiğimde daha kimse uyanmamıştı ama ayşe teyzeyle cemre kahvaltıyı hazırlamaya başlamışlardı. Çantamla ayakkabımı alıp merdivenin başına koydum. Sonra tekrar mutfağa dönüp sandalyeye oturdum. 5 dakika kadar sonra merdivenlerden sesler gelmeye başladı. Cemre elinde salatalık dolu tabakla masaya yaklaştığında dayanamayıp salatalıktan bir tane aldım. Ayşe teyze bu hareketimi görüp elime vurdu. Sonra gülmeye başladık. Annemle babam da gülerek mutfağa girdi.
'' Komik olan ne bu kadar gülüyorsunuz.'' Diyen anneme sarılıp günaydın dedim. Hepimiz masaya oturup kahvaltımızı etmeye başladık.
*
Sırtımda çanta, ayağımda ayakkabıyla bahçede annemi bekliyorum. Biraz daha gelmezse kendim gideceğim. Telefonumu çıkartıp biraz oyalanmaya çalıştım. Annem kapıda görününce oturduğum yerden kalkıp yanına gittim.
'' Canım deniz uyandı ve kendini iyi hissetmiyormuş. Sanırım hasta oldu onun için seni bugün baban bıraksın.'' Deyip beni öptü sonra onay bekler gibi bana bakmaya devam etti. Kafamı sallayıp bahçeden çıktım. Arkamdan da babam geldi. Sürücü koltuğunun yanına oturup kemerimi bağladım. Babamda yanımda yerini alınca yola çıktık.
~
Okulun önüne geldiğimizde çoktan herkesin geldiğini gördüm. İlk günümdü ve ben ne yapacaktım bilmiyorum. Heyecandan ellerim terlemeye başlamıştı. Terli ellerimi üstüme sildikten sonra babama dönüp teşekkür ettim ve sarıldım. Beni rahatlatmak ister gibi "Merak etme. Daha bugünden arkadaş bulursun eminim." Dedi. Yetimhanedeyken ilk 2 ay kimseyle geçinememiştim ben. Umarım aynısı olmaz. Babama gülümseyip tekrar teşekkür ettim ve arabadan inip okula doğru yola koyuldum.
~
Müdürün yanına gitmiş sınıfımı öğrenmiştim. Şimdi ise sınıfta oturup dersin başlamasını bekliyodum. Biraz telefonumla uğraşmış biraz deftere çizim yapmıştım. Böyle böyle ilk 20 dakika gitmişti. Sanırım öğretmen yoktu. Sınıfın uğultusu sinir bozucu olmaya başlamıştı. Herkes birbirini tanıyor mu yahu?
Cam kenarında oturduğum için biraz daha şanslıydım. Çünkü dışarıyı izleyebiliyordum. Ben öğretmenin gelmediğini düşünürken bir anda sınıfın kapısı açıldı ve 30 larında bir bayan sınıfa girdi. Sanırım okulda 40 yaşın üstü öğretmen yoktu. Herkesten özür dileyip masasına geçti ve oturdu.
İsmi Derya olan öğretmenimizin branşı geometriymiş. Aman ne güzel. Kafamı elimin üstünde sabitledim ve tanışma faslını izlemeye başladım.
~
Yaklaşık 20 dakikanın sonunda nihayet zil çalabilmişti. Sınıf yavaş yavaş boşalmaya başlamıştı. Ben tabiki sınıftan çıkmayacaktım çünkü okulda henüz bildiğim yer yoktu. Telefonumla oyalanmaya başladım. Ama rahatsızdım. Sanırım tuvaletim gelmişti. Telefonumu cebime koyup sıramdan kalktım ve sınıfı terk ettim.
Sınıfımın bulunduğu koridorda hiç lavabo yoktu hadi ama kim koca koridora lavabo yapmaz ki. Zil çoktan çalmıştı ama benim lavaboya girmem lazımdı. Biraz daha oyalandığımda çoktan koridor boşalmıştı. Birine sorma kararı aldım ama etrafta kimse yoktu. Sanırım bu seçim için biraz geç kalmıştım. Vazgeçip sınıfıma dönmem gerekiyodu ama ciddi anlamda sıkışmıştım. Üst kata çıkma kararı aldım. Merdivenlere yönelmiştim ki koridorun sonunda birisi gözüme çarptı. Sanırım ona sorabilirdim. Hızlı adımlarla kıza doğru koşmaya başladım.
Arkadan güzel birisi gibi duruyodu. Ama aynı zamanda tanıdık. Biraz daha yaklaştıktan sonra telefonuyla uğraşan kıza seslendim. Arkasını dönüp baktığında aklımdan geçen tek şey BUNUN BURDA NE İŞİ VAR!!? Olmuştu.
☁☁☁☁☁
Up uzun zaman sonra hikayeme kaldığım yerden devam ediyorum. Bundan sonra da böyle olacak. Vote ve yorumlarınızı bekliyorum. Bu arada multide adanın okula giderken giydiği kıyafet var. Öpüldünüz
