One Life.

The Hurt Broken

Η αλήθεια είναι ότι ο Κωνσταντίνος έφυγε από το δωμάτιο και εγω έμεινα εκεί να κοιτάω την κλειστή πόρτα!

Χτύπησε το τηλέφωνο μου και ήταν η Αναστασία.

Α:Καλημερούδια!

Ν:Που στον πουτσο είστε και γιατί με αφήσατε μόνη μου μαζί του;

Α:Και εγώ καλά ευχαριστώ!

Ν:Αναστασία μην παίζεις με τα νεύρα μου,πάτε καλά;

Α:Νεφέλη δεν είσαι μωρό.Δεν μπορούσα να τρέχω όλη την ώρα από πίσω σου.Εσυ το ζήτησες.

Ν:Τι ζήτησα ρε;

Α:Καλά δεν θυμάσαι τίποτα;Όταν σου είπε η Σόφη να μην πας,λίγο μετά έκανες πως πηγές τουαλέτα και έτρεξες και του μίλησες.Σε έπιασε και σε φίλησε μέσα στο μαγαζί και πραγματικά νομίζω ήταν αληθινό το φιλί του.Και μετά φύγατε μαζί!

Ν:ΤΙ ΛΕΣ;ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΤΙΠΟΤΑ!ΞΥΠΝΗΣΑΜΕ ΓΥΜΝΟΙ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ!

Α:Σου έχω νέα,όταν δύο άνθρωποι ξυπνάνε γυμνοί..

Ν:ΣΚΑΣΕ ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ..

Της έκλεισα το τηλέφωνο και έτρεξα να του κοπανησω την πόρτα.

Ποιος είναι αυτός που πάλι θα με κοροϊδέψει;

Πριν καν προλάβει να ανοίξει μπουκαρα μέσα.

Ν:ΠΟΙΟΣ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΜΕ ΚΟΡΟΙΔΕΥΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΜΟΥ;

Κ:Νεφέλη να σου εξηγήσω.

Ν:ΤΙ ΝΑ ΜΟΥ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ;ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΟ ΚΛΑΜΑ,ΤΟΣΗ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ;ΑΚΟΜΑ ΣΟΥ ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΑΞΙΟΛΥΠΗΤΗ;

Κ:Συγγνώμη..

Ν:Εγώ φταίω τόσα χρόνια,που άσχετα που με πλήγωσες,είμαι ακόμα ερωτευμένη μαζί σου.Δεν θέλω να με ξανά ενοχλήσεις,ούτε να μου μιλήσεις.Θέλω να είναι καλά οι φίλοι μας,μέχρι εκεί.

Πληγώθηκα πολύ περισσότερο εκείνη την μέρα.

Αποφάσισα να μαζέψω τα πράγματα μου και να γυρίσω στην Θεσσαλονίκη,χωρίς να πω κάτι στα κορίτσια.

Δεν ήθελα να τους χαλάσω το τελευταίο τους βράδυ και ας χάλασα εγώ όλη μου την διάθεση.

Και αυτή ήταν και η τελευταία μέρα μας στην Σκιάθο.