Bölüm 1

25 3 1
                                    

19.03.1998 yılında doğdum. Ve o gün babamı trafik kazasında kaybettim. Annemin anlattığına göre benim doğumumda babamla annemin arası geçim sıkıntısı yüzünden pek iyi değilmiş. Annem hastaneye yani doğumuma teyzemle gelmiş. Teyzem babamı aramış ve ;

- Hastaneye gelmelisin. Çok güzel bi kızın oldu.

diyip telefonu kapatmış. Babam , arabayı hızlı kullanırmış. O sırada bir kamyonla çarpışmış ve babam arabanın altına girmiş. Bir kızın ilk aşkı babası olurmuş , ben ilk aşkımı göremedim. O günden kaderim belli olmuş işte. Çocukluğumda her çocuk gibi parklarda geçmemiş , zaten babasız bir çocukluğun nasıl iyi geçmesi beklenebilirdiki? Herkesin babası kızlarıyla parka giderken ben çocuk aklımla anneme babama sorarmışım ve bana ;

" Baban gelecek kızım." diye avuturlarmış. Nezaman o soruyu sorsam , nezaman o cevabı alsam pencereden babamı beklermişim. Annem ben 3 yaşındayken Metin diye bi adamla evlenmiş. Tabi ara yapan belli , anneannem. Annemle babamın hiç evlenmelerini de istememiş zaten. Annem o adamla evlendiğinde , akciğer kanseriymiş. Ama doktora gittiğinde çok geç olmuş. Ben 5 yaşındayken annem bu kanserden öldü. Denizle benim aramda 2 yaş var. 5 yaşımdayken denize bakıyordum. Ve o adam , eve hergün başka kadınlarla geliyordu çoğu zamanda aç kalıyorduk. Bazen teyzem geliyor , bizi onlara götürüyordu . Deniz yavaş yavaş büyüdüğünde herşeyi anlıyordu. Ağlıyordu , bağırıyordu , parka gitmek istiyordu..

7 yaşındayken ev temizliğini öğrenmiştim. Bi yandan Deniz'e bakıyor , bi yandan da ev temizliğini yapıyordum. Büyüdüm , büyüdüm , büyüdüm. 9 Yaşındayken teyzem yemek yapmayı öğretti. Annem yoktu başımda , ama teyzem vardı o öğretirdi bana herşeyi. Tabi , böyle güzel yemekler yapamazdım ama Deniz ve benim karnımı doyuracak kadar yemek biliyordum. Deniz 7 yaşına geldiğinde ona herşeyi anlatmıştım ;

- Bak Deniz. Aklın şuanda bazı şeylere yetebiliyor ablacım. Ben doğduğumda babamla annemin arası pek iyi değilmiş. Ve annem hastaneye teyzemle gitmiş yani benim doğumuma. Teyzem babamı arayıp benim olduğumu söylemiş ve babam gelirken bir kamyonla çarpışıp kamyonun altında kalmış. Annem babamın ölümünden yıl sonra Anneannem sayesınde Metin denen o adamla evlenmiş. Annem evlendiğinde akciğer kanseriymiş fakat çok geç anlaşılmış. Annem seni doğurdu , ve öldü. Sen doğdun , annem öldü. Teyzem baktı sana ve bana. Şuan ikimizden başka kimsemiz yok anlıyormusun? Sakın o adama baba deme. Amca , abi gibi lakaplar kullanabilirsin. Ne derdin olursa bana anlat. Ben seni parkada götüreceğim , oyuncaklarda alacağım. Söz veriyorum herşey güzel olacak.

Deniz çok duygusal bir çocuktu. Ağladı. Günlerce saatlerce ağladı. Elimden bişey gelmedi. Yıllar böylece gitti. Gün geçtikçe içimde o adama karşı kinim artıyordu. Ben 4. sınıfa , Deniz . sınıfa gidiyordu. Aynı okuldaydık ve beraber gider beraber gelirdik. Deniz'in öğretmeni o gün Deniz'in birkaç saat daha okulda kalması gerektiğini söyledi. Bende eve gittim. Kapıyı anahtarla açmama kalmadan , o adam açtı kapıyı. Pis pis güldü suratıma. Ne olduğunu anlamadım başta. Herhalde öylesine güldü sandım , ama gülmedi. İçeri girdiğimde 1 saat içinde bana zorla sahip oldu. Yalvardım , ağladım , bağırdım fayda etmedi. Çekti gitti. O an öyle çaresizdimki.. O günden sonra çok korktum karanlıktan. Okula gidip Deniz'i aldım. Deniz ağladığımı farketmişti. Sorular soruyor , ağlıyordu. Cevap veremiyordum , teyzem Deniz'in okuluna yakındı. Oraya gittik ve anlattım teyzeme herşeyi. Şok oldu kadıncağız , dili tutuldu birşeyler söyleyemedi. Elleri titrerken , gözlerinden yaşlar akıyordu. Toparlandı ve beni banyoya soktu. Teyzem bana her dokunduğunda , aklıma o adamın dokunuşu geldi. Korktum. Yine ağladım banyoda. Sabah olmuştu. Deniz'i teyzeme bırakıp babamın mezarlığına gittim ;

- Babacığım.. Kızların ilk aşkları babaları olurmuş. Ama ben seni hiç göremedim , dokunamadım , saçlarımı okşayamadın , seninle parka gidemedim , sana sarılamadım. Neden be baba? Neden annemle gelmedin hastaneye? Neden bıraktın beni? İlk aşık olduğum adamı görmeden , bırakıp gitti beni. Gitmeseydin baba benim sana çok ihtiyacım var. Deniz seni çok özledi. Baba sevgisi eksik bi kız nasıl toparlanabilirki? Nasıl toparlanırım ben? Nasıl baba nasıl?

derken teyzemin dokunuşuyla arkamı döndüm. Eliyle gözyaşlarımı sildi ve sarıldık. Teyzem en değerlimdi. Yürüdük yavaş yavaş. O olaydan sonra kendi ayaklarımın üstünde durdum. Bi giyim mağzasında çalıştım , hem çalıştım hem okudum , hem okuttum. Aylık 500 lira alıyordum. 200 tlsini bankaya , 100 tlsini Deniz'in ihtiyaçlarına , 100 Tlsi bana , 100 tlsinide Teyzeme veriyordum. Bu şekilde 5 yıl idare ettim. 8. Sınıftayken güzel bi hayata sahiptim. Aklımdan çıkmıyordu ama , gülebiliyordum. 8. Sınıfın başında Kübra ve Masal'la tanıştım. Onlarında kötü bir hikayeleri vardı. Kübra'nın ailesi , Kübra doğar doğmaz onu bir yetimhaneye bırakıp arkalarında bir iz bırakmadan kaçmışlar. Masal'ın ailesi Masal'ı fakir bir aileye satmışlar. Kısa bir sürede dostluğumuz çok güçlüydü. Denizde yanımızda takılıyordu. Bir kaç ay sonra sbs sınavına girdik ve hepimiz çok yüksek puanlar almıştık. Dahası : hepimiz aynı liseye gidiyorduk. Bakırköy kız teknik ve meslek lisesini kazanmıştık. İstanbulun en güzel liselerinden birini..


Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 10, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Sonsuzluğun YolundaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin