merhaba ben umut, 18 yaşında yalnız ve depresif bir kızım.ismimi cinsiyetimle bağdaştıramamanızı anlarım,çünkü çoğu zaman bende böyle hissediyorum.biliyorum güzel bir isim güzel ve umut dolu bir isim biliyorum ama yinede bazen bir kız için söylendiğinde ağıza tuhaf geldiğinide fark ediyorum.ben umudum sevilmişler arasında seçenek yapma zorunluğuna mahkum edilmiş zavallı bir umut,benim yaşantım böyle başlamıştı, böyle sürecekti.bunun nasıl acı verdiğini bilemezsiniz.size de soruyorum,bu hayattan göç etmiş sevdiğiniz insanları geri getirmek gibi bir şansınız olsaydı ve bunu yapabilmenin tek şartı yine sevdiğiniz insanlar olsaydı siz ne yapardınız ??
sevdiğinize karşı sevdiğiniz ??
