Ya Güneş doğmazsa?

173 22 1
                                    

Sabahları annemin sesiyle uyanmayı çok seviyorum. Sanki onun sesi bana bir enerji veriyordu. Tabii ki babamı da çok seviyorum. Ama o sabahları erken kalkardı. Babam universitede tarih uzmanı. Ismi Ayberk. Annemse doktor. Ismi Nur. Onlar beni aşklarının meyvesi olarak belirlemīş ve adım Aynur koymuşlardı.Annemin sesini telefonuma kayıt etmişdim. Bir gün uyanıp annemin sesini duyamamakdan, onu kaybetmekden çok korkuyordum. Çünki annem kanser hastasıydı.Lakin annem bana her zaman umut veriyordu. Her şeyin iyi olucağına dair bana söz veriyordu. Ben her akşam Allaha dua eder ailemi benden almaması için yalvarırdım. Bu akşamda öyle oldu. Ama bu gece beni hiç uyku tutmadı. Annemin yanına gitdim ve onu uyandırdım. "Anne uyayamıyorum ben. İçimde bir dargınlık var lütfen bana yardım et" . Biz birlikte bahçeye çıkdık . Başımı annemin omuzuna koydum." Anne gece nasıl da güzel. Ay parlıyor, gecenin karanlığını aydınlatıyor. Yıldızlara gelsen onlar bir başka güzel. Sanki Ay ve Güneşin ışığı bir-birini tamamlıyor. Aynı bizim gibi. Sen ve ben gibi. Ben ışığımı senden alıyorum. Sen olmasan ben parlayamam anneciğim. Korkuyorum anneciğim. Ya gece hiç bitmezse ?Ya her zaman karanlık olursa? Ya Güneş doğmazsa?... Annem şefkatli elleriyle beni avutdu. Ben ona sarıldım. Hiç bırakmak istemiyodum. Annem gözlerimin içine bakarak"Unutma kızım her karanlık gecenin bir aydınlı sabahı var. Elbet Güneş doğacak, yağmurlar yağsa bile şimşekler çaksa bile.. Çünki ben seni hiç bir zaman bırakmayacağım. Hadi gidelim" . Yatğıma girdikde sonra her zamanki gibi günümü kendi kafamda özetliyordum. Hiç bir zaman günlük tutmazdım. Çünki birilerinin günlüyüm okumasından korkardım. Her gece kendimden hesap sorardım, yaptıklarımı ve yapacaklarımı düşünürdüm. Ben " Model" adlı moda evinde müdür asistanı olarak çalışıyordum. Ama hayelim bir top model olmakdı. Sabaha bir sürü işim vardı. Çabucak uyumak için gözlerimi kapıyorum. Yok dur! Ben yarın ne giyineceyime karar vermeliyim. Hemen yerimden firlayıp dolabı açdım. Dolapdan kırmızı üstü siyah çizgili gömlek altına siyah deri bir etek, mavi bir şlyapa ve mavi topuklu bir ayakkabı seçtim. Umarım güzel olmuşdur. Olamaz saat 04:00 olmuş ama ben hala uymadım. 4 saat sora iş başlıyıcak hemen uyumak için gözlerimi kapıyorum....

Aşksız olma ki, ölü olmayasınHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin