KARABAYIR

3. Bölüm HASTANE

Herkese merhabalaarr
Önceki bölümleri okuyanlara çook teşekkür ederim
Umarım beğenirsinizz

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
°Yazarın Anlatımıyla°
2 Ay Sonra

"Komutanım bugün başlıyoruz,değil mi?"

"Başlıyoruz Uygar."

Bugün o güzel gündü.Sonunda istenen bilgiler alınmıştı.Şimdi sırada en güzel yeri vardı.Savaş.

Ayaz konuşmaya başladı."Bugün işler bitecek.Yaralı istemiyorum.Nasıl geldiysek öyle gideceğiz."

"Emredersiniz."dediler.

Herkes yerlerine geçmişti.Ayaz "Ben demeden silah sesi duymak istemiyorum." Hepsi yine "Emredersiniz."dedi

Aradan kısa bir süre geçti.Etraf savaşmak için uygundu ve Ayaz'dan beklenen izin geldi "Atış serbest."

Ve ortalıkta silah sesleri duyuldu.Silah sesleri aynı bir şarkının melodisi gibiydi.Rahatlatıyordu.

"Doğru düzgün çatışın lan!Hadi çıkın,sizi bekliyoruz."diye haykırıp sövmeye devam ediyordu Turgut.

Bir süre sonra savaş bitmişti.Silah sesleri susmuştu.

"Demir neredesin?"

"Geliyorum komutanım."

Demir de geldikten sonra hepsi bir arada toplanıp etrafı kontrol ediyorlardı.

"İçeriye giriyoruz.Dikkatli olun."

Timdeki bazı kişiler içeriye girdi.İçeride hiç kimse yoktu.Timdeki bazı kişiler sırayla dışarıya çıkıyordu.İçeridekiler dışarıya çıktıktan sonra 2 el silah sesi duyuldu.

"Komutanım!"diye haykırdı Demir.

"Nerden geldi bu silah sesi?"dedi Atakan.

"Komutanım geliyorum.Bekleyin." dedi Doğa.

Ayaz'ı vuran,vurulmasına rağmen ölmeyen teröristdi.O sırada Demir'den bir ses geldi.

"Bekle lan.Sikicem senin belanı!"
Demir hızlıca arkadaşını vuran terörün yanına gitti ve onu yumruklamaya başladı.Adamın öldüğüne ikna olduğuna karar verdi ve Ayaz'ın yanına gitti.

"Togan karargahla iletişime gir.Acil helikopter göndersinler.Acil!"dedi Ayaz'ın yarasıyla ilgilenen Doğa.

Togan "Emredersiniz"dedi ve cebinden telefonu çıkarıp karargahla iletişime geçti."Celal Komutanım,Ayaz Komutanım vuruldu.Acil helikopter lazım."

"Ne?Ayaz'ın durumu iyi mi?"diye sordu Celal Komutan.

"Fazla değil komutanım."diyerek Celal Komutanın sorusunu cevapladı Togan.

Celal endişeyle "Tamam.Olduğunuz bölgeye helikopter gönderiyorum.Sizde gelin."dedi
"Emredersiniz komutanım."diyip Doğa'nin yanına gitti.

"Helikopter geliyor Doğa Komutanım."dedi Togan.

Ayaz sakin kalmaya çalışıyordu.Terörist onu kalbinden vurmaya çalışmıştı ama kalbi yerine kalbine yakın yerlerden vurmuştu."Ben iyiyim."

"Komutanım dayanabilirsiniz,değil mi?"diye sordu Demir.
"Dayanırım."dedi Ayaz.

Helikopter kısa süre içinde gelmişti.Helikopter hastaneye gidemeyeceği için ilk önce askeriyeye sonra da orada hazır bekleyen ambulansla hastaneye gidecekti.

°Berfu'nun Anlatımıyla°

Hastanede oturuyorduk.Kahvemi yudumlarken Güler Hoca endişeli bir şekilde yanımıza geldi."Çabuk hazırlanın,acil yaralı bir asker geliyor.Kurşun yarası varmış."

Hepimiz ayağa kalktık."Kaç tane kurşun yarası var?"diye sordum.

"Bilmiyorum."dedi.Sonra devam etti."Tahminimiz üzere 10 dakikaya burada olurlar."

Hepimiz ameliyathaneye girmiştik ve üzerimizi giyiyorduk.Yaklaşık 10 dakika sonra hasta ameliyathaneye gelmişti.

Ve o hasta benim karşılaştığım adamdı.Askermiş.Üstündeki kıyafetin sol tarafı kesilmişti ve kan içindeydi.

"Ayaz Arslan.27 yaşında.Kan grubu A Rh+.2 tane kurşun yarası var.Bilinci 3 dakikadir kapalı."

"Hemen ameliyata başlıyoruz."dedim.

~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ameliyat bitmişti.Sağlık durumu gayet iyiydi.Şimdi tedbirlerden dolayı yoğun bakıma alınacaktı.

Üstümdekileri çıkartıp ameliyathaneden dışarıya çıktım.Karşımda askerler vardı.Hepsi de endişeli bir şekilde bekledikleri çok belliydi.

Yanıma hepsinden daha üst rütbede olduğu belli olan birisi geldi."Ayaz'ın durumu nasıl?"

"Ameliyat gayet başarılı bir şekilde bitti.Hasta da geyet iyi durumda.Kurşunlar kalbe yakın bir yere geldiği için biraz zorlandık ama iyi.Tedbirlerden dolayı 24 saatliğine yoğun bakımda kalması lazım.Geçmiş olsun."

"Sağ olun"dedi az önceki adam.Tam arkamı dönüp giderken aklıma cebimdeki askeri künye geldi.Versem mi diye düşündüm ama künyeyi Ayaz'a benim vermem daha iyi olurdu.Ve gittim.

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Bu bölüm de bitti

Yıldıza basıp yorum atarsanız çook sevinirim

Sevgilerle kalın...