Geceye ait-bxb

1. Bölüm

Kartal'dan;

Elimde ki çakmakla sönmüş olan sigaramı tekrardan yaktım, içime çektiğim zehiri her bir kere daha dışarı soluduğum da rahatlıyordum. beni buralara kadar getiren kimsesizken bana sahip çıkan, beni eğiten. Murat babamın son isteğini yerine getirecektim. hayatını kaybedeli bir ay oluyordu çaresi olmayan bir hastalığa yakalanıp 55 yaşlarında ölmüştü ve benden şu ana kadar tek bir isteği oldu ölmeden önce. Küçükken yetimhaneye bırakmak zorunda olduğu oğlunu bulup sahip çıkmalıydım. gerekirse uğruna ölecektim. İsmi oğuz olan çocuk 18 yaşına bastığında yetimhaneden ayrılmıştı aldığım bilgilere göre ve şu an nerede olduğu bilinmiyordu. annesi onu doğururken ölmüştü yani doğumda kaybetmişti hayatını bu olayın görülen yüzü ya karanlık tarafı? O çocuk annesinin doğumda serumuna koyulan zehirin yüzünden öldüğünü öğrenirse ne olacak? Ruhu deli gibi gibi intikam ruhuyla çelişecek ve bu intikam azmi onu öldürecek. ne olursa olsun bu çocuk bu durumu öğrenemeyecek canım uğruna saklayacağım, onu yaşatacağım.

"Delireceğim nerede bu çocuk bakmadığım delik kalmadı sikeceğim artık size çocuğu bulmanız için bir ay müddet vermiştim ve siz hala karşıma geçip bana çocuğu bulamadığınızı söylüyorsunuz söyleyin ne yapayım size şimdi "diye yüksek bir sesle kükredi adam artık sabrının tükendiği yere gelmişti.

"kartal bey sadece bakmadığımız o bölgenin okul kayıtları kaldı oralardan çıkacağına eminiz lütfen biraz daha zaman verin bulacağız, izninizle çıkabilir miyim efendim"
adam başını sallayıp çıkabilirsin dedikten sonra homurdandı. Peki çocuğu bulduktan sonra ne olacaktı ne diyecekti çocuğa? Bu düşüncüler içini sömürüyordu iyice. Çocuğa seni terk eden baban öldü ve bana seni korumamı söyledi mi diyeceğim. Aptalca. Bunu söylersem çocuk delirlir her halde, Ama Başka çarem yok böyle anlatmak zorundaydım.
Çalan telefonumla ekranda pamiri gördüğümde derin bir iç çektim. Çok yakın bir arkadaşımdı seviyordum onu ama çok fazla konuşuyordu, şerefsiz.

"Alo kartalcığım naberr hiç beni aramıyorsun darılıyorum ama" duyduğum sesle homurdandım, ne olacak bu çocuğun hali birini bulsam da şundan kurtulsam artık.

"Ya kardeşim benim ben de çok rahatım ya geziyorum tozuyorum ya seni arayamadım kusura bakma, Aptal bilmiyorsun sanki" dediğimde beyfendi gülmeye başladı tabi eğlence çıktı ona.

"HDKWFHSKFBEKDNE YA KANKS DALGA GEÇMESENE HEM EVDE MİSİN SENİN YANINA GELMEK İSTİYORUM" dediğinde yüzümde bir gülüseme oluştu, aptal ama seviyordum işte.

"OĞLUM KANKS NE YILIŞIK HEM SEN GELECEKSİN TABİ NE BİÇİM KORUMASIN SEN GEL HADİ" dediğim de yüzüme kapattı bir de pezevenk ulan sen gelirsin buraya. Telefonumu cebime atıp odamdan çıktığım da mutfağa doğru ilerlerken arkamdan bir ses işittim.

"Kartal abi çocuğun nerde olduğunu bulduk getirelim mi hemen?" işte şimdi keyfim yerine gelmişti sonunda.

"soruyor musun bir de getirin" asıl sorun şimdi başlıyordu aslında. Çocuğu bulduğuma göre zor günler beni bekliyor. Elimi tezgahın üstünde ki içkiye uzatıp içkiyi bir kerede kafama diktim.

Oğuz'dan;

Okuldan çıktıktan sonra kafa dağıtmak için bar'a gelmiştik emirle, emir sınıftan arkadaşımdı ve şu an baya kendisi içmişti eğer şimdi kalkmazsak eminim yarın uyanamayacaktık.

"Emir fazla içmedin mi olum hadi kalk gidelim hem geç oluyor saat" dediğimde kafasını hayır anlamında sallamaya devam etti bu iş böyle olmayacaktı, dışardan bir taksi çevirip emiri bırakmam lazımdı. kapıdan çıktığım da omzuma yaslanmış emirle beraber taksi bekliyordum. Buraya doğru gelen bir taksi gördüğümde emiri oturtup şöföre parayı verip yolu tarif ettim. Emirin gittiğini görüp ben de eve doğru yürüyecektim ki birileri beni kolumdan tutup arabaya çekene kadar.