1. bölüm

27 4 1
                                    

1. BÖLÜM

Çelişki

Herzaman herkes için adil değildi hayat bunu herkes bilir ama en iyi bilen kimdi? Notalardamıydı aradığımız , yoksa çizimlerdemiydi neyi arıyorduk ne için yaşıyorduk amacımız neydi. Herkesin bir amacı vardı kimisi keşfedememiş kimiside bilmeden ölücekti.

Duru artık sessiz mi olsan dersimiz felsefe değil resim diye bir ses yükseldi arkadan bu Ecem'di ve yanımdan bir ses daha Nefes'di bi susun hoca duyucak. Son dakikalardı zil çaldı son dakika ödevi olmazsa olmaz ve tabikide detaylı çizim en arkalardan bir ses hocam artık salında yemeğe çıkalım ardından ise gülme sesleri kahkaha sinirli hoca ve ceza yaklaşık yarım saat sonra çıkın diyen bir ses.Koşun hadi yemek kalmıyıcak dediler hayvan gibi koşuyoruz ben kahvaltı yapmazdım asla bu yüzden çok kez pişman oldum ama sabah yiyemiyorum ben ne yapayım derken Neris ve Irmak geldi ardından bir anons ve anons yapılırken yüksek bir ses ve kapılar kapalıydı. Açmaya çalışsakta elimizden birşey gelmiyordu. Ecem,Nefes,Neris,Irmak,ben çalışanlar birkaç gereksiz erkek, isimleri Efe,Kamil,Mert anons cızırtılı geliyordu ardından bir silah sesi o sesle birlikte herkes birbirine baktı şok olmuştuk hiç kimseden çıt çıkmıyordu.Çığlık sesi ve anons kesildi sessizlik bozuldu birisi anonsları müdürün odasından yapıyorlar diye biliyorum dedi bu Ecemdi. Efe ekledi evet ses müdürün sesine benziyordu dedi ve herkes ağzında birşeyler geveliyordu dehşet içinde olanları konuşuyorlardı. O sırada tanıdık bir ses geldi birisi mikrofonu bulmuştu bu hocalardan biriydi olanları anlatıyordu tüm herkes oturmuştu hocayı dinliyordu. Bir silah sesi daha ve tanınmayan bir ses ,ses değiştirme cihazı olduğu belliydi buda elendi kimler var sırada dediler sekiz isim söylendi kalanlar elendi dedi ve bu kalan sekiz kişi bizdik . Ben delirmeye başladım ve Kamil kapı rüzgardan dolayı açılmıyor dedi Ecem yanıma geldi beni anlamıştı,benimle konuştu beni savundu Kamil devam ediyordu içerden açılması imkansız.Ecemle anlaşıyorduk Ecem'in arkadaşı olan Neris geldi ondan sonra ırmak geldi nedense ona çok yakın hissediyordum hepsiyle konuştuk tanıştık sonra Nefes geldi onunla da tanıştım sonra hocanın dedikleri aklıma geldi ve onlara saklanmamız gerektiğini hatırlattım.Ecem onayladı biz Ecem'le kantine gidicez oradaki kapıya bakmak için Kamil'de gelsin tek kalmasın Kamil belki yardım ister Efe'de gelsin
Nefes,Neris,Irmak yemek yiyin biz kantinden su alıcağız, paketli yiyecek de alırız resim çantasına atarız. Yemek yiyip gelirsiniz nöbette tutacağız o sırada nöbet değişimi yapılacak, sizden sonra biz burada nöbet tutarız dedim herkes onayladı Kamil kapıyı açmak için Efenin
yardımları yetmiyor daha fazla kişi olursak açabiliriz dedi Merti'de çağırdım. Sonra içeride kalmakmı daha iyi dışarıya çıkmakmı diye tartışırken kızlar geldi hemen sonra kapı açılma sesi ama erkekler kapıyı açamamıştı yemekhane ile kantini birleştiren kapıdan geçtim. yemekhanedeydim kapı açılmıştı ve içeride maskeli insanlar vardı derken kantinin dış kapısını açmışlardı paketli yemek ve su aldıktan sonra telefonları almaya gitmiştik ki sınıfta öğretmen masasının altında ağlayan berra'yı gördüm geldi ve koluma yapıştı telefonları aldık ve çıktık sanırım listeye berra'yı eklemeyi unutmuşlar dokuz kişiydik her yer kan kokuyordu okulda kalmıştık çünkü okul dağın başındaydı sonra ölen polislerin silah ve mermilerini çantama aldım ve herkese bir tane verdim onbir tane vardı ben bir tanesini cebime aldım diğerini çantama koydum çakımıda diğer cebe attım.Üst kattaki kütüphaneye gittik oradaki camlardan alt katı görebiliyorduk burası ortaokul binasıydı bağırma sesi kütüphaneden geliyordu Kamil ve Efe kavga ediyordu ayırmaya gittiğimde herkesin endişe içinde kaldığını gördüm hemen ayırmaya çalışsamda Kamilin sinirle beni yere fırlatması ile nefessiz kalmam bir oldu nefes alamadığımı anladıkları an herkes başıma toplandı ve ecem ağlayarak ambulansı aramaya çalıştı ama telefonlar çekmiyordu. Bir dakika ne nefessizlikten mi ölücem kurtulursam seni gebertirim kamil o sırada neris geldi ve beni dinle dedi hareket edemiyordum nerisin dedikleriyle hareket etmeyi becerdim ve derin nefes alıp vererek kurtuldum ilk sözlerim kamil bittin sen oldu çakıyı çıkardığım gibi üzerine atladım sonra geri çekilp çakıyı yere fırlattım ecem al onu dedim ecem aldığı gibi nefese verdi ecem ayırmaya gelicekti ama istemedim bir tekmeyle halledebilirdim ve hallettim bile derken çakıyı almıştı Kamile çakıyı kim verdi hayır ölücektim kocaman çakı koluma saplanırken sadece izledim başka birşey yapmadım. Ağlamadım bile bence gereksizdi tişörtten bir parça keserek koluma sardım ve şanslıydık bilgi işlem bu kattaydı çıktık ırmak ve ben kameradan adamların çıktığını gördük bir saat sonra birkaç adam okulun içine girdi hırsızlar kantindeki herşeyi alıp kaçtılar etraf güvenliydi ama bir gün geçmişti.Tüm gün oturdukhava almaya çıkmıştık sahalarda ne yapıcağımızı konuşuyorduk o sırada Efe Ecemi çağırdı çimlerde uzanıyorduk birşeyler konuştular sonra Efe beni çağırmıştı lise binasında Hakanı ve Aslanı gördüğnü söyledi ama adamlar liste tamamlandı demişlerdi sonradan aklıma listede onların olmayabileceği geldi. Sonra onları aldık ve geri geldikherkese söyledik  iyi anlaşıyorlardı o sırada Mert silah kullanmaya bilen varmı nasıl kullanıcaz ben biliyordum ama öğretemezdim  o sırada  hakan ben herkese ders verebilirim dedi ve çalışmaya başlamıştık. Hakan bana ders vermek için gayet iyisin grup yapalım kızları sen al erkekleride ben alırım önce tutuş öğret dedi başımı evet anlamında sallayarak gittim ve kızları
çağırdım.Neris,Nefes,Ecem,Berra,Irmak ve ben kızlara eğitim vermiştim şimdilik bu kadar bilmeleri yeterliydi.

Resim Lisesi ÖlüleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin