فاتنة العرب

البارت الأول

فى ليلة مليانة بالامطار واصوات الرعد، راقد على سريره بيهز راسه بهسترية كأنه شايف كابوس فى منامه وبينهج بصوت عالى، لحد ما فجاة انتفض وقام فجاة بيردد بصوت كساه الخوف، الالم..

عرب بصوت عالى: جميييييلة..

بص حواليه لقى نفسه فى غرفته الكئيبة، فى شقته اللى بيسكنها لوحده من يوم ما اتخرج واشتغل.

زفر بتعب ومسح دمعة فرت من عينه، اخد البرواز اللى ع الكومد، صوره بتجمعه بأخته الوحيدة.

عرب بالم: ورحمتك يا حبيبتي لانتقم منه واشرب من دمه بس القيه، القيه ساعتها هقدر اعيش.

التمس صورتها بحزن، الفراق كان صعب اوى على قلبه، خسرها بعد ما كانت مسكنه، فى ليلة كانت ابشع ليلة عدت عليه وبقي هو ضحية الوحدة من بعدها لانها كانت ليه الاهل بعد ابوه وامه..

باله عمره ما ارتاح وهو بيدور على السبب فى بعدها عنه السبب فى سرق حياته منه..

عرب بغليل: هلقيك يا جابر، وربي لجيبك من تحت الأرض، وهقتلك و هشرب من دمك.

قطعه صوت اتصال من صديقه الوحيد "باسم"

عرب بتعب رد: خير يا باسم على المسا.

باسم: اوعى تقول إنك نايم يا غالى احنا ورانا ليلة صباحى، من اللى بتدخل مزاجك دى.

عرب: طيب حلو السهرة جت فوقتها التمام.

باسم: مستنيك يا شق الشقايق.

عرب: جاى يا باسم، سلام.

قفل الفون وقام لبس هدوم كاجول شوية، تيشرت اسود وعليه بنطلون جينز ولبس الكاب بتاعه.

ونزل من شقته متجه للنادى الليلى اللى بيسهر فيه كل ليلة بيشوف فيها الكابوس ده يمكن يرتاح.

دخل لقى باسم بيرقص مع البنات وبيرملهم فلوس كعادته، هو شخص بتاع مزاج وبيتكيف، هز راسـه بياس لانه مبيحبش الجنس الاخر..

وقعد على البار..

عرب للجرسون: واحد ويسكى فاخر يا فواز.

فواز: من عينيا يا عرب بيه محضرها وساقعة.

جابله الكاس والتلج وابتدى عرب يشرب بكميات كبيرة، باسم لما لمحه قاعد فهم اللى جواه.

باسم قربله بحزن: نفس الكابوس يا عرب.

عرب بيشرب: ده مش كابوس دى حقيقة بتظهرلى كل يوم عشان منساش يا باسم.

باسم: لا أنتَ هتنسي عشان تعيش.

عرب اتعصب: أنسي !!!!! عايزنى انسي حق جميلة اللى ضاع هدر كده بسبب بلد فيها الكبار ظلمة وبقا الغلبان ملوش حق فيها، حق اختى ضاع كدا بسبب واحد مسنود وليها معارف فالدخلية.

باسم: وأنت ايه مأكدلك انه جابر الغول هو الى..

عرب وبان عليه الالم: هى قالتلى قبل ما تفارقنى.