Vurgun(+18)

Davet

Merhaba arkadaşlar❤️ umarım beğendiğiniz bir bölüm olur🩷

Oy verip, yorum yapmadan geçmeyin lütfen. iyi okumalar💜

Bugünkü son hastamı da tedavi edip gönderdikten sonra oturduğum koltukta arkama yaslanıp rahat bir nefes aldım. Yorgundum. Bu yorgunluğun sebebi hem sabah erkenden kalkıp hastaneye gelmiş olmamdı ki nerdeyse 6 saat durmadan hastalarla ilgilemiştim. Hem de dün uyuyamamış olmamdandı.

Dün gece...

Dün gece benim için bir ilk gerçekleşmişti. Normalde biri yanımda olunca geçmeyen hatta giderek artan ağlama krizim ilk defa birisinin bana sarılmasıyla geçmişti üstelik Cihangir'in o ilk gün hiç beğenmediğim şu an ise hoşuma giden kokusu beni şaşırtarak rahatlamamı sağlamıştı.

Ve o an beni kendine çekip sarıldığı an hafızamdan hiç gitmiyordu. Sürekli kendimi onun bana sarıldığı anın içinde buluyordum.

Neden bana sarıldığını bilmiyordum çünkü benim hıçkırıklarım dinip sustuğumda benden ayrılmış tek kelime etmeden odamdan çıkmıştı.

Kim bilir belki o da ne yaptığının farkında değildi. Beni öyle görünce acımış olmalıydı.

Düşüncelerim odanın kapısı açılıp hastandeki en yakın arkadaşım olan Bora'nın içeri girmesiyle bölündü.

Bora, otuz iki diş sırıtarak karşımdaki koltuğa geçerken "vay vay vay sonunda kaçak gelinimiz bir işi olduğunu hatırlamış"dedi

Onun gülümsemesine en içten tebessümümle karşılık verip "abartma istersen Bora altı üstü iki gün yoktum"dedim

Bora bir an ciddileşip "evlendin ve beni çağırmadın Eslem hanım beni ya hastanedeki en yakın arkadaşını"dedi

Ona üzgünce bakıp "aniden oldu. Yani yıldırım nikahı kıydık bir de aile arasında kısa bir törendi buna düğün bile denilmez Bora"

Bora ikizler burcu olmasının hakını vererek sözlerimin üstüne tekrar gülümseyip "neyseki Eniştemiz karun kadar zengin yoksa seni affetmezdim."dedi

Yüzümü buruşturup "kocamın zengin olması seni neden ilgilendiriyor ki"dedim

Bana göz kırpıp "yahu kızım oldu da paraya ihtiyacımız oldu para için de yüzen bir yakınımızın olması kötü mü?"

Ona inanmayan bakışlar atıp gülümsedim "neyse nedeni ne olursa olsun beni affetin ya önemli olan o"dedim.

Bora kaşlarını çatarak "Eslem şaka bir yanada sen neden balayı falan yapmadan kocanı daha evliliğinizin ilk günü bırakıp geldin"

İşte Bora'nın bu halini seviyordum. O kızların dilinden anlayan bir erkekti.

"İkimizde işkoliğiz iki gün yetti işimizden ayrı kalmamıza"

Bora şaşkınlıkla başını salayıp beni onaylayınca telefonumun çalmasıyla irkildim. Genellikle işteyken sessize alırdım. Gerçi almazsam bile beni arayacak pek kimsemde yoktu.

Ekranda Cihangir yazısını görünce telefonu Boraya çevirip "iznin olursa kocamla yalnız konuşabilir miyiz?"diye sordum.

Bora anlamlı anlamlı sırıtıp ayaklanırken "emriniz olur efendim enişte beye bol bol selamlarımı iletin lütfen"deyip odadan çıktı.

Bora gidince boğazımı temizleyip aramayı yanıtladım ki Yanıtlamamla Cihangir'in öfkeli ve endişeli sesini duymam bir olmuştu. "Nerdesin sen neden geç cevap veriyorsun şu telefona?"

Ne bekliyordun ki Eslem hanım bu odunun nazik nazik nasılsın diye sormasını mı?

Yeminle odundu. Bir de babası yontmam için başıma kakalamıştı. Bu adamı ne kadar yontarsam yontayım adam olmazdı.