Gözümü zar zor açıyordum, ayağımın sızısı beni öldürüyordu resmen Robin bir anda bağırarak "uyandı uyandı" dedi Steve "hey sessiz olsana biraz" diye sessizce karşılık verdi gözümü açtığımda ikiside başımda dikiliyordu, Nancy ayağımı sarmakla meşguldü benim ise o an aklıma gelen tek şey eddie'ydi mırıldanarak "eddie" diye seslendim eddie' nin sesi geldi bir an, oda sessizce karşılık vererek "buradayım" dedi "neredesin" dedim hala nerede olduğunu göremiyordum Robin sessizce Steve'e " kör mü oldu acaba? , Kuduz olmuş olmasın yan etki yapmıştır belki de" dedi telaşla Steve sadece göz devirdi o sırada eddie tekrardan "heyy buradayım" dedi -ahh tanrım ben eddie'nin kollarındaymışım-
Beni sımsıkı sarmıştı sırtını kayalığa yaslatıp ayaklarını uzatmıştı bende aynı pozisyonda eddie'nin kucağındaydım sırtımı onun göğsüne yaslamıştım kafamıda omzuna koymuştum kollarıyla beni sımsıkı sarıyordu
E: "iyimisin?" Dedi sessizce sesinde endişelendiği belliydi doğrulmaya çalışarak
M: "evet iyiyim" dedim doğrulmaya çalışarak
E: "heyy zorlama kendini" dedi eddie'nin kucağında sağ omzumu ona dönerek yan oturdum eddie ayaklarını hala uzatıyordu bende iki ayağımı eddie'nin dizlerinin üstüne koydum hala kucağındaydım eddie'nin sol eli belimde sağ eli dizimdeydi eddie'nin yüzüne bakarak "özür dilerim" dedim bir anda istemsizce gözyaşlarım aktı.
O sırada Robin "yalnız bırakalım bence" dedi ve bizden uzaklaştılar ama steve'in gözü sürekli üzerimizdeydi arkadaş iç güdüsü olarak beni güvende tutmak istiyordu
Eddie sağ eliyle göz yaşlarını silerek E: "ne için"
M: "kayıkta söylediklerim için" dedim ağlamaklı sesle
E: "önemli değil...ben sadece ...kendim için korktuğumdan değil, senin için korktuğumdan gitmeni istemedim" dedi ayağımı işaret ederek güldü, sadece eddie' nin gözlerine bakınmakla yetindim vücudu sıcacık ve çok rahattı eddie' ye bu denli yakın olmak çok iyi geliyordu bana öyle güzel bakıyordu ki kendimi tutamayıp bir anda dudaklarımı eddie' nin dudaklarına bastırdım dudakları vücudu gibi değildi soğuktu.
Eddie neye uğradığını şaşırdı ilk başta karşılık vermeyince hata yaptığımı eddie' nin istemediğini düşündüm geri çekildiğim sırada elini yüzüme koyup sertçe beni kendine doğru çekti ayağımın acısını ve upside down' da olduğumuzu unutmuştum resmen şuan saatlerce günlerce böyle kalabilirdim.
Öpücüğümüz biraz kısa sürdü çünkü çocuklar oradaydı ve eddie biraz çekingen bir insandı hemen utanmıştı yüzünü yüzümden ayırıp bana o sıcacık gülümsemesini attı elimde olmadan dudağının kenarına bir öpücük kondurdum ve boynuna sıkıca sarıldım bu iyi gelmişti
Steve'ler yanımıza gelerek "artık ilerlemeliyiz" dediler tamam şeklinde kafamı salladım Robin imalı bir şekilde "ayağın iyileşti sanki mic hee... Hemde sadece bir öpücük ile" eddie kıpkırmızı olmuştu utanmıştı, bende ama bir yandanda hoşuma gitmişti. Eddie' nin elini tutarak ayağa kalktım
E: "yürüyebilir misin? İstersen taşıyabilirim seni" gülerek "saçmalama tabikide yürürüm bebeğim" dedim eddie donup kalmıştı bana doğru yaklaşarak "bebeğim mi dedin sen?" Dedi gülerek
M: " aaa"
E: "hoşuma gitti" dedi gülerek. Ayağımın üstüne yürüyebileceğim kadar basabiliyordum ve hep beraber ilerlemeye başladık...
✨Bu bölüm birazcık kısa olmuş olabilir yeni bölüm en kısa zamanda gelecek🤝🏻✨
ŞİMDİ OKUDUĞUN
🪐EDDİE MUNSON - FREAK LOVES🪐
Fanfiction"seni tanıyor gibiyim" "Tanışıyoruz zaten" "Eğer tanışsaydık bu yüzü asla unutmazdım munson"
