Songül önüne bakmaya devam ederken Emin yaklaştı yanına.
"Sevgilim affet hadi " dedi omzuna dokunarak. Songül adamın ses tonundan pişmanlığını anlamıştı, yüzünü Emin'e çevirdi.
"Bir daha benim yanımda silah çekmek yok. Polis olan benim gerekirse ben çekerim silahımı ama sen bir daha silaha dokunmayacaksın"
Songül'ün tatlı sert uyarısı üzerine Emin gülümsemeye başladı.
"Söz komiserim, bir daha sizin yanınızda silah çekmeyeceğim, ama siz bana bu hatam için ceza kesmek isterseniz bu gece beni tutuklayabilirsiniz"
Emin'nin dalgacı tavırlarına göz devirerek baktı Songül. "Yani bu durumda bile aklın fikrin" dedi ama utancından cümlenin devamını getiremedi.
Songül'e yanaşıp ellerini beline doladı Emin. Dudaklarına uzun bir öpücük kondurduktan sonra mırıldandı.
"Benim aklım fikrim hep senle dolu" dedi erkeksi sesiyle ve biraz daha sokuldu Songül'e.
Herkese selam. Bugün bölüm yazamadım kusura bakmayın. Çünkü böbreğimdeki taş sebebiyle sabahtan beri şiddetli ağrı çekiyordum. Şimdi biraz daha iyiyim🙏Yorumlarınızı gördüğüm için en azından kısa bir kesit bırakmak istedim sizlere. Kendimi daha iyi hissedersem 00.30'a bölümü yazmaya çalışacağım. Sizleri seviyorum 🩵
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmkansızı istemek
FanfictionBir polis biri mafya.. Güneş ve ay kadar farklıydılar birbirlerinden. Belki birbirlerine kavuşamayacaklardı ama birbirlerine karışmayı öğreneceklerdi...
