PİŞMAN DEĞİLİM SEVDİĞİM İÇİN|| Barış Alper YILMAZ

2

"biz barışla komşumuyuz istanbulda"dedim bengü 'oh' layarak geri çekildi "evet ordada komşusunuz"dedi ay şu an tüm şansımı kullandım resmen.

"Ayyy çok mutlu oldum şu an"dedim bengüye bakarak bengü sırıtarak kahvesinu içmeye devam etti.Bende şarkıya eşlik ediyordum.Şarkı bitince bengü aldı telefonu ve bir şarkı açtı gerçekten çok güzel bir şarkıydı.

Annem ve babam eve gelince oturduğumuz yerden kalktık.Annem ve babam birbirine bakıp sonra bana baktılar.

"Kızım"dedi babam ve yanıma geldi.

"Biz bi süreliğine annenle tatile çıkıyoruz eğer istersen sende gel"dedi aslında güzel bir fikirdi ama tatile gitmek istesem istanbula evime giderdim.Babam o kadar masum bakıyordu ki bana "yok baba ben burada bengü ile kalmak istiyorum"dedim babam beni onayladı az sonra gidiyolardı belki 1-2 yıl olmayacaklarmıs ev bana ve bengü kaldı şimdi yaramazlık zamanıydı.

Babamlar gidince bizde içeri girdik.Bengü bana ben bengüye bakıyordum.

"Ne yapıcaz"dedi bengü biraz düşündüm ve cevap verdim "Bilmiyorum ki"dedim o kadar düşündüm bide.Bengü ile en sonunda bir karar vermiştik filim izliyecektik.Bengü rastgele bir filim açtı bende seyretmeye başladım.Canım çok sıkılmıştı bengüden izin alıp odama gittim telefonuma bakarak barışın mesaj atmasını bekliyordum.Neden ilk adımı ben atmayayım ki?

Sarı kafa 53

You;
Selamm

Mesajı atıp beklemeye başladım, uzun bir süre mesaj gelmedi.Biraz beklemeye başladım.

Telefonuma bildirim geldiğinde heyecanla telefonu elime aldım.

Sarı kafa 53

Sarı kafa 53;
Selam senin hiç mesaj atıcağını zannetmiyordum.

You;
Yani biraz kararsız kaldım yazmak ve yazmamak arasında ama en
sonunda karar verdim ve yazdım.

Sarı kafa 53;
iyiki de yazdın yoksa ben yazacaktım sana,alya sana birşey dicem ama bak lütfen hemen benden umudu kesme lütfen.

You;
Seni dinliyorum.

Sarı kafa 53;
Ben nişanlıydım.

You;
Kiminle

Sarı kafa 53;
Azra kara ile.

Üzülmüştüm ama umrumda değildi tam birşey yazıcakken herşeyi hatırlamaya başladım.Barış ile tüm olan anıları nasıl kaza yaptığımı baranı.Telefonu kenara koyup ellerimle kafamı tuttum.Bengü odaya girince ona baktım.

"Ben hatırlıyorum"dedim bengü aynı balkodaki gibi bakıyordu yüzümü endişelye.

"Barışla sevgili olduğumuzu evlendiği gece bu kazayı yaptığımı hatırlıyorum"dedim bengü ellerimi tuttu ve bana sarıldı "artık hepsi geçti,barıştan kurtulduk"dedi.Ondan kurtulmak istemiyordum ki sadece mutlu olmak istiyordum...

"Pişmam değilim sevdiğim için" dedim bengüye bengünün gözleri dolmaya başlamıştı aynı şekilde benimde.

"Emin ol ki barışda pişman değildir"dedi yüzümü avuçlayarak yanağımdan öpüp odamdan çıktı.Ben kendi başıma kalmış sadece oturuyordum.Telefonu ne kadar elime almak istesemde bunu yapamadım.Barışla konuşmak istemiyordum.

Birazcık kestirmek için yatağa uzandım gözlerimi kapattığım an kaza anı gözlerimin önüne geldi.Gözlerimi açıp tekrar kapattım sonrasında uyumuşum.