Perdenin Ardındaki Yüzler

KESİT

Gece yarısıydı. Dışarda Ediz ve tanımadığım iki kişi vardı ve hararetli bir şekilde bir şeyler konuşuyorlardı. Ses çıkarmamaya çalışarak, üzerime yeşil renk hırkamı giyip odamdan çıktım. Daha sonrasında ise dış kapıyı sessizce açarak arka bahçeye doğru yürüdüm.

"Ne saçmalıyorsun sen!" Ediz'in sert sesi kulaklarımı doldururken bu mesafeden bile irkildiğimi hissedebiliyordum. "Kimseye bir şey söylemeyeceğiz, saçmalamayı kesin!"

"Ediz... Bak, o kız bunu er geç öğrenecek. Ya bugün ya yarın ama bir gün tüm gerçeği öğrenecek." Ne kızı? Hangi kızdan bahsediyorlardı bunlar?!

"O zaman geldiğinde düşünürüz, ama şu an kimse ağzını açıp tek kelime etmeyecek." Alt dudağımı sertçe dişleyip onlara doğru biraz daha ilerledim.

"Oğlum Adin hepimizden önce bizim kardeşini öldürdüğümüzü öğrenecek. Hâlâ beklemenin derdindesin."

"Öldürmek ister miydim amına koyayım?! Kız teröristlerle ortak olmuş lan! Eğer onu öldürmeseydim o Adin'i öldürecekti."

《》《》《》

Selamlar, nasılsınız?

Bölüm atamadım hastayım. Ve gözüm sulanıyor. Anca bu kadar.

Arkadaşlar size bir konuyu açıklık getireyim. Ben 16 yaşında sağlık okuyan bir öğrenciyim. Bilmiyorum, belki beni 18, 19 yaşında biri sanabilirsiniz. Ben hem sağlık okuyup hemde gecenin ikisi üçü size bölüm yetiştirmek için uyumuyorum.

Bölümlerde noktalama işareti vesaire hata yapabilirim. Devrik cümle kurabilirim. Bence bu insanlık hâli. Zaten diyorum size, eğer hata varsa yorumlarda belirtmeyi unutmayın diye. Ama -bazı kişiler- bana gelipte özelden 'sen kaç yaşındasın ki hâlâ yanlış yazıyorsun.' 'Eğer yanlış yazacaksan yazma.' Gibisinden şeyler söylemesinler.

LÜTFEN RİCA EDİYORUM

Neyse, sakinimmm. İyi olursam yarın saat altı gibi bölüm gelir.

Laaan bisey demeyi unuttum. Kwjdjwisjja olm siz niye barani sevmediniz lann??

Hadi bana eyvAllah minik kelebekler🦋