Merhaba ben Kaan 14 yaşında ailesi tarafından sevilmeyen bı cocugum genel olarak fazla insanlarla iletism kurmayi sevmem yanlız takilmayi tercih ederim şimdi gelelim hikayemizi ben küçükken hep basketbolcu olmak isterdim ama ailem asla izin vermedi ne kadar uzulsemde onları ikna etmeye calissamda olmadı onun için hep içe dönük birisi olmusumdur
Takı bu yaz emirle tanışana kadar emir benim kardeşim gibiydi herseyimi ona anlatır her zaman onunla gezerdim Emirin kız arkadaşı sema çok garip bı kızdı bembeyaz teni zayıf bir vücuda sahipti sanki kızın icinde ruh vardı
Ama emir bunu sorun etmezdi herzaman onun yanında dururdu açıkçası kızdan biraz supheleniyodum çünkü okulda bu aralar biseyler oluyodu dorugun arkadaşı nazli lavaboda bayilmis bir şekilde bulundu ama bu olay yaşanırken sema ortadan kaybolmustu ne kadar semadan suphelensemde Emire belli etmemeye çalışıyordum çünkü benim saçma sapan bir şüphem yüzünden ayrilmalarini istemiyodum eğer ayrilirlarsa Emire zarar verebilirdi onun için suphemi hep içimde saklamayı tercih ettimbugün okula geldim ama emiri göremedim sanırım hastalanmış semayla ne kadar iletişim kurmak istemesemde neden gelmediğini sormak istiyodum semayi ne kadar arasamda bulamadım en son
Aklıma Emire yazmak geldi
whatsaptan Emire yazdım
Ben:emir neden okula gelmedin iyi misin
Emir:Görüldü...
Açikcasi telaslanmistim bı kere daha yazmayı denedim
Ben:Emir iyi misin?
Emir: görüldü
Neden görüldü attığını merak ettiğim için semaya yazdım
Ben:Sema emirin neden okula gelmediğini biliyo musun
Samara Sema:Hayır bilmiyorum
Ben:Tamam Teşekkürler
Neyse bişey olmamıştır herhalde diyerek gecistirdim ve derse girdim
Okul çıkışı eve giderken müzik dinlemek istedim kulakligimi taktım ve şarkı dinlemeye başladım çok garip bı şekilde etrafta kimse yoktu hayır olamaz ben nereye gelmiştim yolda yürürken farklı bı sokağa girmişim bunu fark etmem baya uzun sürmüş çünkü buraları bilmiyordum bende konumumu açtım ve nerde olduğuma anlamak için ama sinyal cekmiyodu nerdeydim ben bizim ev zaten ıssız biryerdeydi benim geldiğim yer dahada beterdi etrafta sadece bikac ev vardı bı tanesinin kapısını çaldım açmadı ikici bı evin kapısını çaldım bu sefer küçük bı kız kapıyı çaldı kız muhtemelen 8 9 yaşlarında bir kız çocuğu kapıyı acti
Ben:Şey senden büyük birisi bakabilir mi dedim
Ava:burda tek ben yaşıyorum
Dedi ben çok şaşırmıştım
Ben:peki başka evler yada başka büyük birisi yok mu
Dedim
Ava:burda benden başkası yok eğer sorularin bittiyse görüşürüz
Dedi bı an içime bi endişe düşmüştü
Bı şekilde eve gitmeyi basardim ama o kız hala aklımdan çıkmıyordu
