Kurtarıcım +18

Hepiniz hoşgeldiniz. Çoğunuz bu yazıyı okumayacak ama sıkıntı değil. Teşekkür etmek istedim. Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız. Öptüm 💋

Medya=Alina

1.Bölüm• "Kurtarıcım +18"

————————————————————————————————————————————

Alina

"Tamam anne. Üç yıl oldu hâlâ aynı şeyleri soruyorsun. Evet yemeğimi yapabiliyorum, derslerime çok çalışıyorum, herhangi bi sıkıntı yok tamam mı? Sorma artık. Neyse dersim başlıyor. Görüşürüz sizi seviyorum. Öptüm" cümlemi bitirip derin bir nefes aldım. Çok hızlı bir şekilde konuştuğum gibi hızla aramayı sonlandırdım. Türkçem üç yıldan beri hâlâ bozulmamıştı. Bunda annemin büyük payı vardı. Her gün arayıp ihtiyacımın olup olmadığını soruyordu. Oda babam gibi ciddi, cıvıtmayan, rahat ve bana güvenen bi ebeveyn olmalıydı.

Adımlarımı atarken son model telefonuma gelen bildirim sesiyle zaten elimde olan telefonu yüzüme yaklaştırdım. Mesaj gelmişti fakat gizli bir numaraydı. Kaşlarımı çatarak telefonuma bakıyordum. Üniversitenin bahçesinin ortasında dikilip derse geç kalmam umrumda değildi. Gelen mesajı açtım. Açmamla okumaya başladım.

05*********

"Aslında aldatır insan,
Yeterince uzaktaysan,
Ona kızmamalısın,
İstediği kadar ilgi göstermiyorsan."

İlk mesaj buydu. Beklemeden alttaki küçük mesaj geçtim.

"İlişki mesafeyi sevmez. Uzaktaysa sevgili, yakınına bakmaktan çekinmez insan"

Neydi bu anlamsız mesaj? Kimdi bu numaranın sahibi? Profile girdim. Ne fotoğrafı vardı ne hakkında bölümü. Dahası neden bana bu mesajları atmıştı? Acaba Nico muydu? Ama o böyle ahım şahım sözleri bilmezdi. Kötü türkçesiyle kendini bile tanıtamazdı. Başka arkadaşım yoktu zaten.

Mesajları bir kere daha okudum. 'Aldatılır insan' derken ihanetten bahsediyordu. 'Uzaktaysan' derken benden mi bahsediyordu? 'İlgi göstermiyorsan' derken bir sevgiliden bahsettiği açıktı.

"İlişki mesafeyi sevmez!" diye dışımdan mırıldandım. Okan ile benden bahsediyordu. "Yakınına bakmaktan çekinmez insan!" diye sitemden bağırdım. Bana bakan bi kaç gözü umursamadım. Ne saçmalıyordu bu. Resmen Okan'ın beni aldattığını söylüyordu. Kim bu manyak. Beni nerden tanıyor. Neler oluyordu. Okan beni aldatır mıydı? Hayır. Tamam uzaktaydık ama biz uzun süredir tanışıyorduk ve o beni... O beni seviyor muydu. Yani sevgiliysek seviyordur. Dahası ben neden üzülmek yerine şaşırmıştım. Onu seviyordum değil mi?

"Her neyse. Böyle bi şey havadan çikolata yağması kadar imkansız. Ben ona güveniyorum. O bunu yapmaz." diyerek üniversiteye girdim. Derse koşarak yetişirken dersi dinlemeyeceğimi biliyordum. Telefonuma baktım. Hâlâ mesaj sayfasındaydım. Koşarak merdivenleri çıkarken mesaj sayfasını kapattım. İçimden bi ses engellemenin yanlış olucağını söylüyordu. Ne kadar inkar etmemde öyle bi şey varsa bilmem daha iyi olurdu.

Dersliğimin kapısını kalbim hızlı atarken çalarak açtım. Adını hatırlamadığım ama hafızamda unutulamayacak kadar korkunç anılara sahip öğretmenime gülümseyerek içeri girdim. Kısık gözleri ve bakımlı yüzü onun yaşını saklıyordu. Ama dibi gelmiş saçlarındaki beyazlık onun yaşlılığının habercisiydi.

"Bayan Yıldırım. Beni şaşırttın. Okulda dakikliğinle bilinmiyor muydun?" dedi şüpheli gözleriyle. Tedirgin bi şekilde karşısına geçtim. Aksanlı ve 3 yılda yeterince gelişmiş ingilizcemi kullanarak konuşmaya başladım.