𝙈𝙖𝙧𝙖𝙪𝙙𝙚𝙧𝙨 𝘼𝙜𝙖𝙞𝙣 - Tamamlandı

-𝘿𝙞𝙚 𝙁𝙤𝙧 𝙔𝙤𝙪-

"If it makes you feel alone, Just know that I would die for you"

✵

Ertesi sabah erkenden uyandım, 1 aydır babamı görmüyordum ve yanına gitmek istiyordum,

Dedemle vedalaşıp Rosier Malikanesine yürüdüm,
Kapıyı çalıp açılmasını bekledim,

Ev cini kapıyı açtıktan sonra beni içeri davet etti,

" Efendiyi çağırayım mrs. Black, bu sırada oturmak ister misiniz?"

" Hayır gerek yok, bekleyeceğim "

Ev cini kayboldu, birkaç saniye sonra merdivenlerden yeni uyandığı belli olan Martin indi,

Siyah saçları karışmış gözleri şişmişti, gülümsedim,

" günaydın, bu saatte geldim üzgünüm rahatsız etti-"

" Saçmalama istersen Heath, önemli bir şey mi oldu?"

" eve dönüyorum "

Yaslandığı trabzanlardan ayrılıp yanıma yaklaştı,

" Emin misin?"

" Neden olmayayım, orası benim evim"

( Yazar'dan )

Martin Heather'ın babasının alkol problemini bilmediğini fark etmişti,

" o halde bende geleyim seninle "

" Hayır hayır merak etme bir şey olmaz "

" Olmaz, ama olursa diye orada olacağım, iyi olduğundan emin olunca geri döneceğim, salonda oturup beni bekleyebilir misin? "

Üzerindeki pijamaları değiştirip, hızlıca aşağı indi,

Geldiğinde şömineyle gitmeye karar verdiler,

Heather içeri girdiğinde gözleri doldu, bu evde ailesinden bir kişi eksik yaşamak çok zor olacaktı,

Koltukta yatan babasını gördü, uzun saçları dağılmış, sakalları birbirine karışmıştı,

İçinde Martin'e karşı utanç hissetti, Martin ise bunda utanılacak bir şey olmadığını biliyordu, çünkü kendi babası da bu kadar dağıtmasa da kendini alkole vermişti o dönemde, kızın elini tutup destek verircesine sıktı,

Heather beklemeden yerdeki boş alkol şişelerini toplamaya başladı, Martin'in de yardımıyla şişeleri topladılar, 1 ayda normal şartlarda bu kadar tüketen birinin alkol komasından ölmesi gerekirdi,

Heather babasını böyle görmenin ona verdiği acıya bıraktı kendini,

Sonunda heryer temizlendiğinde, evin alkol şişeleriyle dolu buzdolabını da boşaltıp içkileri sokağın karşısındaki çöp konteynırına attılar,

Martin endişeliydi, babası da olsa alkol almış biri kendinde olmazdı sonuçta, Heather'a zarar verir mi bilemiyordu,

Şömineye doğru yürürken son kez arkasını dönüp kıza sarıldı,

" En ufak bir rahatsızlık hissedersen, Geri dön "

(...)

Saat gece yarısını geçerken tekli koltukta ayaklarını kendinde çekip hâlâ uyuyan babasını izledi Heather,

Ay ışığından başka etrafı aydınlatan hiçbir şey yoktu,
Derken babasının sesi yankılandı odada,

" Dokunmayın ona! "