Bölüm: 2

3.6K 153 41
                                    

Başlamadan önce yıldıza basmayı unutma 😁

İyi okumalar
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Toygardan

Şuan sevdiğim kollarımın arasındaydı. Keremin beni sevdiğinin farkındaydım, ama Aksel ve Alper den deli gibi korkuyor ve utanıyordu.

Çok yakın zamanda bizim olacaktı.

Bugün hiç olmadığı kadar sinirlenmiştim. Zaten dibinden ayrılmayan bir kız arkadaşı vardı, şimdi ise yeni biri çıkmış sabah okulun giriş kapısında sarılıyordu ona.

Alper bizi içeri gönderip kendi keremi sorguya çekecekti.

Şuan ben ve Aksel o adamın kim olduğuyla ilgili hiçbir şey bilmiyorduk, alperden sonra sorardım.

Gelelim keremin şu kız arkadaşına.  Keremi defalarca uyarmamıza rağmen yine o kızın yanına gidiyordu.

Ama o kızın kendisini arkadaş gözü ile bakmadığını bilmiyordu. Keremim benim bazen aşırı saf oluyor.

Şuanda kereme sorduğum sorunun cevabını bekliyordum. Ona bizimle gezmeye gelirmisin diye sormuştum ama ağzından bir kelime bile çıkmıyordu. Sanki bir şey düşünüyordu.

"Kerem, cevap vermeyi düşünüyormusun yavrum?"

Kerem düşüncelerinden sıyrılıp aşağıdan bana bakıyordu. Eğer öyle bakmaya devam ederse büyük ihtimale yiyebilirdim onu.

Kerem bende ayrılıp

"Ama benim başkasına sözüm var."

Bu cümlesi resmen beni delirtti. Başkası derken. Sevgilisinin yada hoşlandığı birinin olma düşüncesi bile beni delirtmeye yeterdi.

Kaşlarımı çatarak

"Kimmiş o söz verdiğin kişi?"

"Hani sabah beni okula getiren varya işte ona söz verdim."

"Peki o senin neyin oluyor niye bu kadar yakınsınız?"

" o benim ev arkadaşım herşeyim beni hiç yalnız bırakmıyor anne baba şefkati veriyor bana." Kerem bunları söylerekn yüzünde asla eksitmediği o gülüşü dahada büyümüştü.

Beynimde sadece keremin dedikleri yankılanıyordu o benim ev arkadaşım herşeyim beni hiç yalnız bırakmıyor. Demeki bizim dışımızdada birileri var hayatında hatta evinde onunla yaşayan biri vardı.

"Hmm o ev arkadaşından bize daha önce hiç bahsetmedin"

"Gerek yok diye düşündüm"

Bende toygarsam o adamla bir yere gitmene izin vermem.

****

Okul çıkışı olmuştu ve keremim ikna olmuş bizimle geliyordu. benim elimi tutarak alper'in arabasına doğru gidiyorduk şuan. O Uraz denen ev arkadaşına bugün arkadaşlarımla gezeceğim diye arayıp kapatmıştı.

Alper bize herşeyi anlatmıştı. Cuma günü bebeğimin ateşi çıktığı için gelememiş okula. Zaten zayıftı iyice zayıflayıp halsiz olmuştu.

Boyuda yaşıtlarına göre kısaydı bizim yanımızda cüce kalıyordu özellikle alper'in yanında en uzunumuz oydu.

Keremin boyu 1.69 du. Ben ise 1.89 dum.

Şimdi arabada sırtını  göğüsüme yaslamış bir adet Kerem vardı elinde telefonu, oyun oynuyordu. Ön koltukta Aksel, sürücü koltuğunda ise Alper oturuyordu.

Gözler Yalan Söylemez (BxBxBxb)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin