Panikle koşarken arkama hiç bakmadım.O kadar hızlıydım ki çarpıp etrafa saçtığım şemsiye kutusunu farkına bile
varmadım.Bir an durup ayak bileğimi kontrol ettim bıçağım hala oradaydı.Tabiki oradaydı, hep oradaydı.
Eve vardığımda
kartımı okutup hızlıca içeri girdim.Kapatmama gerek kalmadan kapanan kapı bir an için o kadar güvenliksiz geldi ki gözüme.
Merdivenlerden bıçak ve savunma odama indim.Arka cebimden Kartı çıkarıp okuttum,güvenlik şifresini girdikten hemen sonra 2 numaralı raftan 3 kodlu bıçağı aldım.
Ben burada yetişmiştim.Bana hep güçlü durmam ve kendimi savunmam gerektiği söylenmişti.
Adım " Gece" annem ve babamın boşu boşuna bu ismi seçtiklerini sanmam.Onların her adımı planlıdır ve sanırım benim başıma gelecekler doğduğum günden beri belliymiş.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İçimdeki Karanlık
FantasyYağmur bastırmıştı.Yüzümü görmemiş olmasını diliyordum.Kendimi bina arkasına zar zor attım.Etrafı kolaçan ederken gözgöze geldik,koşmaya başladım.Gözleri simsiyah bir kara delik gibiydi sanki, baktıkça kasvet ve korku duygusu yayıyordu.
