İyi okumalar
Beğenmeniz dileği ile
💚💚
☆☆☆☆☆☆☆☆
Her zamanki gibi gözlerimi sıkıcı bir güne açtım canım hiç bir şey yapmak istemiyor ama hayatımı devam ettirebilmek için bazı şeyleri yapmak zorundayım mesela en zor gelen şey yaşamak gibi.
Her ne kadar iştahım olmasa da bir kaç lokma bir şey yemek için yetimhanenin yemekhanesine indim.
Yine her zamanki gibi bütün gözler bana dönmüştü nefret ettiğim küçümser ve acı dolu bakışlar.
Tabağıma iki parça domates, salatalık, bir kaç zeytin ve küçük bir pankek almıştım.
Yıllardır yaptığım gibi yine en köşede ki masaya geçip tek başıma kahvaltımı yapmaya başladım.
Zaten az aldığım için kısa sürede bitirdim ve tabağı kirlilerin olduğu tarafa bıraktım , hızlıca odama geri çıktım ve rahatça bir nefes verdim Her ne kadar tek başıma durmak sıkıcı olsada şuan o kötü bakışlara maruz kalmıyordum.
Kaldığım odada tek başımaydım burada kalmak için gelenler benim dilsiz olduğumu sandıkları için vaz geçip kendilerine başka oda arıyorlardı.
Aslında bu yetimhanede ki neredeyse herkes benim dilsiz olduğumu sanıyorlardı ama bilmiyorlardı ki benim kendi isteğimle konuşmadığımı , aslında konuşmayı istiyorum ama geri dönüşü olmayan yaptığım hata yüzünden cesaret edemiyorum ve yaptığım hata kendimden nefret etmeme daha da çok sebep oluyor.
Okulların açılmasına 1 hafta kaldı ve ben artık 11.sınıfım daha güzel bir liseye gidebilmek için 2 hafta önce bir bursluluk sınavına girdim ve bugün de sonuçları açıklanacaktı.
Çalışma masasına yanaştım ve sandalyeye oturup bilgisayarın açılmasını beklemeye başladım , bilgisayar masa üstü olduğu için açılması biraz fazla sürüyordu bu yüzden bende açılana kadar dişlerimi fırçalamak için kalkıp lavoboya gittim daha sonra da üstümü değiştirip masaya geri döndüm nihayet açılmıştı.
Sonuçlara bakmak için ***** sitesine girmeye çalıştım ama açılmadı büyük ihtimalle çok fazla yoğunluk olduğundandır daha fazla beklememek için kalktım , telefon ve cüzdanımı alıp yetimhaneden çıktım.
Annem , babam hiç bir tanıdığım akrabam olmadığı için kendi ayaklarımın üstünde durmak zorundayım bu yüzden uzun süredir çalışıyorum.
Sahile gidip biraz temiz havayı soluduktan sonra çalışmak için kafeye doğru adımladım, yaklaşık yarım saat sürmüştü.
İçeri girdim ve hemen tezgahın arkasına geçip önlüğümü taktım ben konuşmadığım için siparişleri almıyordum onun yerine bazen siparişleri hazırlıyordum ama aynı zamanda kasa ile de ben ilgileniyordum.
Burada 13 yaşımdan beri çalıştığım için chan hyung bana çok güveniyor o kim diye sorarsanız bu kafenin sahibi biz patron çalışan gibi değildik hyungla abi kardeş gibiydik o çok iyi biri ve sanırım beni bu hayatta seven tek kişi tabi bende onun bana olan güvenini boşa çıkarmıyorum ve işimi en iyi şekilde yapmaya çalışıyorum.
Çıkma saatim gelince hyung'un yanına gittim ve vedalaştık önlüğümü çıkardım ve yerine astım, çıktıktan sonra geri yurda gittim ve beni yalnızlıktan kurtaran şeyi yapmaya başladım yani kitap okumaya.
Aradan ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama akşam yemek saati gelmişti kitabı neredeyse bitirmek üzereyim bir on sayfa falan kaldı aşağı inip yine çok az bir kaç bişe yedim ve odaya çıkıp kitabın azıcık kalan sayfalarını bitirdim.
Açılacağını ümit ederekten bilgisayarın başına geçtim ve uzun bir süre sonra sonunda siteye girebildim.
Özel Lee lisesini kazanmıştım korenin en iyi liselerinden biri ama ben sevinemiyorum çünkü başarımı paylaşabileceğim ne bir ailem nede bir arkadaşım var aslında chan hyung var ama o zaten benimle elinden geldiği kadar ilgileniyor birde onu arayıp bu sebepten dolayı rahatsız edemem.
Saatin geç olup uykumun gelmesi ile pijamalarımı giyindim ve uyumak için pek de rahat olmayan yatağa girdim.
Karanlıktan korktuğum için kendi paramla aldığım gece lambalarını açtım ve ışığı kapattım.
Yine her zamanki olduğu gibi yanlız geçirdiğim bir gün sonu yatağıma girmiştim yarının da bundan pek farklı olmayacağının farkında olaraktan uykuya daldım.
Sen hep gül hanniem🥰😍😘🤩
Bir sonraki bölümde görüşmek üzere
Hoşçakalın👋👋
💚💚
💚💚Yeni kitabım isterseniz bakabilirsiniz✨️
Yeni bir kitap daha📚
Lütfen bakabilir misiniz?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Close •♥︎• minsung
Fiksi Penggemaryapılan kötülüklere ve zorbalıklara ses çıkarmamamın nedeni konuşamadığım için değil konuşmadığım için...