I fell inlove with the wrong person, at the wrong time.
Araw, linggo, buwan na ang lumipas, bakit ngayon lang kita napansin? Dahil ba palagi kang tinutukso nang mga kaklase natin sa babae na balita ko ay nililigawan mo na rin? Hindi ko alam kung bakit nakuha mo ang attensyon ko. I had my shares of crushes during my first year high school, and you were not one of them. They were gwapos, and you‘re not. But why i fall? And i thought mawawala lang yun if i‘ll just ignore it. I did ignore this stupid feelings i have for you. But why it‘s still here. Why not gone? Alam mo bang nasasaktan ako tuwing tinutukso ka sa kanya? Naalala ko pa yung araw na wala yung guro, nandun ako sa loob ng room with some of our clasmates, u were there too.. gumawa ng paraan ang classmates natin na mapag isa kayong dalawa sa loob ng classroom. You know, to give both of you time to cherish the moment and talk with each other. Syempre to make it happens, we were forced to go outside. At bilang masunurin, lumabas na lang ako, baka ano pa ang sabihin nila pag nakaupo lang ako doon samantalang nandoon na sila sa labas at ako nasa loob kasama kayo. Masakit alam mo ba yon? I feel like someone stabbing me directly in my chest. Of course i did‘nt cry, i won‘t cry, and will never be. Bakit naman kasi napakabilis ng pagkahulog ko at di na naagapan. Sa tuwing nakikita ko kayong magkasama, nagtatawanan, nagtitinginan, nagtutuksuhan, nasasaktan ako, hanggang sa nabalitaan ko na sinagot ka na niya. Sakit pero okay lang, kaya ko naman, no one knows what i feel for you. And i won‘t allow it to happen that someone even my friends will know it. It will be a big disaster! Okay lang sana if may panglaban ako. Kaso wala. Bakit kasi ang ganda ganda nong girl nayun. Matalino at mabait pa. Girlfriend material naman kasi eh. Eh ako? Pangit ako. as in literal na pangit. average mind lang. Nothing to be proud of. We never talked, even a simple hi did‘nt exist in our each other mouth! Napapangitan ka siguro sa akin no? Naalala ko noon na my nagtukso sayo sa akin kasi pareho daw tayong tahimik noon. Transfere ka so wala ka pang masyado kilala doon at 1st year pa lamang tayo. You just ignored those people and i did the same. I felt embarassed during that time. I really hate it when someone is trying to link me to a guy. Nahihiya kasi ako. Hindi ako nasaktan nun kasi hindi pa naman kita crush noon at hindi pa ako na fofall. Everytime i saw you with her, the way you smile at her really full of love, the way you take care of her, the equivalent of your sweetness to her is my pain, my sadness, but i have to ignore it. I dont want to burst out my tears because i dont want people know im hurting. They wont care anyway. pero isang araw, nag break daw kayo, saklap pa non, di ko alam ang dahilan, hindi naman kasi ako chismosa at di ko naman kayo close dalawa. Hindi ko alam if masaya ako. I should feel happy coz you‘re finally single and ready to mingle, but why i feel sad, kasi masakit din siguro sayo na nagkahiwalay kayo and worst classmate pa, iisang room, pero wala na, wala na kayo. Awkward hindi ba.
Sa wakas, natapos na at magsisira na ang pasukan, it means, next june ay 2nd year na tayo. Wala namang nag bago, di ko alam if nagbalikan kayo nung bakasyon, pero may mga naririnig akong balita, pero naghiwalay din kayo ulit. Noon Science Camp yata yun, We are reauired to Stay at school the whole night that time para bang camping, masaya nun, kasi gusto ko talaga maka experience ulit ng ganun like last year. I was asked to throw the garbage at back of our room, kaya sinunod ko yun, When i was about to throw it, i saw shadows, i was first became afraid, kasi nga parang my gumagalaw at may nag uusap in a whisper way. Then as I looked intently at that shadows, too late to realize that it was you with her, saklap, nagbalikan na naman kaya, nakakahiya pa non kasi nakita niyo ako, kaya agad agad kong timapon ang basura malapit sa inyo, nandon naman kasi ang basurahan, mag dedate lang kayo nandon pa malaput sa basurahan, cheap niyo kaya. Then the program has started, maraming nangyayari, masaya at malungkot at the same time, sweet sweet niyo kasi the wjole night, dikit na dikit sa isat isa, holding hands, at i heard you sleep together in a tent. Masakit sa puso. Naalala ko din nun, your gf and i were belong in one group, my project kasi tayo sa isang subject. You know the flowers thing? Naghahanap kami noon, nasa labas ako while you were inside the classroom, my ksang guy, pero mukhang gay sia, may inabot na flowers sakin, ibigay ko daw sa gf mo, ako namang si tanga, tanga tanga ko talaga, binigay ko nga sayo, awkward kasi sweet sweet nio non at iistorbohin ko kayo para lang sa cheap na flowers na binigay ng tao para sa gf mo. The worst is, you just laugh at me, your gf didnt accepted the flowers but instead she asked me to put it near the place kun saan nadon ang project namin. Embarassed again for the second time around. I feel so stupid, stupid is really forever!
Third year na pala tayo, classmates pa rin, how unlucky me! Speaking of malas, my seatplan ba namang yung teacher, every grading daw yun at ag pinakamalas, we are seatmate, darn! i hated the seatplan the while grading, hindi kaya tayo close, we never talked from 1st to 2nd year if it is not needed. Bilang lang kaya sa daliri ang pag uusap natin. Survive naman ako. I heard you‘re courting a girl from 4th year, yeah, break na talaga kayo nung ex gf mo, alam mo mas bagay kayo ng ex gf mo. Ganda niya kaya, i didnt understand y why you let go of each other. dud you ever cry when you two broke up, didnt you? Just curious! he he. At sinagot ka na nang nililigawan mo. Di ko alam ang mararamdaman ko. Lam mo ba ilang bese na kitang iniyakan dahil nasasaktan ako. Marami na, na iimagine ko pa nga what if maganda ako, mag kakainterest ka kaya sa akin. Siguro hindi din, Im not reallly a likable person. Hindi naman ako palaimik, sa mga ka close ko lang, at di tayo close.
Yey! 4th year na tayo, ilang buwan nalang college na tayo, maghihiwalay na tayo, tayong lahat, actually, pero wala pa rin ryong punagbago, kahit nga sa fb hindi tayo friends, e lahat nang classmates namin friends mo, ako nalang ang hindi, ganyan ka ba talaga, nahihiya kaya akong ako ang una mag add sayo, dapat ikaw kasi kaw ung guy pero di mo ginawa. Marami tayong mutual friends pero tayo stranger pa rin. Invisible ba talaga ako sayo? Natapis na amg lahat lahat wala na talaga, sa fb nga di mo ko kayang maging kaibigan, sa personal pa kaya, wala ng pag asa, nawalan na ako nag pag asa. Salamat sa iyo, nakaranas ako ng ganito pakiramdam, love, pain, sadness. 4th year college na ako, pero hindi pa din tayo friend sa fb. Kapal ng mukha mo no? ahahaha. Paalam, hanggan dito na lang. Salamat sa iyo, di ko alam kung naka move on na ako. Salamat.
