KARANLIĞIN ESİRİ

Hastane

ALARADAN:
Geceyi hastanede geçirmiştik,şuan tek uyanık bendim sanırım çünkü diğerleri ne alemde hiçbir fikrim yoktu.Asil gece bizim için başka oda tutmuştu şu anda orda yatıyordum karşımda da asil yatıyordu.

Bir türlü uyuyamadığım için yerimden kalktım ve kollarımı iki yana açtım.Ayaklarımı aşağı uzattım uyuşmuşlardı,bir kaç kez sallayıp ayağa kalktım Asil hala uyuduğu için sessiz bi şekilde ilerledim kapıyı açtım,çıktım ve Naz ile Aslı'nın kaldığı odaya gittim. İkisi de uyuyordu ardından yanındaki Oğuz'un odasına baktım o da mışıl mışıl uyuyordu,tuvalete gitme ihtiyacımı hissettiğimde bu koca hastanede tuvaleti aradım.

"Oğuz bari tost ye aç kalma"diyen Naza hak verircesine kafamı salladım. En sonunda gazabızıma dayanamamış olacak ki "tamam" dedi Naza döndü "bana da bi çay alır mısın yanına"diyerek gülümseyince bakışlarımı Aslıya çevirdim çatık kaşlarla baktığını görünce bende kaşlarımı çattım. O Naza mı sinirlenmişti ben mi öyle algılamıştım neyse diyerek kafamı döndürdüm ve bana garip bakan Asille karşılaştım hemen gözümü kaçırdım. "Tamam ben ve Naz kantine iniyoruz yarım saate geliriz"diyerek Oğuzlara döndüm "bende geliyorum"diyen Asil'e içimden göz devirerek kapıya yöneldim.

OĞUZDAN:
Hala Aslı'nın burda olma şokunu üstümden atamıyordum. Şaka gibi tam 7 yıl oldu görüşmeyeli 7 yıl koskoca 7 yıl niye gelmişti ki kim demişti Asil çağırmazdı,hem sevgilisine kim bilir nasıl bir açıklama yapacaktı. Bunları düşünmesi gerekirdi,hala odada ayakta duruyordu "otur istersen ayakta durma"diyince yerdeki bakışlarıni irkilerek bana çevirdi başıyla onaylayıp koltuğa oturdu.

ASLIDAN:
Koltuğa oturdum. Daha fazla sus pus olmamın bana kazanç sağlamayacağını anladığımda sohbet etmek için konu açtım "kendini nasıl hissediyorsun"diyerek bakışlarımı karşımdaki zaten bana bakan adama çevirdim"iyiyim saol"diyerek önüne döndü. Bana kırgındı,peki kırgın olmaya hakkı var mıydı? Yoktu.
"Bu arada tostun içinde sucuk sevmediğini söylemedin öyle yemiyorsun ara istersen"dedim evet doğruydu her şeyi seven Oğuz sucuk sevmezdi tost verirken dikkat de etmemişti."alışkanlıklarımı değiştireli çok oldu"dedi ve bakışlarını çekti konuşmama izin vermeden yeniden konuştu " git istersen sende acıkmışsındır"diyen oğuza baktım "yok aç değilim hem zaten yanında kalayım" dedim. Ve yerımde kıpırdandım.

NAZLIDAN:
Elimdeki çay tepsisi ile odaya yakaşıyordum ki içeriden gelen sesler ile kapıda durdum "zamanında nasıl bıraktıysan şimdi de bırakıp gidebilirsin emin ol şuan daha aklım başında gidişini kaldırırım yani sorun etme sakın, yanımda vicdan azabından duruyorsan da durmana gerek yok sonuçta senin bir suçun yok"diyen Oğuz'un sesini duydum. Nası bıraktı,onlar,evet evet salak kafam Oğuz'un bakışlarından Aslı'nın utangaçlığından anlicaktım, ama anlayamamıştım. Kalbimde hissettiğim ufak sızı canımı yaktı,başkasını sevme riski canımı yaktı,beni hiç hatırlamadan,tanımadan unutma riski canımı yaktı...
Elimdeki sıcaklığa baktığımda elime çay dökülmüştü umursamadan Aslı odadan çıkmadan içeri girmek için dirseğimi kullandım kapıyı açtım ve yüzüme yalancı gülümsememi ekleyip içeri girdim.
Tepsiyle ilk önce oğuzun yanına gittim. Eğilip verirken eli elime değmişti. Anında bana çatık kaşlarla baktı tepsiyi birden elimden aldı "naz elin yanmış bıraksaydın sen"diyerek elimi elinin içine aldı baktığımda kızarmıştı ama çokda umursamamıştım. Elimi Oğuzdan çektim ve gülümsedim "bir şey olmaz bana"dedim. Her ne kadar bu olay için söylesemde genel olarak konuşmuştum anlamasını beklemezdim. Evet bana bir şey olmazdı zaten hep acı çekmedim mi gene dayanırdım.

ASLIDAN:
"Hayır Oğuz yalnız kalma bırakmam seni Alaralar gelsin öyle giderim"derken tırnağımı etime bastırıyordum,utanıyordum yüzsüz muamelesi yemekten,beni sevmeyi bırakmasından çok korkuyordum."zamanında nası bıraktıysan şimdi de bırakıp gidebilirsin emin ol şuan daha aklı başındayım gidişini kaldırırım yani sorun etme sakın, yanımda vicdan azabından duruyorsan da duymana gerek yok senin suçun yok"dedi ve gerçekleri yüzüme çarptı.
Haklıydı yeni bi hayatı vardı ve benimde.
Ne olursa olsun tek kalmasını istemiyordum,kapıdan Naz girdi Oğuz anında bakışlarını ona çevirdi ve gülümsedi Nazda gülümsüyordu ilk önce Oğuz'un yanına giderek eğildi ve çayı uzattı.Oğuz telaşla tepsiyi aldı ve elini eline alıp çay döktünü söyledi Naz elini çekti. Daha fazla bişe izlememek için kapıdan çıktım ve kapıyı sertçe kapattım.

ALARA'DAN:
Evlerimize gelmiştik,Asil kendi işlerini bitirince Oğuz'un evinden kıyafet alıp hastaneye geçicektik.

Kapımın tıklatılmasıyla Asil olduğunu anlamıştım. Çantamı alıp kapıya gittim,açtım ve konuşmadan birlikte arabaya bindik.

Asille aramızda sebebini bilmediğim bi şekilde soğukluk vardı.

Oğuz'un evine Asil çıktı eşyalarını alıp indi ve hastaneye arabayı sürdü...

"Tamam kardeşim saol teşekkürler,tamam,görüşürüz"diyen Asil'e sonunda der gibi baktım gülümseyerek Oğuza döndü "bulduk Oğuz 1 saate gelirlermiş ortalama 1 hafta sürermiş detayları yüz yüze konuşuruz dediler"derken sandalyeye oturdu ve rahat bir şekilde arkasına yaslandı. Ardından söze giren Aslı ile hepimiz bakışlarımızı ona çevirdik"zaten biz her an yanında olacağız artık yalnız değilsin" dedikten sonra bakışlarım Oğuz ve nazlı arasında mekik dokudu,Nazlı hayal kırıklığı ile bakarken Oğuz bakışlarını görmüş sinirli bakışlarını Aslıyla yöneltti"gerek yok yanımda birinin durmasına duracak birisi varsa da Alara duracak"derken hepsinin bakışları bana dönmüştü. Evet çok normaldi çünkü Oğuz kendine geldiğinde onunla oturup konuşmuştum.Ve fizyoterapi için olumlu bakmıştı.

"KİMSEYİ İSTEMİYORUM DEDİMDEN NE ANLIYORSUNUZ LAN SİZ İSTEMİYORUM!"diyen Oğuza göz deviren Asili gördüm. Yalnız bırakacağa durmuyordu.en sonunda yanına gidip Asilin kulağına yükseldim"bırak yanında ben durayım bişe olursa burdayım zaten tamam, sıkma sinirlendirme olduğu durumdan utanıyor daha fazla üstüne gitmeyin"dedikten sonra gözlerimin içine hapsolmuş gibi baktı ve herkesi dışarı çıkarmak için uyardı ben hariç...

Akşam yemeğini yiyorduk Asil'in bakışlarını üstümde gördüm ve hemen gözlerimi kaçırdım.