1 impossible

32 5 28
                                    

"alo?"

"Merhaba, han jisung ile mi gorusuyorum?"

"Evet buyrun."

"Teyzeniz Micha hanim bir trafik kazasi sonucu vefat etti."

"Beyefendi iyimisiniz?"

"Iyiyim..."

"Peki iyi aksamlar."

Teyzem ölmustu. Ne yapacaktim ben? Kendime nasil bakicaktim?

---

2 hafta boyunca evden hic cikmamistim ve artik okula cagriyolardi gitmezsem okuldan atilcagim icin gitmeye karar verdim.

Saat daha okul icin erkendi fakat ben hazirlanmaya baslamistim, dus alip cantami hazirladim ve ustume rahat bir sweet ve esofman gecirip evden ciktim.

Yaklasik 15 dakika yurudukten sonra okula vardim, kapilar acikti fakat sadece 2 3 ogrenci vardi. Sinifa cikip cantami biraktirtan sonra cati katina ciktim.

Ilk basta sadece hava almak icin olsada her merdiven ciktigimda ic sesim "atla zaten yasamaya deger bir seyin yok" diyordu.

Ic sesimi dinleme karari aldim ve catiya cikip koseye dogru yurumeye basladim. Artik en uctaydim ve yavas yavas ogrenciler gelmeye basliyordu.

Asagiya baktigimda kimse beni fark etmedigi icin kollarimi acip bu dunyadan kurtulmak icin kendimi serbest biraktim, dusmeme engel olan kollar ile refleks olarak agirligimi arkaya verdim ve geriye dogru birinin uzerine dustum.

Arkama donmeye calistim ama basaramadim kalcam acimisti her ne kadar yuksekten dusmesemde. En sonunda bakmayi basardim ve minho vardi?

Belimdeki ellerini cekip ayaga kalkmama yardim etti, ben hala saskin oldugum icin salak salak bakiyordum sadece.

Bi sure sonra konusmaya basladim.

"Neden tuttun beni?"

"Tutmayip napicaktim atlamanimi izlicektim?"

"Evet yapabilirdin"

"Sacmaliyosun bence."

Bu dedigi ile kafami yere egip sessiz kaldım.

Minho kolumu tutarak oturmamiz icin bir yere goturdu ve konusmaya basladi.

"Neden yapmaya calistin bunu?"

"Gercekten anlatsam dinlicek misin?" Diyip sirittim.

"Evet dinlicem anlat simdi."

"Pekala, benim ailem yok belki biliyorsundur annem ben dogarken ölmus yani annemin katiliyim gibi birsey ve iki uc hafta once bana bakan teyzemide kaybettim kalacak bir yerim yiyecek yemegim bile yok." Diyip konusmasini bekledim.

"Bende kal."

"Ne?"

"Duydun kalicak bir yerin yoksa bende kalabilirsin tek yasiyorum ailem baska sehirde."

Onu zor duruma sokup yuk olmak istemedigim icin dusunucem dedim ve numarasini alip zilin calmasini bekledik.

Zil calinca siniflarimiza gittik, tum gun uyudugum yetmemis gibi son derse kadar tekrar uyumustum uyandiktan sonra esyalarimi alip eve gittim.

Biraz telefonda gezindikten sonra aklima minhoya yazmak geldi.

Minho - jisung

Jisung

Minho selam ben bu gun catidayken tuttugun cocuk jisung

Minho

Selam neden yazmistin

Karar verdin mi?

Jisung

Yok daha karar vermedim
ama sıkıldigim icin yazmistim rahatsizmi ettim

Minho
Yok rahatsız etmedin ama suan pek musait degilim ders calisiyorum o yuzden pek yazamıyorum

Jisung

Anladim

Minho
Istersen goruntulu ariyim birlikte calisalim olur mu?

Jisung

Olurr

Minho kişisinden gelen görüntülü arama...
Kabul et reddet

Bir sure minhoyla ders calisip konustuktan sonra hayatin yasamaya deger oldugunu fark ettim. Onla yasamak istiyordum fakat hala yük olurum diye korkuyordum, kisiligimde kotu sevmeyebilir beni degil mi?

Dusuncelerimi karnimin gurultusu bolmustu. Dogru ya dunden beri hic bir sey yememistim ve aksam olmustu.

Mutfaga gidip buzdolabini actim, bombostu. Sonra cekmeceden ramen alip su kaynatmaya basladim. Neyse uzatmicam yemegimi yiyip bulasiklari yikadiktan sonra odama gecip telefona baktim.

Bir bildirim vardı minhodan, hemen actim

Minho
Bu gun cok guzeldi tesekkur ederim benimle konustugun icin

Jisung

Cok tatli|
Asil ben tesekkur ederim benimle ilgilendigin icin ve bana katlandigin icin

Minho
Bana onu hatırlatiyorsun|
Rica ederim umarim eglendirebilmisimdir seni.

Jisung

Eglendirdin.
✓✓
00.56

----

Bizim fici yazma sekli

see you in heaven | minsung Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin