20'lik Zar (S.FİNALİ)

Bölüm 4 - Uyku Vakti

"Bütün gücünü beline ve boynuna verip mancınık gibi ileriye fırlarsın. Yaşlı adamın suratının ortasına kafayı oturtursun. Adamın burnundan kırılma sesi gelir ve dengesini kaybedip geriye doğru tökezler. Zardan 2 puan, bonuslardan 3 puan, toplam 5 puan ile adama sağlam hasar verirsin. Adamın 3 canı kalmıştır. Burnundan şarıl şarıl kan akıyordur. Dövüşme motivasyonunu da kaybetmiştir. Artık karar sizde. Adama ne yapacaksınız?"

Her ne kadar adamı hayatta tutacaklar diye umutlansam da... Bu cani, kana susamış yamyamların adamı öldüreceğini biliyordum.

Ve hislerim beni yanıltmadı.

Hasan yırtık dondan çıkar gibi fırladı ve "Cebimden çıkarttığım minik bıçağı tutarak bağıracağım ve adama koşup bıçağı karnına saplayacağım" dedi.

Neden...

Niye?...

Selman da benim gibi düşünecek olacak ki "3 zekası olan karaktere bak." diye dalga geçti.

Hemen pes edemezdim, "Bıçağı nereden çıkartıyorsun Hasan? O zaman ben de çorabımdan roket-atar çıkartayım." dedim

Burak da, "Ben de donumdan tank çıkarayım o zaman" dedi.

Selman da, "Ben de o zaman kalem kutumdan uzay gemisi çıkartayım." dedi.

Selmana dönüp "Tamam abartma. Kalem kutusundan uzay gemisi çıkmaz bir kere" dedim.

Tabi işin gırgırı...

Hasan çıkıştı hemen, "Sayın GM, 14 sayfalık yazdığım karakter kağıdımı okuduğunuzu biliyorum. Hatırlarsanız orada karakterimin meyve yemeyi çok sevdiği için yanında hep meyve bıçağı taşıdığını söylemiştim." dedi.

Söylediklerini doğrulamamın bir yolu yok.

Hiçbir anlatıcı 14 sayfalık karakter geçmişi okumaz.

Sadece okumuş gibi yapar.

Normalde karakter geçmişleri 3-4 paragraf olur en fazla.

Ancak Hasan her şeyin cıvkını çıkarttığı için bunu yapmaktan da geri durmamıştı.

Büyük bir ihtimalle beni dolandırıyordu ama olsun..

Nasıl olsa karakter geçmişi ile elde edilen silahların bir özelliği yoktur.

İsterse cebinden dinamit çıkartsın ve karakter geçmişim desin...

Yine 6'lık zar atacağız.

"Neyse, Hasan al zarı at bakalım." dedim, "Adam şuan burnu çok acıdığı için kilitlenmiş durumda. O yüzden çeviklik değil güç zarı atacağız. Adam kendini savunamayacak." dedim.

Hasan aldı zarı.

Selman "Ultra zeki arkadaşımız zar atıyor." dedi.

Hasan attı.

Zar yuvarlandı.

İçimden düşük çıkmasını umdum.

Düşük çıkarsa meyve bıçağını kırmayı düşünüyordum

Sonuç: [ 5 ]

Selman, "Amca öldü" dedi.

Betimlemeye başladım:
"Aslında zeki birisi olduğun için bağırdın. Amacın dikkat dağıtmaktı. Sen bağırında adam sana baktı. Ancak artık çok geçti... Keskin kısmı serçe parmağın kadar olan bıçağı tam adamın karaciğerine sapladın. Sen öfkeyle adamın gözlerine bakarken adamın gözleri dolar. Dudakları titrer. 'Karıcım..' der 'Sana geliyorum. Sonunda buluşabileceğiz ama küçük torunumu yetim bırakmak istemiyorum.' der. Ve bir anda senin üstüne yığılır."

Yaşlı adam ölmüştü.

Gruba bir sessizlik çöktü.

Oyuncuların suçluluk hissetmeye başladığını hissedebiliyordum.

Ama suçluluk duygusu uzun sürmedi ve suçlamaya döndü sessizlik.

Bu sessizliği de bozan Burak oldu.

"Ya Hasan ya! Oğlum senin o zekadan yoksun kafana sokayım. Niye öldürdün adamı zaten dövmüştüm ya!"

Hasan atar yaptı, "Oğlum adam bi söylendi diye sen niye adama daldın peki?"

"Çünkü karakterim öyle!"

"Benim de karakterim böyle!"

"İyi!" dedi Burak.

"İyi!" dedi Hasan.

"Neyse beyler." dedim. "Zavallı adamı vahşice öldürüp hikayemin içine sıçtığınıza göre bugünlük burada bitirebiliriz. Yarın kaldığımız yerden devam ederiz. Saat de 2'ye yaklaşıyor. Yatalım artık." dedim.

Hep beraber masadan kalktık.

Önden Burak geçti içeriye. Kendisi Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği bölümünde 3. Sınıf okuyor. İki sene mezuna kaldığı için bizden alt sınıfta, ama Selmandan büyük. Kelleşmeye başlamış kısa saçları ve siyah gür sakalları vardı. Sporcu adam kendisi...

Diğer üçümüz biraz daha sağlıksız yaşıyorduk.

Ben Makine mühendisliği okuyordum. Silah Sanayi Teknikerliği bölümünden dikey geçiş yaptığım için 2 sene uzadı okulum. Son sınıf yani 6. senemdeyim ve alanımda iyi sayılırım. Hedefim savunma sanayisine girmek... Belki ASELSAN olabilir, ya da şu milli uçak yapan TUSAŞ'a girmeyi düşünüyorum.

Hasan Tıp okuyor. O da 6. Sınıfta. Ortaokuldan beri arkadaşım. Gerçi liseyi ayrı okuduk ama olsun... Üniversite bölümler farklıydı ama üç senedir aynı evde kalıyorduk.

Selman Eczacılık okuyor. 4. Sınıfta. Aramızda en kilolu olan o... Yemeyi çok sever ama yemek yapmayı sevmez. Hasan'ın arkadaşı olarak eve gelmişti. 2 senedir bizle Role Play oynuyor.

İşte grubumuz bu...

Hadi artık uyuyalım...

Yarın uzun bir gün olacak gibi hissediyorum...