Seçim 18+

Zehirli cümleler 1/24

Bol bağrışmalı çağrışmalı bir bölüme hoş geldiniz, keyifli okumalar 💙

☻

"Yapamazsın" gözlerindeki kararlılığı görmek beni korkuturken "Bu kadar ireli gidemezsin!" dedim titrek sesimle.

"Başka yol bırakmadın bana" bu yol falan değildi, başka birini daha cehennemimize itemezdik "Cihan dağlır" yüzünde koca bir hüzün vardı.

"Ben hiç dağılmadım dimi Meryem? Ben de öğrendim o lanet gerçeği! Hem de anne ve babamın tartışması sayesinde annemin ağzından çıkan iki cümleyle! Benim ne yaşadığımın hiç bir önemi yok yani?"

Söyledikleri duraksamama sebep olurken haksız olmadığını fark ettim "Ben kaç ay kendimi o lanet gerçeğe alıştırmaya çalıştım.Kabul etmek için Allahın her günü çabaladım! Annem babamı boşamak kararı alırken mahv olsam bile anneme destek durdum.Beni koca bir yalanın içinde büyütmüşler ve sen, ben asıl suçluymuşum gibi davranıyorsun!" sesi öfkeli ama bir o kadarda kırgın çıkıyordu.

"Anlatabilirdin, sen oyun oynamayı tercih ettin" ellerini sertçe yüzüne kapattıp "Hep aynı şeyler!" diye inledi.

"Ben sana durduk yere yüz çevirmedim.Seviyordum be ben seni!" elini yüzünden çekerek "Ben de seviyorum seni, sen bunu anlamıyorsun.Tüm olayın içinde bir tek sana sığındım ben" dedi sitemle.

"Ona hiç bir şey söylemeyeceksin" söylerse asla toparlayamazdık.

Affetmezdi beni.

"O benim abim Meryem.Bunu kabul et, ondan gerçekleri daha fazla saklayarak ne onu ne de kendimi kandırmam" lanet olsun ki haklıydı.

"Bak böyle değil, bunu yapmanın" sözümü aniden keserek "Buna sen karar veremezsin!" diye bağırdı.

"Anlamıyorsun tamam, dinlemiyorsun tamam, ama sen beni görmüyorsun, Meryem! Yok oluyorum ben ve sen beni görmemek için elinden geleni yapıyorsun!" sanki onca aydan sonra tüm içine biriktirdiklerini şimdi kusuyordu.

"Beni suçlayamazsın, beni kullandın sen Vera" bunu kendime yediremediğimi dolan gözlerimle belli ederken yüzümü diğer tarafa çevirdim "Sen beni kandırdın"

"Çok seviyorum Meryem, yemin ederim, nefesim kesiliyor artık.Sevmesem bu kadar peşinde koşmam.Beni öldürme, bizi öldürme kömür gözlüm" kolları beni sarıp gövdesine yaslarken dokunuşundan kaçmadım, kaçamadım.

"Bu kadar gerçektim ben." nefesi enseme değerken gözlerim kendiliğinden kapandı "Kokunu almak beni iyileştiriyor, varlığını his ettiriyor" geri çekilip burdan gitmeliydim fakat yerime çivilenmiş gibi ona teslim oluyordum.