A Sorry Can't Mend A Broken Heart

10 2 2
                                    


"Happy 23'rd Birthday Mahal!" isang malaking ngiti ang binigay nya ng makarating ako sa tagpuan namin.

"Salamat Mahal! Kanina ka pa?" saad ko habang dinarama ang mahigpit nyang yakap. Ngayon lang kami ulit nag kita pagkatapos ng tatlong buwan. May trabaho kasi sya at na destino sa ibang lugar.

"Oo eh, wala naman akong gagawin kaya naisipan kong maghintay nalang. Miss na miss ko kasi ang babaeng to eh..." sabay kurot nya sa pisngi ko. Agad naman akong napa aray kaya hinalikan nya ito. "Ayan, di na masakit?"

"Hindi na." nakangiting saad ko. Kinikilig kahit na sa simpleng ginagawa nya. Kinuha nya ang kamay ko at hinawakan. Tahimik kaming naglalakad ng walang kibuan. Kumunot ang noo ko habang pinagmamasdan ang mukha nya. Something about him have changed.

Before, kapag nagkikita kami ay masaya nyang kinukwento ang mg nangyari sa kanya. He will describe every person that he met, or make fun of them. Hindi mapigilan ang bibig nya kapag magkasama kami.

"Are you okey Tom?" I asked. But instead of answering ay lumingon sya, his eyes widened in horror. Like I have said a forbidden word.

"Mahal?" He flinched. Mukhang natauhan.

"O-oh, I... I-i'm okey. Nagulat lang ako."

Tumango ako. Pagkatapos noon ay dinala nya ako sa isang lugar. He's now leading the way since his hand was covering my eyes.

"Mahal, malayo pa ba?"

"Mahal naman, hindi makapaghintay. Pang-limang tanong mo na yan" sa panglimang beses rin ay pinagsabihan nya ako. Natawa ako.

"Hahaha, Ikaw kasi eh, you know that I hate surprises." but it's him, then maybe I can start liking it again.

"Sigurado akong magugustuhan mo ito...

...and it will be very memorable, in a bad way." may sinabi pa sya pero hindi ko narinig.

"SURPRISE!" He shouted pagkatapos ay kinuha ang mga kamay sa mata ko. My vision's kinda blurry at first. Pero pagkatapos ay nanging maliwanag ito. I cover my mouth. Gulat sa nakikita.

If it's a normal couple then you might expect having a candlelight dinner date. But in my case, simple thing makes me happy. Tulad ng nasa harapan kong puno ng liwanag dahil sa mga ilaw ng gusali, mga bahay, at iba't-ibang sasakyan.

"Where are we?" namamanghang tanong ko habang naka tanaw sa harapan ko. Sya naman ay naglalatag ng tela sa damuhan. We're in a cliff kung saan tanaw mo ang mga gusali at istraktura ng lungsod. Mayroon ring nag-iisang puno na nakatanim sa mismong likuran namin. Maraming halaman at bulaklak ang nagkalat sa paligid. Kitang-kita ito kahit gabi na dahil narin sa ilaw na nagmumula sa kotse ni Tom.

"My Favorite Place." sagot nya.

Favorite place? Is it his Special place or the one he told me that his goodbye place? May dalawa kasi syang sekretong lugar, ang una ay ang Espesyal na ipinangako nyang dadalhin nya ako kapag gusto nya na akong pakasalan, habang ang isa naman ay ang lugar ng pamamaalam where he throw his mother's ashes after she died.

Don't tell me--- is he planning to propose? I smiled with that thoughts. But I just kept that idea in my mind.

"Mahal, can you help me take the foods in the car?" he asked na agad kong sinunod. And now were here, sitting while holding a glass of wine.

"Happy birthday Again my love. Cheers!" Our glass collided. Kasabay nang biglaang ingay sa langit. Napa sapo ako sa bibig ko. Fireworks.

"Surprise Again." I can't utter a single word. Para bang binalot ng kasayahan ang puso ko.

Mr. Dreams Book of WondersWhere stories live. Discover now