15.Bolum

160 5 2
                                    

Akay Çelik devam ke

" Ben Kerem seni tanıyorum Asaf senin fotografını gostermisti ben senin hem anne tarafı hemde baba tarafı kuzenim Kardesim Alp kız kardesim Meltem sonra Yeşim bir tane daha kardesim vardı ama"

Ben: Tanıstigıma memmun oldum ama dava konusunu mu konussak

Kerem: Ailedeki herkes ssni gormek istiyor ama Amcam Miraz Mert ve Oğuz haric

Ben: Biliyorum

Meltem bana Akayyın annesini anlattı Yeşim ablanin anlattiklarinin aynı seyleri anlatmisti bitince soyle dedim

Ben: Peki neden kimse bir ses cıkalmadi

Kerem Abi: Zorunda kaldık kardesimizi oldurecegini söyledi

Ben: Anladim

Alp Abi: Annem babam dedemler diger kuzenlerimiz herkes seni çok merak ediyorlar seni öldü sandıklarimizda çok kotu olmustuk herkes seni gormedikleri halde hinede yıkılmislardı

Ben: Aileye girmek istemiyorum Alaz bey ve digerleri beni istemiyor

Meltem: Umrumuzda degil kuzen kırma bizi

Ben: Bilmiyorum dava gunu sizinle gorusuruz

Ayaga kalktım ve evden cıktım bizim eve dogru yurumeye basladım bir sure sonra eve varmıstım kapıyı caldım Milay acmıstı hemen bana sarıldı ayrıldı bende iceri gectim

Milay: Hoş geldin Muzlu pastam

Ben: Hoş geldim

İceri gectik ve koltuga oturduk

Asaf Abim: Keremler bizi aradı dedemler veran Akayla gorusmek istiyormus

Arda: Babam peki ne diyor

Asaf Abim: Onlada kusmusler

Ben: Benim yuzumden aralarını bozmasinlar

Afra: Dedemler çok iyilerdir ama sen istersen gider gorusuz kardesim

Ben: Bilmiyorum

Ayaz: Siz gidersiniz bizde Milay Eslem Berk Elif Cemre abla ile otururuz bir yerde

Ben: Sizde geliyorsunuz lan

Arda: Evet Akay haklı geliyorsunuz

Ayaz: Biz rahatsız olursunuz diye sey dedik

Asaf Abim: Kim rahatsız olursa gider

Afra: Berklerde gelirler çok güzel olur ama bakın olda bir yengem var yılan gibi dedikodu makinesi dikkat edin

Milay: Tabiki de ederiz

Gülümsedim hepimiz bir yere ayrıldık hazırlanmaya baslamıstık bu sever kızlar bizi bekliyordu Berklerde geliyordular yolda Eslemi Elifi Berkki Cemre yengeyi alıcaktık

Afra: Hadi ya

Ben: Biz sizi beklerken hava hos ama bizene bekleyin biraz

Milay: Muzlu pasta hadi ama ya

Arda: Ben hala saskınım nasıl biz kızları beklemiyoruz diye

Hepimiz güldük

Asaf Abim: Dünyanin sonu olmalı

10 15 dakika sonra cıkmıstık ilk Elif ve Eslemi almıstık evleri birbirine yakındı sonra Cemre Yengeyi ve Berkki almıstık onunda evi yakındı birbirine yolculuk 2 saattı sesiz geciyordu yolculuk kızlar telefondan alısveris yapıyordular Asaf abim Berk abi Arda Ayaz telfondan fubg oynuyordular bende arabayi kullaniyordum

2 saat sonra
Varmıstık buyuk bir konaktı arabadan indik ve ordaki korumalardan birine verdik kapıyı caldım bende ondeydim bir anda üstümden...

Akay ( Gercek ailem) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin