SAF AŞK

Bölüm 12: Hastalık

Sancak Ateş
Sanem uyanmış, zar zor bana yetişip beni düşüncelerimden ayırmıştı. Sanem'in uyandığını görünce büyük sevinçle konuşmaya başladım.

"Sonunda uyandın! İyi misin? Doktoru çağırayım ben."

"Dur Sancak, sakin ol. Sadece biraz halsiz hissediyorum. Günümüzü mahvettim."

"Hayır sağlığın daha önemli, ayrıca iyi olduğunda yine yemek yiyebiliriz."

"Üzgünüm. Gerçekten böyle-"

"Bu senin bir alışkanlığın mı?"

"Ne?"

"Sürekli üzgünüm diyip duruyorsun, kötü bir şey yapmadın. Bayılmanı durduramazdın."

"..."

"Sana 2 tane yemek sözüm olsun o zaman, belki kendini affedersin."

"Tamam."

Eline telefonu aldım ve saati kontrol ettim. Düşüncelerime o kadar çok dalmıştım ki iki buçuk saat geçmişti bile.

"Yarım saat sonra testlerin çıkacak, bu bayılmanın nedenini öğreneceğiz."

"Umarım kötü bir şeyim yoktur. Senin vaktini çalmak istemem."

"Kötü bir şeyin olmasa da, olsa da ben yanındayım. Bu yüzden zamanımı çalmıyorsun."

"Teşekkür ederim..."

"Bu arada aç mısın? Bir şeyler alabilirim sana."

"Aç değilim, bayılmadan önce yemeğimi bitirmiştim zaten."

"Tamam o zaman, sen biraz daha dinlen ben testlerin gelip gelmediğine bakacağım."

"Tamam, bekliyorum."

Odadan çıktım ve test sonuçlarının çıkacağı bölüme doğru ilerledim.

Sanem Çelik
Uyandığımda kendimi çok kötü ve halsiz hissediyordum. Ama bu kötü halimi daha azmış gibi söylemeyi tercih etmiştim. Sancak çıktıktan sonra derin bir nefes aldım ve hasta yatağında yatmaya devam ettim. Bir hastalığımın çıkmasını ve hayatımın daha fazla beter olmasını istemiyordum. Tek istediğim mutlu bir hayattı. İnsanlar tarafından sevildiğim, ailem gibi görebileceğim kişiler edindiğim mutlu bir hayat. Şuana kadar hiç arkadaşım olmamıştı, Sancak dışında.

Biraz daha bekledikten sonra Sancak döndü. Gözleri kızarmıştı ve hiç mutlu görünmüyordu. Ayağa kalkmaya çalıştım, ama beni durdurdu.

"Sanem, kalkma lütfen. Uzan şöyle."

Bir şeylerin yanlış gittiğinin farkındaydım. Hasta yatağına tekrardan uzandım ve Sancak'ın yanımdaki koltuğa oturmasını izledim.

"Sanem, sana söylemem gereken şeyler var. Ve sakin olmanı istiyorum ki ben hiç olamadım, ama sana güveniyorum. Söz veriyor musun?"

"Sakin olacağım, söz veriyorum."

"Testin çıkacağı yere gittiğimde sonuçları alabileceğimi gördüm. Sonrasında sonuçları inceledim, ama anlamadığım yerler olduğu için doktorun yanına gittim. Doktor inceledikten sonra bana açıklama yaptı."

"Evet devam et."

Sonucu tahmin etmiştim, eğer kötü çıkmasaydı bu halde olmazdı. Bu halde bana anlatmazdı.

"Bir değerinin çok düşük olduğunu söyledi, bayılman buna bağlıymış. Ve bu değerinin düşük olması bir hastalıkmış. Burada kalmalı ve düzenli kontrol yapılıp ilaç verilmeliymiş. Ayrıca..."