Ah Delal

4- Firuze

"Ben İstanbul'u yazacağım."
Feride kahkahalarla gülmeye başladı.
"Ay yok delirdin sen, iyice dellendin vallaha haklıymış Sevda hanım ahahahah".

Delal gözlerini ayırmadan bakmaya devam etti. Fısıldar gibi söyledi sırrını.

"Biriyle tanıştım."
Feridenin soran gözlerine cevapsızca baktı.
"Anlamadım, kimle?"
"Abim evlenecek ya, evleneceği kızın abisi. Kuzeni ya da anlamadım. Burada yaşamıyormuş ama. İstanbul'daymış. Kardeşi sözlenecek diye geldi herhal. Ama Feride.. Bir bakıyor. O kadar güzel ki."
"Öyle anlatıyorsun ki adamla oturup hasbihal ettiniz.. Yoksa.. Kız Konuştunuz mu ki hiç?"

O arsız, kendini beğenmiş gülümsemesiyle sırıttı Delal.

"İki kere"
"Ee adı ne?"
"Agah.."
"Soyadı?"
"Hancılar işte biliyorsun sen de."
Durdu düşündü.
"Eee, ne alakası var peki İstanbul'la?"
"Orada yaşıyor diyorum!"
Gözlerini dikkatlice dikti.
"Ee.. Saçmalama."
Delal yatağına uzandı gülümsemesiyle.
"Sen cidden delirdin? Napacan kaçacan mı elin adamıyla?"
Omuz silkti Delal.
"Neden olmasın?"
"Yok iyice delirdin!"
"Bir görsen Feride.. Öyle güzeldi ki.."
Gözlerini kapatıp geçen geceyi aklında canlandırdı.
"Büyü gibiydi.."

Feride hızlıca kalktı.
"Yok sen aklını kaybettin? Hem o Ayşemin abisi olsa bilmez miyiz biz? Hancıların bilmem kaç yaşında oğulları olacak da gözümüze sokmayacak onlar? Başka bi iş var içinde kesin, ne dedi abisiyim mi dedi? Kandırıyordur seni?"

"Bi şey demedi. Sormadım, aklıma gelmedi.." bir hayalin içinde gibi konuşuyordu Delal.

"Adamı tanımıyorsun neci, kim bilmiyosun, tutturmuşsun bi İstanbul sevdası peşinden hırlı mı hırsız mı bilmediğin herifin peşine düşüyorsun! Gel benle İstanbul'a diyen her adamın peşine mi düşecen?"

"Öyle demedi ki zaten?"
Önce boş ve sinirli gözlerle baktı Feride.

" Adamın olaydan haberi yok, ailenin yok, daha kim olduğunu bilmediğin adam güzel bakıyor diye onunla Bi ay içinde kaçacan İstanbul'a" dedikten sonra kahkahalarla güldü.

Yatağa yaklaşıp arkadaşına sarıldı.
Delal de düşününce güldü. Ama karşısına o gün onun çıkmasının bir sebebi vardır diyordu. Muhakkak bir sebebi vardı.

🌙☀️

Bu süre zarfında Delal tercihlerine İstanbulda istediği bölümleri yazmıştı. İçinden bir ses ona yaz bitince yaşamak istediği hayatın başlayacağını söylüyordu. İçinde bi ses Agah'ın karşısına boşu boşuna çıkmadığını söylüyordu.

Abisinin düğün hazırlıkları da hızla devam ediyordu tabi. Bugün gelin alışverişi vardı. Ayşen, Ayşenin annesi ve Agah'a oğlum diyen adamın karısı (Delal adlarını hatırlamıyordu), Delal, annesi, yengesi ve Asafla birlikte çıkmışlardı alışverişe.

Gayet sakin geçiyordu. Gelinlik alışverişinde Ayşen'in heyecanına heyecan katmıştı Delal. Gün boyu tatlı tatlı konuşmaları, yerinde yaptığı şakalarıyla, hepsinin özlem duyduğu gençliğinin canlılığıyla yine dikkat çekmişti. Sadece birlikte alışveriş yaptıkları için değil, girdikleri gezdikleri her yer için geçerliydi bu. Şımarıkça gibi düşünülebilir böyle bahsedince ama öyle değildi işte. Bambaşka bir havası, etkisi vardı Delal'in.

Delal, Ayşem'in koluna girmiş arkadan geliyordu.

"Ayşem abla?"
"Buyur Delal."
"Bir şey soracağım."
"Sor, noldu?"
"Abimle.. Ne zaman tanıştınız?"