PAPATYA'DAN MEKTUP (TAMAMLANDI)

13. BÖLÜM: Kalbin Kalbime Part 1

Bölüm şarkısı:
Zamanın Dışında Boşluğun İçinde -Birileri
Aşık Olmamam Gerek -Birileri
ultrapop -Birileri
Paralel Bir Evrende Bulutlar Üstünde Olma Olasılığımıza Dair -Birileri

13. BÖLÜM: KALBİN KALBİME PART 1

"Belki de şikayet etmemeliyim

Bütün zayıflıklarım ve başıma bela

Bu canavarlar beni boğmadan onları ben yok etmeliyim!"

"Kızım yeter!" Bağıra bağıra hastane yatağımda zıplayarak şarkı söylerken küçük bir çocuktan farksızdım. İçimdeki heyecanı bir türlü zapt edemiyordum. Gözümü açtığım andan beri Birileri konseri için şarkı hazırlığı yapıyordum ve dans ederek oradan oraya dolaşıyordum. Bu durum annemin ilk başta hoşuna gitse de sonlara doğru kesinlikle çıldırmaya evrilmişti. Cırtlak sesimle sergilediğim konser sanırım hoşuna gitmemişti.

"İzin verdiğime pişman edeceksin beni." diye homurdandı oturduğu koltuktan kalkarken. "Zıplamayı bırak ve yat artık. Bu akşam o konsere gitmek istiyorsan dinlenmelisin." Gözlerimi devirdim. Kendimi yatağa bırakıp başımı yastığa yasladım. Kollarım göğsümde kavuşmuş, dudaklarım büzülmüştü.

"Bir hevesimiz vardı o da gitti sayende anne." Annem ise sustuğumdan ötürü müdür bilinmez yüzündeki keyifli ifadeyle birlikte yanıma yaklaştı. Duruşumdan ödün vermeden bakışlarımı ondan çektim. O ise iyice yanıma yaklaşıp burnumu iki parmağı arasında sıkıştırıp çekti.

"Anneye trip atılmaz."

"Hevesimi kırarsa atılır." Yatağımın yanındaki koltuğa oturup yeşil gözlerini bana dikti. Dikkatle beni izlerken kaşlarımı çattım. Dudaklarında muzip bir sırıtma oluştu. Kaşlarım havalandı.

"Bir şey mi diyeceksin?" diye sordum kendime engel olamadan. Dudakları aralandı.

"Sen Deha'ya da böyle trip atıyor musun?"

"Anne!"

"Ne var canım?" dedi benim yüksek sesli çıkışıma karşılık. Omuzlarını silkti. "Hayır yani ona da böyle yapıyorsan çocuğu önden uyaralım da neye uğradığına şaşırmasın sonra." Kaşlarımı çatıp yerimde dikleştim. Sabahtan beri onu sinir ettiğim için intikam aldığının farkındaydım. Bilerek yaptığını bilsem de sinir olmaktan geri kalmamıştım.

"Uyarmana gerek yok." dedim sahte bir tebessümle. "Kendisi gayet farkında." Kıkırdadı. Gıcık olmuş bir şekilde arkama yaslandım yeniden. Annem ise yüzündeki tebessümden taviz vermeden bana yaklaştı. Yavaşça kolumu okşadı.

"Şaka yapıyorum civciv. Bilmiyor musun beni?" Bakışlarımı bana masumca bakan yüzüne çevirdim.

"Biliyorum." diye mırıldandım. Yerimde kıpırdanıp dudaklarımı araladım yeniden. "Ama anne çok heyecanlıyım anlamıyorsun. Yerimde durasım gelmiyor. Bağıra çağıra şarkı söylemek istiyorum, bunların hepsinde de o yanımda olsun istiyorum." Gözlerindeki parıltılar bana da bulaştı. Anlayışla gülümsedi.

"Olacak bebeğim. Bu gece çok güzel olacak, çok eğleneceksin. Benim yerime de eğlen, tamam mı? Yarın yokmuşçasına dilediğini yap." Kocaman bir gülümseme gönderdim ona. Başımı salladım dediklerine karşılık. Bir süre daha orada annemle oturup konser hakkında sohbet ettik. Sonrasında ise işe gitmesi gerektiği için vedalaşıp ayrılmıştık. Odada tek başıma kalmıştım. Başımı iyice yastığıma yaslayıp yatar pozisyona geçtim. Bakışlarım tavandaydı. Yavaş yavaş gözlerimi kapattım. Akşamı düşledim. Nasıl olacağını, ne kadar eğleneceğimizi, yanımda Deha'nın olacağını, onun güzel gülüşünü, sıcak bakışlarını...