Yaralarıma dokunma sevgilim kanı eline bulaşırsa
Korkarım
Ben kandan çok korkarım sevgilim
Sevgili hakan üzgünüm başaramıyorum bazı şeyleri senin gibi
Sevmek gibi ağlamak gibi...'Ellerimde kendi kanım boğulmak için çabalıyorum
Gözümde ki yaş yeni kuraklık oldu gözlerim ağlamıyordu
Yorgunum kaç kelimeye sığar ki yorgunluğum üzgünüm kendime üzülüyorum 'Üzgünüm hakan her şeyi yarıda bıraktığım için üzgünüm sevgimi gosteremedigim için şimdi kapatıyorum .
Duvarları vardı daha da kötü oldu onlar artık inşaat onlar artık daha kalın.
sevmek zor iş hakan beni sevmek daha zor ...Mert bağırdı sakin mizacına bu yakışmıyordu.
"Siz ne zannettiniz kabul ediceğim mi ben mine gibi çocukmuyum ben salak miyim ben sevmedigim bi kadından olmaz başını salladı.'Mert haklı mi '
Iç sesimden tik yoktu haklıydı.
Bu sesizlik haklılığın sesizligiydi .Amcam tokat attı şiddet bizim ailede ilk çözümdü.
Tok ses odadaki her bireyde ayrı ayrı yankılandı.
Aynı duyguları uyandirmadigi kesindi birinde cam kırığından daha kötü canını yaktı bu kişi mertti.Canım yandı kaçıncı defa oldu bilmiyorum yandı işte.
Gözümden yaş düştü.
"Seni evlatlıktan reddederim mert bunu düşün. "Mert amcama baktı ve düştü dilinden hayatini belirleyecek her tabu .
"Kabul edersem evladın mi olucam baba "
"Mert "
Güldü deli gibi güldü mert .
Gözleri beni buldu gülüşü durdu .
"Tamam gelsin sibel ama bi daha turkiyeye ayak basmayız basarsakta tabutumuz gursoylari ziyâret eder ."
Bu ağır bi cümleydi bu en ağır cümleler kitabında ki ilk cümleydi.Sesizlik aramıza duvarlar ördü.
Her birimiz o duvardan atlamaya çalıştık küçük çocuklar gibi .
Durmadım destek olmak istedim elimi hakan tutuyordu onu fark ettim'Hep pranga mi olucaksin bana hep '
Ve kapıyı çarptı mert ben elimdeki yüzük yanımdaki adamla öylece kaldım.
Son kez baktım ve elini bıraktım biz dosttuk biz abi kardeştik bugün yanında olmasam ne zaman yanında olacaktım ki ne zaman cenazesinde miAynı zaman içerisinde sibel
Yorgunum bazen iki kişi hayatınız kurtarırdı bazen ise zindan di iki kişi hayatınızın zındanıydi .
Oturmuş oda da benim hakkımda verilen kararı dinliyordum
Rahatsizmiydim tabikide insan nasıl rahatsız olmaz .
Kendi kararınızı veremediginizi düşünün .
Oturmadan tutumda kalkmama kadar ailemin şekli vardı.Bu benim kaderimdi kabul ettiğim kaderdi .
Bu yaşamdan kurtuluş varmıydı "ölümdü tek kurtuluş "
Evlenmek sadece onların dilinden kurtulmaktı .Hesap yapan biri asla değildim . Kurtulmak için tüm gemileri yakan taraftım
Üzgünmüyüm? evet
Mert için üzgünüm oda benim gibi ikimizde kurtulmanın peşindeyiz.
Dediklerine zerre alınmadım daha çok anladim onu en iyi ben ve bu duruma düşenler anlardıBi şansım olsaydı ailemi hepsini silerdim .
Kendimide silerdim
Turkiyeye geldiğimizden beri biliyordum mert ile nisanlancagimi .
Zorunlu nişanlanma
Kendimi suçladığımı alan ise mert söylememekti.Bilseydi ne yapabilirdi ki
Amcam evlatlıktan reddedeceğini söylüyordu.
Ailesiz kalacaktı.
Nasıl bi durum olduğunu düşünmek bile istemiyorum
Kötü aşırı kötü bunun bi tanımı yoktu .Ve kapı sertce kapandı bir zorunlu kabullenise daha tanık oldu küçücük benliğim
Insan hiç mi düşünmez kızını oğlunu insan sormaz mi
Aslında resmin içinden bakarsanız bu ailede ki
her bir çocuk yanlızdı .
Tek başına savaşan savaşçılardık.
Ölmek yasaktı yaşamakta her zaman bir saldırı olurdu ve siz o saldırıya hazır olmalıydınız.Zorbalık kötüydü kılıfı ya da bahanesi olmazdı...
Neden yorum yapmıyorsunuz ya da beğenmiyorsunuz
Acayip moralimi bozuyor bu durum 😔😒Allah emanetsiniz
Görüşmek üzere ben üzgün ben kırgınHaydın kendinize iyi bakın
Uzun bi süre olmaya bilirim
Zaten kimsede okumuyor
Görüşürüz
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Iki Kalp Bir Oda (+18)
ChickLitBu yolculuğa benimle varsanız yıldıza basmayı yorum yapmayı ve kendiniz bana göstermeyi unutmayın Sevgiyle aşkla kalın öptüm bayyss Hakan gürsoy mine gürsoyun Hayat hikayeleri ♤♡ beğenmeyi takip etmeyi ve gecemi yıldızlamayı unutmayın Kendinize...