YOURS AND MINE||✔️

Chapter 60

MY HEAD HURTS, I feel like I'm being spinned multiple times. Nagmulat ako ng mata. I saw the bright light . Nilibot ko ang paningin ko.

I'm alone with a huge room with full of hospital smell. Anong nangyari? The last thing I could remember was

Zace?

Agad akong napabangon, I need to see him. Bago pa man ako makabangon ay agad ng bumukas ang pinto at iniluwa noon si Dace.

"Hey woman" malamig nitong ani. Hindi ko alam ngunit napalunok ako sa sasabihin nito.

"B-bakit?" Tanong ko. Umupo siya sa couch sa gilid. Tiningnan niya ako sa mata kaya napaiwas ako ng tingin.

His intimidating.

"I know that you are planning something, hindi ka sisipot sa kasal ninyo hindi ba?" I was shocked and taken a back. Para akong binaril dahil sa sinabi niya.

Gusto kong saktan ang sarili ko. His right, I did planned it twice , Balak ko na .

Hindi ako makapagsalita. I'm just afraid to be tied with him. Paano kung masaktan ulit ako? Hindi ko na ata kaya.

"Don't be stupid ! Wag na wag mong gagawin , You don't know us Charriza" wika niya sa isang matigas na wika.

"My brother was in critical state because of you and you're going to repay that? " galit niyang turan, Oo kasalanan ko.

"Oo, I planned that, pero hindi na handa na akong harapin kung ano ang mangyayari." Hindi napigilan ang luhang kumalas sa mga mata ko.

I hate myself for being selfish.

"I get it, you have traumatic events with him. His a red flag but he was willing to give the white flag to you , He surrendered " wika nito at nagpaskil ng isang ngiti na ani mo'y May iniisip.

"Love him please , that's the only wish I had for him" wika niya at tumayo.

"Keep that on mind" wika niya bago umalis.

I WAS HERE SITTING beside him crying. Hanggang ngayon ay hindi pa siya nagigising. Ang sabi ng doctor ay marami raw ang dugong nawala sakanya.

I can't help but to blame myself.

Kasalanan ko.

Nakasanday lang ang ulo ko habang umiiyak.  Danica was now in jail.  Tito Ace go with many legal process just for her to be rot in jail. Hindi siya makakapag piyansa.

Her parents was now in despair after Tito Ace closed down their businesses additionally their daughter was now in jail and there are no way out.

They will Indeed live in hell.

Talagang masamang kalabanin ang nga Montemayor.

Nasa Mansion ngayon ang anak namin. Pagod ito dahil siya raw pala ang nag bantay saamin kagabi. He Didn't deserve to witness all of this.

Hinawakan ko ang kamay ni Zace. I'm glad that he was still breathing. Akala ko ay mawawala na siya saakin,saamin.

"Bakit mo kasi sinalo yung bala?" Naiinis kong tanong habang sumisinghot.

"Bakit ka kasi humarang ako dapat yun!" Wika ko pa.

"Kung hindi ako humarang edi sana ikaw ang narito? I can't afford that" wika niya agad naman akong umirap.

"Oh ako naman talaga ang-" naputol ang sasabihin ko ng marinig ko ang boses niya .

Wait.

Sumagot siya? Sumagot siyaaa!?

Agad akong napatingin sa mukha nito at nakitang nakatingin siya saakin habang nakangiti.

Agad naman tumulo ang luha ko. Gising na siya.

Hindi na ako nakapagsalita pa ng bigla niya akong kabigin papalapit sakanya.

He hug me as he kiss my hair.

"God thank you" bulong niya .

"There's nothing happend with her " bulong pa niya. Nasa ganoong kalagayan na siya ngunit ako parin ang inaalala niya.

Magsasalita na sana ako ng biglang bumukas ang pinto at iniluwa noon si Tita Alexa at Tito Ace.

Tita Alexa rush to hug him that's why I made space. Tiningnan ko naman si tito na ngayon ay nakatingin na rin saakin.

"Nabanggit ni Dace, that you are planning to not attend your wedding" wika ni Tito. Agad na sinakop ng kaba at takot ang dibdib ko.

Everything stop kahit ang pag uusap ng dalawa ay natigil.

"Did you really plan it?" Tanong ni tito sa kalmadong boses.  Hindi ako makapagsalita dahil sa kaba.

Why did Dace said that? That scumbag really want me in trouble!

"Did you really planned that?" Tanong nito ulit at umupo sa sofa sa gilid namin.

Napatingin ako kay Zace na mag gulat na ekspresyon halatang hindi niya inaasahan ang narinig.

"Dad baka naman nagbibiro lang si- " hindi na niya natapos ang sasabihin niya ng magsalita na ako.

"Opo, I planned doing that I'm sorry" wika ko. Agad na nabalot ng sakit at dismaya ang mga mata ni Zace.

"Plinano mo? Did you plan of leaving me Charriza?" Puno ng sakit na wika ni Zace. Wala namang imik ang mag asawa.

Tumango ako.

Nakita ko ang pagbuhos ng luha niya habang nakatingin saakin. Suddenly I can feel how badly I hurt him that's why I wanted to leave . Ayaw ko na siyang saktan pa.

"Bakit? Ayaw mo ba saakin? May mahal ka bang iba? Ba-"

"I loved you , kaya ako aalis kasi mahal kita" wika ko. Ramdam ko ang paglabas ng mag asawa ngunit kay Zace pa rin ako nakatingin.

"I can't stay with you, I'm hurting you Zace" iyak kong wika.

Umiling siya habang patuloy pa rin sa pagtulo ang luha niya. Umupo siya sa kama at inabot ang mga braso ko.

"No, you're not please stay" wika niya.

"I'm hurting you Zace tingnan mo ang kalagayan mo ngayon? Ako ang dapat na nariyan hindi ikaw! " umiiyak kong wika.

"I made up my mind" wika ko at lumunok. Kita ko ang takot sa mga mata niya ng sabihin ko iyon.

"I wanted to marry you" halos nanghihina kong wika. Nakita ko kung paano siya maguluhan sa sinabi ko.

"I'm so sorry for planning that,  I'll marry you Zace I'll be your wife you will take care and love you" wika ko alam kong Corny ang sinabi ko ngunit hindi ko alam kung bakit hindi siya tumawa. Instead , he smiles at me sweetly as he grab my neck for a kiss.

Naramdaman ko na lang ang mainit niyang labi saakin.

It was a peck due to happiness.

"Thank you , I love you, mi amor , ashiteruyo , mahal kita "wika niya natawa naman ako rito.

"Oh sige gamitin mo na lahat" wika ko. Napatawa naman siya .

"I'll memorize all of the languages that means I love you for you , My wife"  wika niya.

"Not yet still future wife"

PHIANNEKIES °

Late update! I'm sorry po! I'm stock with my academics super hirap maging college students nakaka drained . Anyways I'll be making this Until Chapter 65 po, I've realized that kulang po ang chapter 60 rito hehe so Thank you so much po for waiting and reading my stories! Mwahhhh!