Sevgi engelleri yıkmak mıydı yoksa haddini bilip sessizce oturmak mıydı?
Abim engelleri yıkmayı tercih etmişti bunu sevdiği için yapmıştı , sevgi böyle birşey miydi ?
Küçücük bir köyde hayatımı sürdürürken sevgiyi hissetmem çok zordu. Belki kışın üniversiteye giderken bulabilirdim ama bulabileceğimi sanmıyordum. Bana göre erkekler aynıydı. Yılışık erkekleri sevmezdim arkadaş olarak bile.
Bir psikoloji öğrencisi için gereksiz şeylerdi. Düşüncelerimden sıyrıldım ve yarın ki düğün için hazırlanan abime baktım çok endişeli görünüyordu. Koskoca aşiretten kız kaçırmıştı. Biz aşiret değildik Karadeniz'in sakin bir köyün de oturan küçük bir aileydik abim üç gün önce Zeynep adında sevdiği bir kızı Mardinden kaçırmıştı. Zeynep'in ailesi aşiretti ve bizi üç gündür tehdit ediyorlardı. Ama abim sevgiye tutsak olmuştu bu yüzden asla vazgeçmiyordu. Bende abim ve Zeynep'in sonuna kadar arkasındaydım.
Evimizin büyük bir bahçesi vardı düğün burada olacaktı masalar sandalyeler herşey hazırdı ufak hazırlıkları yarın düğüne kadar halledecektik. Annem ve Zeynep içeride oturmuş kahvelerini yudumluyorlardı.
"Ben yatıyorum size iyi geceler"
Dedim yorgun bir sesle , bugün çok yorulmuştum çünkü abimi yormamak için neredeyse bütün organizasyonu ben devre almıştım.
"Uyu kızım sende çok yoruldun sabah erken kalkıcaz , hadi Zeynep kızım sende yat uyu"
Dedi annem ilk bana sonra Zeynebe bakarak. Zeynepde fincanları alıp ayağa kalktı bende odama gidip üzerimi değiştirdim ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.
Alarmın sesiyle gözlerimi açmıştım saat 6:30 du annem çoktan kahvaltıyı hazırlamış bizleri bekliyordu.
"Anne çok erken kalkmışsın beraber hazırladık niye kalktın hemen?"
Dedim. Annem kafasını masadan kaldırıp bana baktı.
"Uyku tutmadı ki kızım, her an kötü birşey olacak diye korkuyorum."
Dedi. Yanına gidip ona sarıldım.
"Korkma anne hiç birşey olmayacak ben ne olursa olsun abimi koruyacağım"
Dedim. Annemde bana sarılmıştı.
"Oo hanımlar analı kızlı mutfakta ne kaynatıyorsunuz?"
Diyen abime döndüm annemden ayrılıp.
"Hiç seni çekiştiriyoruz."
Dedim gülümseyerek. Abim bir tane sandalye çekip oturdu.
"Baksen neyimi çekiştiriyorsunuz bakalım?"
Dedi. Ağzına masadaki salatalıklardan bir dilim atarak. Annemde bir sandalye çekti ve oturdu ben cevap verecekken lafa atladı ve
"Sen evleniyosunya sırada Işıla geliyor onu diyorduk."
Dedi annem, abimde bende şok olmuştuk abimden gözlerimi kaçırdım.
"Baksen hemen sende mi evlenmek istiyorsun?"
Dedi gülerek, abimin sempatik biriydi beni kırıp incitmezdi beraber büyümüştük o beni , ben onu kollardım. Genelde abim mi baskın ben mi dersek ben daha baskın kişilikte biriydim abim sesini bile çıkaramazken ben çatır çatır konuşurdum karşımda ki kişiye dikkatli ve kalıcı sözler söylerdim.
"Ay evet koca koca diye ölüp ölüp diriliyorum"
Dedim alaycı bir şekilde abimde annemde buna gülmüştü. Erkeklere güvenmediğimi ve karşıma çıkan bir erkekle hemen konuşmayacağımı biliyorlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tutukla Beni Komutan
Ficción GeneralParmak uçlarıma basarak ona doğru uzandım. Şuan yüzlerimiz arasında çok az mesafe vardı. Gözleriyle yüzümün her yerini inceledi. Ardından gözlerimde durdu gözleri. "Tutuklarım" Dedi. Korkutmak için yapıyordu anlıyordum beni boş bir nedenden tutukla...
