FifteenJune_555

Fifteen Part 1 - The Stick broom

Good day readers. This story that I have written is one of the most memorable moments of my life, and has a huge impact of what I am today. You can call me by my pseudonym "June". I am now 25 – a graduate in one of the universities here in Bukidnon. I stand 5'8 and right as of these days, I weigh 75 kilos.. so chubby ako in other words. But, when this story of me happened, I only weigh around 45 and stands 5'4. As of the moment, I am working in a private sector. Di ko na lang sasabihin kung ano ang kurso ko for privacy.

This story happened way way back when I was second year high school, and I was 15 then. Nakatira ako sa bahay ng nakakatanda kong kapatid na babae and her husband is sundalo. So, naturally, they live sa loob ng kampo ng mga sundalo. I was a transferee mula sa lugar namin so, I was in section 16 out of 22 sections. Well, di naman ako masyadong bobo so I did my best para naman tumaas ang section pagtungtung ko ng second year. Fortunately, di naman na waste ang pagsisikap ko. Nasa first section (out of 22 sections) na ako when I was in second year. Gusto nga ng adviser ko na sa science class ako, but I refused. Medyo nakakahiya, kase ang halos lahat ng students ng science class ay galing sa mga well off families, and who am I to be of them, so, I stayed sa first section.

Since first year high school ako, araw nakakakita ako ng mga sundalo – of different height, body size and looks. At that time, medyo awkward yong feeling na naglalakad then you are facing maton guys and here I am, malamya. Yet, I didn't mind. So flash forward. March na nun at magtatapos na ako ng second year high school. There was this one sundalo na nag i.stay sa motorpool ng kampo. I think, kaibigan siya ng bayaw ko. Let's call him Kuya Bill (second name niya yan). Siguro nasa mid thirties na siya nung time na yon. Every Monday is flag raising sa loob ng camp so I have to hurry, otherwise, I 'm toast.. hindi ako makakalabas ng camp, unless matapos ang flag raising, eh by 7:45 pa naman matatapos yon. So, early bird ako every Monday.... Paminsan minsan, nagkakasabay kaming maglakad ni Kuya B going sa front ng headquarters. At that time, wala naman akong napapansin sa kanya kase parang older brother ko na naman cya.. so Monday has been like that.. very normal. Si Kuya Bill.. di talaga siya gwapo.. He is even very simple. May medyo malaki na tiyan 'cause umiinom, medyo malaki ang mata na bagay din naman sa bilog niyang mukha. I think 5'5" or 5'6" ang height niya. In other words, ang looks niya, di nakakalaglag underwear, but di naman talage siya pangit. What I admired him the most is ang pagiging simple niya at pagiging friendly niya lalo na sa akin who is homosexual. I felt like, di niya ako ikinahihiya kahit na magkasabay kaming maglakad at nag-uusap. Di ko nga alam if may asawa at anak na cya at that time. He never told me though.

Then, one Wednesday morning.. nagwawalis ako sa labas ng bahay ng kapatid ko. Dumating siya at nanghihiram ng walis tingting. Kuya B "gang hulam ko ug silhig bi, ibalik ra naku daun after" (Gang, pahiram ng walis tingting, ibabalik ko agad)...well, I will write our conversations nalang in Tagalaog.. kakapagod mag translate.. ako: "okay, basta! Ibalik mo agad ha, di pa ako tapos" so ibinigay ko sa kanya at nagpasalamat naman cya sabay ngiti...uhhhh! Those set of teeth.. ganda at kahit na nainigarilyo cya, wala namang tooth decay, at he tap my shoulder and ginulo naman ang buhok ko na di naman nagulo wala pa akong ligo. So, pumasok ako sa loob ng bahay nag naglampaso nalang. After 5 minutes, may tumatawag sa aking.. siya nap ala. Dali dali akong lumabas ng matapos na ang pagwawalis ko. Ngunit..... sa di ko inaasahang pagkakataon ayaw pa niyang ibigay ang walis. Ako: "akin nay an.. baka pagalitan na ako ng ate pag ko matapos and worst, ma li-late na ako sa klase". Kuya B. "hindi ko ibibigay hanggat mag yes ka".Ako: "Kuya naman eh.. akin nay an. Ang dami pa nito oh. Kuya B: "mag yes ka muna".  Ako: "yes? Ano no to q and a?". Kuya B: "oh yes!". Ako: "ano ba kase yan? Ng matapos na to". Kuya B: "ibibigay ko lang to sayo pag sasagutin mo ako". I stared at him at nangunot ang noo ko. Ako: "sasagutin kita? Huh? Anong nangyayari sayo.. sira ka ba?". At natawa nalang cya sa sinabi. Peru, di pa rin niya binibigay ang walis. So, pinilit ko siya na ibigay ang walis, But, he more than insistent. Ako: "ano ba kase ang ibig mong sabihin na sagutin kita? Wala naman akong idea niyan". Siya: "pag sasabihin mong yes, meaning tayo na.. parang boyfriend mo na ako and ikaw din sa akin". At nanglaki ang mga mata dahil sa shock sa narinig ko. I tried to sneak the broom, peru mas mabilis cya.. so sorry for me. Di ko pa rin nakuha. At nagsalita siya "pag di mo sasagutin, hindi ka matatapos niya, cge ka pagagalitan ka ng kapatid mo". At dahil nga takot ako sa kapatid kong parang m16 rifle and bibig, bigla ko nasabi na "yes, oo na, tayo na, happy? Akin na nga yan". Sabay kuha sa walis na di naman niya ilayo. Napalit ako sa kanya at sinabi niya na "thank you" with a smile and dumugtong pa cya "pupuntahan kita mamaya sa school niyo at sabay tayong kakain". Ako: "sure" with sarcasm. Well, naman talage sa isip ko yung pagsasabi ng yes sa kanya. Sinabi ko lang naman yon para lang makuha ang walis. Then, nong nasa loob na ako ng banyo para maligo, naisip ko ang pangyayaring 'yon at somehow, there's something within me na kinilig., not my toooooot of course. But yeah, kinilig din naman ako ng kunti. Peru di ko inisip pa yon ng seryoso kase feeling ko, parti lang yon ng kabaliwan niya.