Kapısı yavaşça açıldığında oturduğu yerde kendini düzeltti.
" Pişt. Orda mısın?" Seungmin aralık olan kapıya başını uzattı yavaşça. Neden içeri girmiyordu ki? Üstelik fısıltıyla konuşuyordu.
" B-burdayım."
" Çabuk yaklaş. Acele et!" Tereddütle ayağa kalkıp kapıya yaklaştı. Kapıdaki çocuk fazla tedirgin duruyordu. Sürekli arkasına bakıp acele ettiriyordu.
Elindeki sandviç ve meyve suyunu Seungmine uzattı.
" Al bunları. " Seungmin hala şaşkın bir ifade ile eline bakınca sinirli bi nefes alıp sarı saçlının ellerine tutuşturdu.
" Bunlar ne?"
" Ne gibi duruyor? Yemen için getirdim işte. Bana bak sakın söylemiyorsun yediğini. Ve beni hiç görmedin duymadın bilmiyorsun. Normalde sana yasak. Bu gün yaptıklarından dolayı patron sana ceza verdi. Aç kalmana dayanamadım bende bunları getirdim. Değerimi bil yani." Diyerek göz kırptı.
Seungmin, oğlana gülümseyerek karşılık verdi.
" Pekala. Çok teşekkür ederim iyice acıkmıştım. "
" iyi bakalım. Benim şimdi gitmem lazım sende acele et bitir."
" Tamam." Dedi gülümseyip.
Çalışanda tekrardan çapkınca göz kırpıp uzaklaştı oradan.
Herhangi bir masaya geçip elindekileri yedi hızlıca. Geldiğinden beri neredeyse hiç bir şey yememişti ve gerçekten fazla acıkmıştı.
" Hah! Birde ceza veriyor cani herif. Aç kalıp ölsem ne olacak? " meyve suyusunun son yudumlarını höpürteterek içtikten sonra kutuyu eliyle buruşturdu. Çöplerini de attıktan sonra uyku bastırdığını hissettiği için koltukta olduğu yere kıvrıldı.
...
" Ya size arkadaşım kayıp diyorum! Neden kimse beni ciddiye almıyor!"
Çocuk karakolda bir o tarafa bir bu tarafa koşturup polislere bağırıyordu. İki gündür arkadaşı için geliyor ama hiçbiri doğru dürüst bir şey yapmıyordu.
" Bakın. Lütfen bundan sonrasını bize bırakıp haber bekleyin. Elimizden geleni yapıyoruz."
" Bu şekilde umursamayarak mı elinizden geleni yapıyorsunuz!?"
" Koskoca 2 gün ya. Kim bilir şuan ne hallerde!"
Polis sabır dileyerek derin bir nefes aldı.
" Jeongin bey. Sadece 1 vaka peşinde koşmuyoruz biz. Bir sürü var bunlardan. Ama hiç endişeniz olmasın ki arkadaşınızı araştırmalara çoktan başlanıldı. O yüzden lütfen sabırlı olun. Lütfen. "
Jeongin, ellerini saçlarından geçirip sakinleşmek için gözlerini kapattı.
" Pekala. Öyle olsun. Ama biraz daha haber gelmezse ateşe veririm burayı haberiniz olsun." Polisin bir şey demesine kalmadan arkasını dönüp gitti.
" Çattık ya.."
...
Gece geç saatlerde gelmişti eve Hyunjin. Normalde gelmeyecekti fakat son anda olan bir değişiklik sonucu gelmek zorunda kalmıştı.
Ev fazla sessizdi. Herkes çoktan uyumuş olmalıydı.
Bir kaç eşyasını salona bıraktıktan sonra odasına ilerledi. Kapısını açtığında burnuna çok güzel bir koku gelmişti. Koltukta uyuyan çocuğa baktı önce sonrada kokuyu takip etti.
Yabancıydı çünkü daha önce böyle bir parfüm ya da her hangi başka bir şey kullanmamıştı.
Adımları onu Seungmin'in yanına kadar götürmüştü. Kaşlarını çattı sonrada uyuyan çocuğun yüzüne doğru eğildi.
Gözlerini kapatarak derince kokusunu içine çekti. Ondan geliyordu.
Biraz geri çekilip yüzünü inceledi. Güzeldi.
Sonra saçlarını gözüne kestirdi. Elini yavaşça gezdirdi saçlarında. Yumuşacık ve sevilesiydi. Sırıttı.
Demek ki dediklerini yapmışlardı. Artık dedesiyle görüşmek için hazırdı.
Saçlarından yüzüne indirdiği eliyle yavaşça okşadı yanağını. Son bir kez kokusunu içine çektikten sonra geri çekilip ayrıldı ordan.
Seungmin güzeldi. Ne kadar kabul etmek istemese de çok güzeldi.
Ama Felix vardı ve ondan daha güzeli yoktu Hyunjine göre. Ondan başkasını hoş bulmak bile kötü hissettiriyordu ona.
Yatmadan önce duşunu alıp girdi yatağa. Gözlerini kapatmadan önce Seungmine baktı.
" Aptal ucube."
" Güzel bir Aptal ucube.."
___________
Biraz destek arkadaşlar please Sınırla flnla da olmuyo bu işler
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
