SOĞUK İSKELE

1.BÖLÜM: UMUT

Evet umut ben çoğunuzun yeni tanıycağı o kişiyim ben bazen hayalet bazen ıssız bir adam bazen de göz önünde durmaktan çekinmeyen bir genç adam o zaman başlayalım mı?  Umut bir kış sabahı dünyaya geldi.Ailesinin ilk oğlu olan bu masum çocuk dünyaya adım atmıştı.İnsanlar onun için bu çocuk çok zeki biri olucak diye aralarinda sohbet ediyorlardı.Gunler aylar hatta yıllar geçerken umut her geçen gün daha da değişiyordu,okulda başarısı arttıkça artıyor herkesin övgüsünü kazandıkça kazanıyordu.Umut bu halini her geçen gün daha da sevmişti,kim sevmezdiki?Ama bir gün umut biseylerin ters gittiğini aile içindeki farklı olayları anlamaya baslamıştı.Tartismalar gittikçe hızını arttiriyor ve bu onu içten içe suskun daha sessiz biri haline getiriyordu.Ama o umuttu işte belki de en büyük zararı buydu. Ve o çocuk büyüdü ve onunla beraber herşey daha çok yeni başlıyordu. Umut 18 yaşında bir birey olmuştu artık ama çok ta acı çekmişti oturduğu yer yaşadığı saçma olaylar ona göre asla olmadı olamazdı o hep zeki ve özgür ruhlu sevecen bir ruha sahipti ve o bunun tam tersini yaşamaya mahkum edilmişti. Bir hücre de yaşıyordu.Arada dışarı çıkar gezer ve eve geri dönerdi kendine bunu neden yaşatır bir insan diyebilirsiniz ? Ama o her attığı adımdan sorumlu hata yapmaya lüksü olmayan modernize olmuş bir asker gibiydi.Emirlerini uygular ve yeni emirleri beklemek üzere beklerdi.Taaki üniversite umudu tekrardan ona umut verene kadar.Hemen sınavlara çalışmaya başladı amansız bir mücadele içine girmişti biliyosunuz askerler mücadeleye alışkındır.Zaman geçer durmaz ve akarken sınav günü gelmişti o büyük an tüm herşeyin sona erecegi kendinin istediği gibi bir hayatı elde edebileceği son şanstı.Sinav güzel gecmisti ve bu süreç ilerleye dursun umut sonuclari ogrenmisti.Deyim yerindeyse havalara ucmustu o artık 4 yıllık bir bölüm kazanmisti yeni hayatı onu bekliyordu.Artik hazırdı herşey ayarlanmisti ve son kez vedalaştı şehrinin havasıyla insanlarıyla o kadar acı yaşatan bir yeri bile kiyamadan seven genç bir adamdı umut.Yeni bir şehire yerleşti okuluna başladı.Yeni bir çevre Yeni bir ortam herşey çok güzel gidiyordu.Her gün ki gibi sabah uyandi kahvaltısını yaptıktan sonra duşunu aldı traşını oldu kendini çok iyi hissediyordu.İcinde ki bir his ona güzel şeyler olucak umut hazirmisin diye bağırıyordu.Ve umut en sevdiği şeyi yapmaya gitti denizi seyretmek iskeleye oturup saatlerce izlemek.Derken;bir gemi yanaştı limana içinden insanlar konuşarak gülerek iniyolardi. Umut ise onlara doğru bakarken aralarında uzun kumral saçlı kırmızı kazak ve kabaniyla bu soğuk havayı süsler gibiydi.Umut ani bir karar verdi.Kizin yanına koşarak gitti ve kız onu öyle gorunce çekindi ve endiselendi. Sizde kimsiniz beyefendi diye seslendi.Umut;ben sizin kalbinizin bekçisi olarak atandım dedi ve küçük bir gülümseme oldu sanki yıllardır tanışan iki arkadaş gibiydiler.Umut kusura bakmayın ismimizi sormadım diye atıldı . Güzel kızımız ismim su diye cevap verdi. Umut bu soğukta su yu daha fazla usutmemek için iskelenin karşısındaki kafeye doğru gidelim mi? dedi. Su gülerek olur madem dedi.Birer çay soylediler ve herşey çok güzel baslamisti . Zaman geçmekte üniversite ve bu büyük aşk devam etmekteydi. Ama bir gün umut çok fazla rahatsızlandıgini hissetti ve doktora başvurdu.Doktor tahliller sonucu böbrek yetmezliğinin son evresinde olduğunu ve ameliyat olması gerektiğini belirtti.Umut çok şaşkın ne yapacağını bilmez bir halde hastaneden çıktı. Her yer karlarla dolmuş tu.Umut bir sigara yaktı derin bir nefes aldıktan sonra hemen Su yu aradı herşeyi anlattı anlatırken gözünden akan yaşlar yoğun rüzgar ve soğukla yere düşüyordu.Su çok üzülmüş en sevdiği diğer yarısı için daha doğrusu umut böyle zannediyor du. Umut ailesine ve sevenlerine haber ettikten sonra okulu bırakma karari aldı cunki bu durumda hiçbir şekilde kendini veremez hale gelicekti. Okuldan kaydını aldırmak için tekrar üniversitesine geldi kaydını aldı.Yurttaki arkadaşlarınla da zar zor ayrılıp Su ya doğru yola çıktı çok fazla uzak değildi. Ve su yu aradı dünden gelicegini haber vermişti . Ama şu hasta olduğunu ve gelemeyeceğini söyledi.Umut şaşırdı ve öylece kaldı daha dün akşam konustuk herşey iyidi iymisin dedi. Merak etme dedi su. Biraz sonra yeniden aradı umut.Su ben son kez senin için sana geldim evini biliyorum gelim bari orda görüp gıdım seni dedi.Su sen laftan anlamiyosun galiba hastayım dedim diyorum sana istemiyorum diye tersledi.Genc adamımız uğur sessizce telefonu kapatıp iskeleye doğru yürümeye başladı. İskele biz ve karlar içinde ve kimseler yoktu.Umut denize uzun uzun bakıp iskelenin üstünde son kez Su ya o gelmese de veda etti kendince. Ve Umut otobüsüne bindi yola çıktı.Çok üzgün ve dertli bir şekilde yolculuğa devam ederken otobüs sarsılmaya başladı derken devrildi .Göz gözü görmüyordu her yer kan içinde yaralı insanlar da ailelerine haber veriyordu . Polis yerde birini bulduk diye bağırdı ama maalesef ölmüştü.Cuzdanina baktılar ve kimlikte Umut yaziyordu.Hayata bir damla umut için herşeyi feda eden umutun vedası herkesi çokça üzmüştü .Polisler telefon rehberinde Askım yazısını görünce hemen arayıp haber vermek istediler.Su yine ne var diye açınca :hanfendi ben polisim bir kaza oldu sevgiliniz maalesef ki öldü dedi. Su ağlamaya başladı elinden telefonu düşürdü ve bayıldı .Uyandığında direk umut diye haykırdı ama umut yoktu ki artık.Kendine gelir gelmez Umutun evine doğru yola çıktı Ve umut defnedildi üzüntü ve keder içinde .Büyük bir suskunluk sonrası umutun telefonunda ailesi bir not bulmuşlardı ve üstünde Aşkım yaziyordu.Su hemen aldı ve açtı.İcinde şunlar yaziyordu; Şu an yoldayım ve sana veda edemeden donuyorum bende bizim soğuk iskelemizle son kez vedalaştım seni ilk tanidigim yere son kez veda ettim bir tanem beni belki yine görmek istemezsen soğuk iskeleye git orda ben varım ve hep senin için var olucam.demisti umut. Su gözyaşı içinde kalmisti hicbirsekilde konusamiyordu.Su notu alarak hemen Soğuk iskeleye doğru yola çıktı.Sonunda ulastım dedi ama iskele yıkılmıştı. Su da orda yerle yeksan içinde dizlerinin üzerine çöktü ve öylece bakakaldi . Hem vicdani hem umut hemde soğuk iskele yıkılmıştı. Su o akşam nasıl oldu bilinmez ölü bulunur.Ve rivayet o dur ki ;Bu hikaye dilden dile dolanır anlatılır ve o iskele yeniden aynı şekilde inşa edilir ve adına resmi olarak soğuk iskele adı verilir.Ve iskelenin başında bir tabela da şu sözler yazmaktadır;hayattayken sevdiklerinizi asla bırakmayın,cünki bir gün gelir zaman size bırakmayabilir! Bir gencin travmalarla özet haline getirilmis adı gibi umudunu hiç kaybetmemis ve zamanin ondan çok şey aldığını hissettiren bu romanı umarım seversiniz .Sizde asla sevdiklerinizi bırakmayın zaman sizden almadan dostlarım Hep umut edin ve umut etmekten asla vazgeçmeyin .BİR GENCİN HİKAYESİ BURDA SONA ERDİ.   SON