10. Gün-Final

381 68 88
                                    

Bu bölüm final olduğu için uzun yazmak istedim.

Bu bölümde hem birazcık üzüleceğiz hem de sevineceğiz gibi görünüyor.

Bu bölümü çok uzun yazmaya çalıştım çünkü bu Bucky ve Y/n veda ediyoruz :p

Bucky'cim bu hikayede harcandı:(

İyi okumalar dilerim!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

James eve geldiğinde

"Y/n! Gel buraya gel! Kaçma!" diye bağırdı.

Oflayıp ayağa kalktım.

"Ne var? Yine ne yaptım?"

"Sence? İş görüşmemi mahvettin!"

Bunu için miydi yani? Ay çok komiksin James. Yüzüne tekrar bakıp yatak odasına gittim.

"Gel buraya korkak! Niye kaçıyorsun?! Seni sevmediğim için yine ağlamaya mı gidiyorsun?!"

Niye dedin ki bunu? Tamam, beni sevmiyorsun artık ama bu beni kıracağın anlamına gelmez.

"Artık seni bu evde görmek istemiyorum Y/n. Git kendine başka bir ev bul."

"Seve seve."

Yatak odasına gittim ve bir valiz aldım. Bir daha bu eve gelmeyi planlamadığım için bütün kıyafetlerimi aldım. En sonunda vestiyerden ceketlerimi valize koydum ve telefonu elime alıp evden çıktım.

Nereye gideceğim hakkında hiçbir fikrim yoktu.

Otobüs durağına kadar gittim ve telefonumdan taksi çağırdım. Yaklaşık bir 5 dakika sonra taksi geldi ve valizimi bagaja yerleştirmemde yardımcı oldu.

Taksiciye 'beni havaalanına götürür müsün?' diye sordum.

O da tamam diyip beni havaalanına götürdü. İlk fırsatta New York bileti aldım. Uçağın kalkmasına yarım saat kala valizimi banta koydum ve uçağa bindim.

Yerim cam kenarıydı o yüzden az da olsa sevinmiştim.

Oturduğum sırada tek olacağım diye düşünürken yanıma birisi geçti. Umursamadım ve camdan uçak pistine baktım.

Kol çantamdan kulaklığımı çıkartıp taktım.

Camdan dışarıya bakarken yanıma oturan adamın kolu bana çarptı. Kulaklığımı indirip bir anlığına baktım ve adamın James olduğunu gördüm.

Hem beni evde istemiyor hem de benim peşimden geliyor.

"Y/n..ben özür dilerim. Biraz sarhoştum."

"Umrumda değil. İn bu uçaktan. Seni görmek istemiyorum."

"Y/n, lütfen."

"Sana hayır dedim! İn bu uçaktan. Seni görmek istemiyorum!"

Dediğimi bütün uçak duymuştu. James de utancından kabul etmek zorunda kaldı ve çantasını alıp uçaktan indi.

Rahatlamıştım. Kulaklığımı geri taktım ve şarkı açtım.

Daha sonra 2 kişi yine benim sırama geldi. Baktığım da kardeşim ve James'i gördüm. Bi' rahat bırakın beni yaw.

"Niye geri geldin? Bir de kardeşimle gelmişsin."

"Ne yani kardeşinle gelemez miyim? Hem yakın bir arkadaşım, hem iş arkadaşım, hem de sevgilimin kardeşi."

My Love || Bucky BarnesHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin