(Complete) 1986 သို့ ကုန်တိုက်နဲ့အတူ ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်း

Ch 6

Ch 6

ကျောက်ရှောင်လန်နဲ့ တခြားသူတွေက ဝမ်ကွေ့လန်ကို စိတ်ဝင်တစားကြည့်ကြပြီး သူမပြက်လုံးတွေကို ကြည့်ဖို့ ခဏစောင့်လိုက်သည်။

သူမတို့ အားလုံး မှိုအသား ပေါင်မုန့်ကို စားဖူးကြပြီး ဒီမှိုအသား ပေါင်မုန့်က ဘယ်လောက်အရသာရှိပြီး စားကောင်းလဲဆိုတာ အားလုံးသိကြပြီး နောက်တကြိမ် ထပ်စားချင်ကြသည်။

ဝမ်ကွေ့လန်လည်း ခြွင်းချက်မဟုတ်သည်မှာ သေချာသည်။ စားပြီးရင် သေမှာလား၊ ဝန်ခံမှာလား။

ဝမ်ကွေ့လန် တစ်ကိုက်ကိုက်ပြီးနောက် မျက်လုံးများ တောက်ပလာသည်။ စကားမပြောဘဲ ဆက်စားနေသည်။ မှိုပါသော လက်သီးအရွယ် အသားညှပ်အသားညှပ်ပေါင်မုန့်ကို အနည်းငယ်ကိုက်ပြီး သူမဆက်စားနေသည်။

သူမစားပြီးသွားတော့ ဆက်စားချင်နေပြီး မျက်လုံးကို မော့ကြည့်လိုက်တော့ အားလုံးက သူမကို စိုက်ကြည့်နေတယ်ဆိုတာ သိလိုက်ရသည်။

ဝမ်ကွေ့လန်က ရှက်ရွံ့စွာ ပြုံးပြီး "ဘာလို့ ငါ့ကို ကြည့်နေတာလဲ မြန်မြန် မုန့်ဝယ်ကြလေ"

ကျောက်ရှောင်လန်က "ဝမ်ကွေ့လန် ဒီမှိုအသား ပေါင်မုန့်က အရသာရှိလား။"

ဝမ်ကွေ့လန်က ရှက်ရွံ့ပြီး အော်ဟစ်ကာ "အရသာရှိတယ်၊ အရသာရှိတယိ ဟုတ်ပြီးလား"

သူမရဲ့ အဖြေကို ကြားတဲ့အခါ လူတိုင်းက ရယ်ကြသည်။

"မင်းမှာ အသိစိတ်နည်းနည်း ရှိတုန်းဆိုတော့ အဲ့ဒါက အရသာမရှိဘူးလို့ မင်းအတင်းမပြောဘူးဘဲ။"

"ငါပြောမယ် ငါ့ညီမဆီက အရသာရှိတဲ့ မုန့်တွေကို ဘယ်သူမှ မလွတ်နိုင်ဘူး။"

ထိုအချိန်တွင် ကျောက်ရှောာင်လန်က ကျန်းဟွေ့အား "ညီမ မှိုအသား ပေါင်မုန့် 40 ကို အိတ်နှစ်အိတ်ခွဲထည့်ပေး။"

ကျန်းဟွေ့က ပြုံးပြီး "ဟုတ်ကဲ့ အစ်မ၊ အများကြီး ဝယ်တာ သွားလည်မလို့လား။"

ကျောက်ရှောင်လန်က ကျန်းဟွေ့အား တအံ့တဩကြည့်ကာ ပြုံးပြီး "ငါ့ညီမလေးက အရမ်းဉာဏ်ကောင်းတာဘဲ။ ငါဧည့်သည်အဖြစ် သွားမှန်းတောင် ခန့်မှန်းနိုင်တယ်။ ဟုတ်တယ် ဒီနေ့ အမေအိမ်ပြန်မလို့။ ငါ့မိသားစုထဲက အကြီးဆုံးအစ်ကို‌တွေက ဟောင်ကောင်ကနေ ပြန်လာကြပြီ။ ညီမ လုပ်ထားတဲ့ မုန့်တွေက အရမ်းအရသာရှိတယ်။ အိမ်ကို ယူသွားပြီး စမ်းကြည့်မလို့။"