Mümin bir kul/Texting

7

"Ooooo Elif Hanım bu ne güzellik"

Ayşen'in seslenmesiyle ona döndüm ve gülümsedim.

"Eyvallah hatun"

İkimizde gülmeye başladık. Ayşen benim liseden beri arkadaşımdı. Üniversiteyi aynı şehirde kazanınca yurtta kalmak yerine ailelerimizi zar zor ikna edip beraber bir ev tutmuştuk. Ayşen psikoloji öğrencisiydi ben ise hemşirelik okuyordum. Ehh zekiyiz okuyoruz napalım.

"Evimin direği gelde bir şeyler ye aç açına gitme. Sonra eve ekmek getiremezsin bak."

"Zaten getirmiyorum Ayşen. Fakirim ben fukarayım ben." Bunları söylerken bir yandan da ne yesem diye düşünüyordum. Günün her saati yemek yiyen ben sabah 7-8 arası yeni kalktığımda bir şey yerken midem bulanıyordu. Ama şöyle bir sofraya oturmama mide bulantım bile engel değildi.

"Elif ben bugün erken gelicem eve haberin olsun." Ayşen'e neden der gibi baktım. O da sorumu anlamış olacak ki cevapladı.

"Dersler erken bitiyor hocamız bugünkü dersi iptal etti." 

Ağzımda ki lokmayı güç bela yuttuktan sonra konuşmaya başladım. "Tamamdır Ayşen Hanım dikkat et dönerken."

Başını sallayıp onaylayınca ikimizde yemeğimize döndük. Kahvaltının ardından sofrayı toparladık. Ben kahvaltılıkları buzdolabına yerleştirirken Ayşen'de bulaşıkları makineye diziyordu. Ne kadar iş yapmayı sevmesem de bütün işleri Ayşen'e yığamıyordum işte. Tamam bazen kaçıyordum ama onlar çokta önemli değil ufacık minnacık mini mini minnacık önemli.

"Ayşen işin bittiyse çıkalım."

"Çantamı alıp geliyoruuumm"

Ayşen'i beklerken kapının yanında ki boy aynasından kendimi süzdüm. Altıma krem rengi bol bir ispanyol paça üzerine beyaz t-shirt giyip üzerinden de yeşil gömlek giymiştim gömleğin üstten birkaç düğmesini de açık bırakmıştım. Başıma da krem rengi bir şal takıp son dokunuşu da yaptıktan sonra mükemmel ben hazırdım. Aynada kendime bakıp beğeni dolu bakışlar ve gülümsemeler gönderirken Ayşen'in sesiyle irkildim.

"Bence de güzel oldun ama biraz daha oyalanırsak otobüsü kaçırıcaz."

Hemen beyaz spor ayakkabımı giymeye başladım. Yine ve yine giyip Ayşen'den önce giymiş ve Ayşen'in ayakkabıyla cebelleşmesini izliyordum. Sonunda zaferi elde etmiş ve doğrulmuştu. Bende merdivenlerden hoplaya zıplaya inmeye başladım. O da bana yetişmeye çalışıyordu. Bir anda adımlarımı durdurdum korkulu rüyam,bakışlarıyla insanı yerin dibine sokan,çocukların (bende bu kategoriye giriyorum 22 yaşında olsam bile) baş düşmanı,benim gibi selenaların hadesi Fehmi Amca'yı gördüm. Merdivenden atlı koşturur gibi indiğim için bana ters ters bakıyordu.

"Günaydın Fehmi Amca kalıp seninle uzun uzun sohbet etmeyi çok isterim ama biliyorsun okul beni bekler. Haydi görüşürüz." deyip merdiveni yavaşca inmeye başladım tabi yalnızca bir kaç basamak.

"Ayşen koş koş otobüsü kaçırıcaz!"otobüse son dakika yetişip şansımıza ikili koltuklardan birini boş görünce hemen yerleştik. 

Ve yine ayaktayız çünkü bir durak sonra binen iki teyzenin side eye bakışlarına maruz kalınca kalkmak zorunda kalmıştık. Sonunda otobüsten indik ve ve bu koskoca diyara adımımızı attık.İnsanlık için küçük benim için büyük bir adım! 

"Elveda dostum elveda... Hakkını helal et emi kardeşim"

"Helal olsun kardeşim helal olsun sende helal et"

"Helal olsun hadi eyvallah"

Ayşen'de sağ elini sol göğsüne eyvallah der gibi vurup başını aşağı yukarı yapınca acı ayrılık gerçekleşti. Sevdiğimden ayrı düştüm. Kaldım bu el topraklarında. Tamam uzatmıyorum yoksa derse geç kalıcam.

Uzun,yorucu,korkunç,kabus gibi dakikalar,geçmek bilmeyen saatler,bitmeyen günler tamam tamam günler abartı oldu. Onu unutuyoruz. Kısacası dersler bitince bahçeye çıktım ve bizim mümin insana mesaj atmak üzere telefonumu elime aldım elime almam la mesaj gelmesi bir oldu.

Mümin bir kul: Ağaçlık alanın oradaki bank tayım.

Mümin bir kul: Beni bekletmemeniz i arz ederim.

Elif: Merak etme mümin insan 15 dakikaya oradayım.

Mümin bir kul: Kaplumbağa mısın mübarek 5 dakikalık yol değil mi?

Elif: Heee bekleyebilirsin yani peki o zaman 20 dakikaya gelirim.

Mümin bir kul: Kaplumbağa yarışı kazandı ya ondan dedim ben.

Mümin bir kul: Yavaş olduğundan değil yani 

Mümin bir kul: Yanlış anladın sen

Mümin bir kul: Aloooo kime diyorum ben?

(Görüldü)

...

Finish!!

Bölüm hakkında ki düşünceler?

Şimdi bekle dur Berk

Hadin Allah'a emanet!