"kitaptaki yazım hataları düzenlenecektir."
! Kitap bana aittir.!
İ𝑐𝑙𝑎𝑙&𝐴𝑟𝑎𝑚 𝑍𝑒𝑚ℎ𝑒𝑟𝑜ğ𝑙𝑢
🥀28.08.2023🥀
Kuma yoktur..
Tesadüf denilen şeye hayatım boyunca inanmamıştım,ama galiba artık inanıyordum. Bazen insanın bazı şeyleri zorlaması...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kötü bir günü daha arkamızda bırakmıştık ama bizi daha kötü günler bekliyordu bundan çokça emindim. Sabaha kadar gözümü kırpmamıştım. Uyku bana haram olmuştu. Böyle bir hayat asla istemezdim ciğerim yanıyordu. Annem tek bir kelime etmiyordu. Kaderime boyun eğmekten başka şansım yoktu. Benim tek bir kişi bile yoktu destek veren koruyup kollayan kimse yoktu.. okuma hâyellerim vardı alınmıştı. Şimdi ise kuma oluyordum.
"İclal kapıyı aç." Delal'in sesi geldi kulağıma o ne istiyordu şimdi? Zaten hiç derdim yokmuş gibi birde o uğraşıp duruyordu benimle. Kapının arkasından çekilip kapıyı açtım." Buyur ne istiyorsun." Buz kesen sesimle konuştum." Saç ve makyajın için geldikler." Babam yaşındaki bir adam ile zorla evleniyordum ne hazırlanmasından bahsediyordu o adam için mi hazırlanacaktım?
"İstemiyorum." Dedim kapıyı kapatacağım anda Delal izin vermedi."Dedem ne dediyse onu yapıyorum çabuk git elimi yüzünü yıka gelirler biraz sonra." Kapıyı yüzüme kapatıp gitti. Göz yaşlarıma hakim olamıyordum. Elimi kapıdan çekip banyoya ilerledim. Çökmüştüm adeta. Elimi yüzümü yıkayıp yatağımın üzerine oturdum. Bir kaç dakika sonra kapı açılmıştı.
Delal ve yanında iki kadın vardı." Buyrun geçin." Diye mırıldandı Delal. Makyaj masanın yanına bir sandalye çekti bende geçip oturdum elimden hiçbir şey gelmiyordu. Kimse beni dinlemiyordu. Derin bir nefes alıp makyaj yapan kadına döndüm. "Sade olsun." Hayatım boyunca abartılı şeyler sevmezdim.
Saç ve makyajım olurken yengem içeri girdi. Yine sirke satıyordu yüzü. Hiçbir şeyden memnun kalmıyordu. Kızı da öyleydi. Onlar yüzünden dayak yerdim babam ve dedem bana yapmadıklarını bırakmazlardı. Burda olmaları beni rahatsız ediyordu."Siz neden hazırlanmıyorsunuz?" Kafamı çevirip onlara döndüm. İkiside bunu beklemiyor gibiydi. Delal ve annesi tek kelime etmeden odadan çıktı ama gözleri nefret ile bakıyordu bana..
Beni annem babam sevmemişti yengem ve kuzenim mi sevecekti.
"İclal."abimin sesi kulağımı doldurdu. Arkamı dönüp ona baktım makyajım ve saçın çoktan bitmişti. "Ne yapıyorsun?" Diye sordu. Kendi kefenini kendi ellerim ile hazırlıyordum. "Kaderime boyun eğiyorum abi." Başını iki yana doğru salladı." Sakın o adam ile evlenmeye izin vermem." Nasıl olacaktı o karar çoktan verilmişti babam ve dedem konseyi dinlemiyordu."abi iş işten çoktan geçti ben yada sen kimse birşey yapamaz."
"Kaçıp gideceksin burdan boyun eğme falan yok."
Kaçmak mı? Göz göre göre öl diyordu. Kaçan kız ölürdü yaşamasına kimse izin vermezdi on yılda geçse o kızı bulup öldürülerdi. "Abi kaçtım diyelim ben kurtulup giderim ya sen?" Herşeyi bırakıp giremezdim." İclal akşam kaç git burdan dışarda seni bir taksi bekliyor olacak."
