THE 𝙼𝙰𝙵𝙸𝙰'𝚜 𝚄𝙽𝙸𝚅E𝚁𝚂𝙸𝚃𝚈 (COMPLETED/Under edited)

CHAPTER 14: VISIT

NAIYAK Ako ng bigla akong niyakap ni Susan subrang nagpapasalamat siya sa aking ginawa. Bago kami nagpaalam sa isa't isa kasi babalik na naman ako sa dorm ko.

Walang klase ngayon kaya napag-isipan kong maglinis ng maliit kong dorm hindi na pala yun maliit lumaki na pala yun kasi nawala na yung play wood na nakaharang dahil sinira nila.

Ang kalat ng dorm nila hindi naman ako makatapak doon kasi may linya padin kaming sinusunod.

Linis dito, linis doon, hanggang sa napakanta nalang ako sa sarili ko.

" Masisisi mo ba kung ayaw na talaga?

Kung ang pag-ibig mo,

tuluyang maglaho.

Oh,ba't nagbago bigla? Mga titig ay

nag-iba

Ika'y lumalayo ,Tadhana ba ito?"

Hindi ako broken hearted ha, sadyang trip ko lang kumanta ng masasakit ngayon.

Natigilan ako ng biglang may pumalakpak kaya napaharap ako doon at sinamaan ko naman ng tingin ang taong nakikita ko.

"Pwede kanang sumali ng tawag ng tanghalan sa showtime, Lola."pumapalakpak itong lumapit sa akin.

"Hi Lolo Joshua para kanang ood kung pumalakpak ahh." Pang-aasar ko sa kaniya.

Nagpatuloy ako sa paglilinis at hindi na pinansin ang taong laging nangulit sakin.May naalala akong may binili akong kolay berde na kurtena kaya naiisipan kung gawin iyong harang sa pagitan naming nasa loob ng dorm nato.

"Ano gagawin mo sa tali wag mong isipang magpakamatay ka."nagugulohang tumingin si Lolo Joshua sakin. At tanging irap lang yung sinagot ko sa kaniya.

Tinali ko yung tali sa magkabilang kilid ng ding ding at simulan kunang gawin ang dapat gawin.

"Sakit sa mata yang kurtenang yan."bigla akong natigilan at sumilip sa kurtena at tinignan ko yung lalaking nagsalita.

Si Lloyd. Ang lalaking walang imik dito.

"Pero ito yung paborito ko."bulong ko sa sarili at gusto ng umiyak."Lolo Joshua pakikuha nga ng gunting tatangalin ko nalang."mabilis pa sa alas kwatro ko pinutol yung tali at nagmamadaling ligpitin ang mga gamit.

Nagpatuloy ako sa paglilinis kahit bumuhos na yung luha sa mga mata ko ano bayan napaka iyakin ko talaga.

"Why are you crying?" Boses iyon ng isa sa mga kuya ko.

Naging cold ako minsan sa kanila wala akong magawa masama parin yung loob ko sa kanila.

"Napuwing lang Ako, patapos naman din ito ehh."

Walang atubling nagmamadali akong maglinis at napag-isipang maluto na ako ng kakain ko mamaya.

"Ang bango, pahingi Lola." Kahit kailan talaga napaka kulit.

"Punta ka dito kakain tayo."Wala sa sariling sabi ko sa kaniya at nag hain na nang pagkain at ulam na niluto ko. Isa itong ginisang gulay na sari-sari.