İlk Sonbahar

'Yamaç'

ও

Yamaç

Geriye baktığım zaman görüyorum sadece,
Dağın yamacına geldiğimde.
Beni buraya getiren adımların her biri,
Bir zamanlar olduğum kişiydi.

Geçmişle cebelleşmenin bir anlamı var mı ki,
Görevini tamamladıysa eski bütün patikalar.
O adımları hiç atmamış olsaydım,
Bugün burada olamazdım belki.

Eski yaralarımı deşiyorum geceleri,
Önüme seriyorum pişman olduğum her şeyi.
Daha azını bilirken, henüz bir çocukken.
Denemiştim gerçekten, o kadardı elimden gelen.

Görmeye tahammülüm yok bazen,
Dağın yamacında dururken.
Çıkmaz yol sandığım bütün patikalar,
Serili önümde birden.

Benim suçum değildi oysa,
Bilmiyordum o zamanlar.
Her şey çok daha kolay görünür elbet,
Kaosun ortasında değilken.

Anlıyorum şimdi, şefkatle geriye bakarken,
Hayat zor olabiliyor bazen.
İlk defa yaşarken,
Ayağın takılıp düşerken.
Daha önce o yollardan hiç geçmemişken.
Öğrenirken, hata yaparken,
Henüz küçük bir çocukken.

ও