"අප්පා....චිමී අප්පා...එදා ඇක්සිඩන්ට් වුණේ ඔයාද?"
ලෝරා තමන්ගෙ මූණට වැටිලා තියෙන කොණ්ඩෙ අතින් පස්සට කරන ගමන් ඇස් ලොකු කරගෙන අහද්දි ජිමින් හිනාවුණා....
"අප්පලා දූලා සීතලේම කතාව....ඔන්න මං කෝපි හදාගෙන ආවා දෙන්නටම..."
ළමා නිවාසෙ වැඩ බලන්න ඉන්න වයසක අජුම්මා.... මෙතන ඉන්න අයාලෙ පිපුණ පුංචි මල් ගොඩකගෙ සේහි ඔම්මා ජිමින්ටත් ලෝරාටත් උණු කෝපි කෝප්ප දෙකක් දීලා කියද්දි ජිමින් යන්තන් හිනාවුණා...
"අපේ පුංචි මහත්තයා මේ තරම් කතා කරනවා ඇහුණෙ කාලෙකින්....දැන් හරි හිත නිදහස් කරගන්න ගත්තු තීරණේ වටිනවා පුංචි මහත්තයා..."
සේහි හිනාවෙලා ඇතුළට යද්දි ජිමින් ඈත බලාගෙන හිටියා...
"අප්පා...ජන්කුක් අජුශ්ශී,ටේහ්‍යුන් අජුශ්ශී දෙන්නා දැන් මෙහෙ එනවා... ඔයා එක්ක කිසි වෙනසක් නැතිව කතා කරනවනෙ...ඔය දේවල් අමතකයි වගේ..."
ජිමින් සද්ද නැති වුණත් කෝපි එකට පිඹින අතරෙ ලෝරා එයාගෙ හිතට එන ප්‍රශ්න හැම එකම ජිමින්ගෙන් අහනවා...
"අප්පා.....එතකොට....අර කතාවෙ කිව්ව බබා....ඒ...ඒ ටේජි ද?"
ලෝරා ඇස් දෙක ලොකු කරගෙන අහද්දි ජිමින් උණුවෙන්ම එක හුස්මට බීලා ඉවර කරපු කෝපි කෝප්පෙ ඉස්සරහ තිබුණ මේසෙ උඩින් තියලා ලෝරා එක්ක හිනා වුණා....ජිමින්ට දැන් ඒක පුරුද්දට ගිහින්....
උණුවෙන් කෝපි බොද්දි පිච්චෙනවා.... ඒත්... වේදනාව අමතක කරලා එකම දේ ආයෙ ආයෙ කරද්දි ඒ වේදනාවට ඇබ්බැහි වෙනවා...කාලයක් යද්දි වේදනාව දැනෙන්නෙ නැතිව යනවා...
"මගෙ පුංචි ඩේසි මලට හරි හදිස්සියි නේද?"
ජිමින් ලෝරාගෙ කම්මුලට අත තියලා කියද්දි ලෝරා ජිමින්ගෙ අත උඩින් තමන්ගෙ අත තියාගෙන තමන්ගෙ කොළ පාට ආමන්ඩ් හැඩ ඇස් දෙක ලොකු කරලා හිනාවෙද්දි ජිමින් හරි ලස්සනට හිනා වුණා....හරියට තමන්ගෙ දුව ලොකු වෙනකල් බලන් හිටිය අප්පා කෙනෙක් වගේ....
"ලෝරා දන්නවද ඇයි මම ලෝරාට ඩේසි මල කිව්වෙ කියලා?"
ජිමින් අහද්දි ලෝරා නෑ කියන්න ඔලුව වැනුවා ම ජිමින් හිනාවුණා...
"ඩේසි මල් කියන්නෙ අහිංසක බව, සතුට,පිරිසිදු බව, අළුත් ආරම්භයක් වෙනුවෙන් යෙදෙන සංකේතයක්....
YOU ARE READING
Just a Breeze || Vmin
Fanfictionසමහර හීන තියෙනවා ලෝරා... හැබෑ නොවෙන බව දැන දැන දැකලා... මතක් කර කර අඬන... Once a breeze pass...it never returns...♡
