Maria morg'a götürüldü. Herkes Carmen'in haberini bekliyordu. Doktor girebileceklerini söyledi ve Tom girdi. Carmen yatakta oturmuştu elinde serum vardı dizlerini katlamış ve kendine çekmişti, dışarıya bakıyordu. Tom girdi ama kafasını çevirmedi.
Tom: Carmen.
Carmen:...
Ağlamıştı, dudakları, yanakları ıpıslaktı, aldırmayıp silmemişti bile.
Tom: Nasıl oldun.
Carmen: İyiyim.
Tom: Carmen
Carmen: Ne var
Tom: Ne yaptım ben sana?
Carmen hızlıca başını Tom'a çevirdi.
Carmen: Ne mi yaptın?
Tom: ....
Carmen: Bana keşke doğmasaydın diyen kimdi acaba.
Tom: Sen çok farklı şeyler söyledin sanki.
Carmen: Senin o benden sonra gittiğin kız varya Lia, Beni öyle tehtid etti ki ne yapacağımı şaşırdım. O aldattın iftirasi attığın çocuk bana aşıktı evet ama senden uzak durmamı yoksa marianın öleceğini söyledi. Bende...
Tom: Maria'yı seçtin...
Carmen: Maria farklı Tom.
Tom: Güya canından çok seviyordun beni?
Carmen: Empati kursana bi, Maria'yı seçerdin.
Tom: Hayır Carmen, Seni seçerdim.
Carmen: Ben bir şekilde gerçek ortaya çıkar diye düşündüm.
Tom: Ne değişti? Maria bu seferde de öldü ve bunu Lia yaptı. Beni seçseydin beni Lia ile görmezdin, Maria ölürdü evet ama bu durumda hem beni o halde hemde Mariayı ölü halde gördün.
Carmen: Sen benimle buraya kavga edip sinirlerimi dahada hoplatmaya mı geldin?
Tom: Ah carmen.
Dedi ve hemen sinirle odayı terk etti sen ise ağlamaya devam ettin.
24 saat sonra.
Alışmıştın, Maria'nın ölümünü kabullendin. Saat gece 2:30 olmuştu, yürümek istedin. Tom'a yazdın. En son hastane odasında konuşmuştunuz.
Tom
C~"Tom"
T~"Buyur?"
C~"Yürüyeceğim, konuşabilir miyiz?"
T~"Tamam, çıkıyorum"
Tom geldikten sonra bir parka doğru yürümeye başladınız, ikinizde sessizdiniz.
Tom: Konuşacak mısın artık?
Carmen: Özür Dilerim Tom.
Tom durdu, Yolun ortasında konuşmaya başladınız.
Carmen: Kafam yerinde değil, Jason kafamı karıştırıyor, Lia desen bahsetmiyorum bile. Maria'da benim için çok önemli, Onu seçtim ben böyle olucağını düşünemedim. Eğer kaba davrandıysam özür dilerim. Kavga esnasında sana bir anda bağırmam tamamen uzaklaşmamın gerekmesiyle ilgiliydi. Asla gerçek düşüncelerim değil.
Tom'un yüzüne bakamıyordun, konuşmayı bitirdin ve Tom'a baktın. Kafanı kaldırdığında dolmuş gözlerle karşılaştın, Sana aşık gibi bakıyordu ama sen ona bakınca durdu ve hemen o halinden çıkıp arkasını döndü, göz yaşlarını sildi ve boğazını temizleyip konuşmaya başladı.
Tom: Ben, Bende özür dilerim. Sen hastanede o haldeyken sana onları söylememeliydim. Lia yüzündende özür dileri-
Carmen: Lia hakkında özür dileme çünkü en başta amacı oydu.
Tom: Doğru, bende ne yapacağımı bilemedim. Ayrıca maria ve ben arasındaki seçiminede karışmam doğru değil. Sonuçta ben senin arkadaşın bile değili-
Carmen: Tomm, Tom!
Ellerimi Tom'un yanaklarına koydum.
Carmen: Ben sana kendi canımdan önemlisin diyorum, o güzel dudakların bana neler söylüyor öyle.
Tom: Öyle hissediyorum Carmen, Beni sevdiğini hissedemiyorum. Ben, Ben konuşmamıza ara vermek ist-
Carmen: Hayır, hayır tom hayır.
Tom elleriyle elimi tuttu ve kendi yanaklarından ayırdıktan sonra ellerini omuzuma koydu.
Carmen: Tom, tom yapma.
Tom: Deneyelim lütfen. İkimiz içinde bir ara iyi olacak.
Carmen: Ne yani aklında başka birisi mi var?
Tom: Hayır Carmen, Hayır asla. Sadece son zamanlar çok fazla şey üst üste geldi. İkimizede bir ara iyi gelece-
Gözlerimden yaşlar süzüldü.
Başımı salladım.
Carmen: Anladim ben seni, Tamam sen bilirsin ama döndüğünde seni bekliyor olmamın garantisini vermiyorum bunuda bil.
Dedim ve hemen arkamı dönüp eve doğru hızla yürümeye başladım.
Tom: Buda ne demekti?
...
