(Complete) 1986 သို့ ကုန်တိုက်နဲ့အတူ ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်း

Ch 7

Ch 7

ဧည့်သည်ရဲ့ ကြည်နူးနေတဲ့ အသံကြားတော့ လီကျန်းဂန်က သူ့ကို စိုက်ကြည့်ကာ "ရီလီတုန်း မင်းမိသားစုရဲ့ စီးပွားရေး ကိုသာ ဂရုစိုက်စမ်းပါ။ င့ါမိသားစု ကိစ္စကို မင်းစိတ်ပူစရာမလိုပါဘူး။"

ရီလီတုန်းက လီကျန်းဂန်ရဲ့ မျက်နှာကိုမြင်တဲ့ကာ ရန်ဖြစ်ရန် မလွယ်ကူဘူး ထင်ကာ ရပ်လိုက်ပြီး သူ့ကို မနှောက်ယှက်ဝံ့တော့ဘဲ ချက်ချင်း ဝန်ခံကာ "ကောင်းပြီ။ မေ့လိုက်ဝော့ာ ငါသွားပြီ။"

လမ်းလျှောက်ရင်း စိတ်ထဲ‌နေက 'မင်း တ‌နေကုန်မိုက်မဲနေတာ ကြည့်စမ်းပါ။ လူတိုင်းက မင်းကို ကြောက်နေတယ် ထင်နေတာလား။ စောင့်နေလိုက်ပါ လူတစ်ယောက်က မင်းလုပ်ငန်းကို လုသွားတဲ့အခါ မင်းဘာလုပ်မှာလဲ။ ဟဟ ပိတ်လိုက်တာဘဲ ကောင်းတယ်။ မြန်မြန်ရောက်ပါစေ။' လို့ကျိန်ဆဲနေသည်။

ကျန်းဟွေ့ရဲ့ ပေါင်မုန့်များက ကိုးနာရီ ထိုးခန့်နီးတွင် ရောင်းကုန်လုနီးပါးဖြစ်ပြီး တစ်ဒါဇင်ဘဲ ကျန်တော့သည်။

ရဲ့နင်းရှန်က အရမ်းပျော်နေပြီး "ဟွေ့ဟွေ့ အမေတို့ ပေါင်မုန့်တွေ ဒီလောက်မြန်မြန် ရောင်းရလိမ့်မယ်လို့ မမျှော်လင့်ထားဘူး။ နောက်ရက်တွေ ပိုလုပ်ကြမလား။"

ကျန်းဟွေ့က ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ပြုံးပြီး "အမေ စိတ်မပူပါနဲ့  ပစ္စည်းတွေ ရောင်းကုန်တဲ့ထိ စောင့်ပါအုံး။ ဆယ်နာရီနောက်ပိုင်းမှာ ရောင်းကုန်ရင် ဒီလောက်လုပ်ထားတာက လုံလောက်ပြီ။ တိုးဖို့မလိုဘူး အရမ်းများနေရင် ရောင်းကုန်မှာ မဟုတ်ဘူး။"

ရဲ့နင်းရှန်က စိုးရိမ်တကြီးနဲ့ "အများကြီး မရောင်းနိုင်လို့ ကျန်နေရင် ရွာတွေကို သွားရောင်းလို့ရတယ်လေ။"

ကျန်းဟွေ့က အနည်းငယ် အကူညီမဲ့သွားသည်။ အမေရဲ့ အရင်အချိန်တွေ ပြန်တွေးကြည့်တော့ ပင်ပန်းလွန်းလို့ ခန္ဓာကိုယ်က ပင်ပန်းနွမ်းနယ်ပြီး စောစောသေသွားသည်။

သူမက ရဲ့နင်းရှန်ကို ထပ်ပြီး "အမေ သမီးတို့ အများကြီးလုပ်ရင် သမီးတို့ အရမ်းပင်ပန်းလိမ့်မယ်။ ပိုက်ဆံရှာချင်ပေမဲ့ ကျန်းမာရေးကိုလည်း ဂရုစိုက်ရမယ်လေ။ ခန္ဓာကိုယ်က မကျန်းမာရင် ဆုံးရှုံးမှုက အမြတ်ထပ်ပိုတယ် ‌အမေ။"လို့ ဖျောင်းဖျသည်။