YAZ ŞARKISI

3. Bölüm

Duru'nun ağzından

Nazlı ile birkaç eve bakmıştık. Ama ne yazık ki baktığımız evlerin ya fiyatı yüksekti, yada istediğimiz gibi değildi. Çok yorulduğumuz için bir kafeye girdik. Soğuk bir şeyler alıp içmeye başladık. O sırada Nazlı yan masadaki çocuğa bakıyordu. Nazlıya seslendim.

Duru: Hayırdır? Niye ikide bir o çocuğa bakıyorsun? Aşık mı oldun yoksa?

Nazlı: Ne aşık olcam be! Sadece çocuğun telefon konuşması dikkatimi çekti. Sende bir dinlesene.

Nazlının söylemesi ile dikkatimi çocuğun telefon konuşmasına verdim.

X: Kanka istanbula gelebildin mi?
(...)
X: ha indin yani, bugün evde olursun öylemi?
(...)
X: Bu arada bize gelicek kişiler başka bir ev bulmuşlar gelmekten vazgeçtiler. Onun için yeni iki kişi  bulmamız gerekiyor.
(...)
X: Tamam kanka o iş bende.

Çocuk telefonu kapatıp önündeki içeceğinden bir yudum aldı. Nazlıya dönüp konuşmaya başladım.

Duru: Umarım düşündüğüm şeyi yapmayacaksındır.

Nazlı: Bir dakika, konuşup gelicem.

Nazlı benim konuşmama izin vermeden masadan kalktı ve çocuğun yanına gitti. Bende peşinden gittim.

Nazlı: Afedersiniz, daha demin ki telefon konuşmanıza kulak misafiri oldum da. Hala iki kişi arıyorsanız biz olabiliriz isterseniz. Bizde ev arıyorduk.

X: Aaa gerçekten mi? Bana uyar. Ne zaman gelmek isterseniz konum atarım.

Nazlı tam konuşucakken kolunu dürtüp kulağına fısıldadım.

Duru: kızım saçmalama! Tanımadığım bir erkeğin evinde kalmam ben! Biraz daha bakalım evlere.

Nazlı: Kızım sanki çok paramız var. Geçici bir süre kalalım, sonra işe girer ev tutarız.

Nazlı bana cevap verip çocuğa döndü.

Nazlı: bugün gelebiliriz. Otelden valizlerimiz alıp gelelim. Olur mu?

X: olur. O zaman sizinle geleyim beraber valizleri alıp benim arabamla eve gideriz.

Nazlı vakit kaybetmeden hemen tamam dedi ve kafeden çıktık. Otele giderken çocukla tanışma fırsatımız olmuştu. Adı Erdemdi ve 23 yaşındaydı. Otele geldiğimizde valizlerimizi alıp arabaya yerleştirdik ve eve doğru yola çıktık.