Minsan sa Buhay natin makakatagpo tayo ng tao na di natin inaasahan.
minsan naman mas pipiliin natin na masaktan kesa may masasaktan.
kadalasan mas pipiliin natin na manirahan sa nakaraan kesa harapin ang kasalukuyang puno ng kapighatian.
Napakadaling mag,mahal ngunit napakahirap makalimot.
Masarap magmahal ngunit masakit masaktan.
EPILOgue:
Bakit ayaw mong tanggapin na tapos na ang lahat sa inyo? Mahirap bang harapin ang buhay ngayon na wala na sya? Iniwan ka na niya. ba't di mo matanggap yun? huhu!! ang BOBO mo, pwede mo pang ipagpatuloy ang buhay mo ng wala siya .. Siguro akala mo magiging masaya siya pag nakita ka niya ngayon na nasasaktan? huh? Please kalimutan mo na siya. Bago na ang mundong ginagalawan mo ngayon , at sa mundong ito wala na siya para maging parte pa ng buhay mo.
***************************************************************
Kriiiiiing.. kringgggg... alarm clock ko yun, naka set ng 5 ng umaga, meaning dapat mag-ayos na ako para sa trabahp ko.. OO tama ang nabasa nyo may trabaho ako, gusto niong malaman kung saan sa LIbRary dito sa Lugar namin. Isa ako sa mga librarian doon. Bago ko ikwento lahat sa inyo , babangon muna ako at magsasaing pa ako ma late pa ako. hehe..
BANGON..
TOOTHBRUSH..
SAING..
KAIN.
BIHIS..
at Viola . ready to go nah..
Anyway ako nga pala si Jean Lee, nag-iisa na lang ako sa buhay kasi mama at papa ko namatay 1 year ago, dahil sa car accident. Nakakapanghinayang nga ee! iniwan nila ako mag-isa kaya napilitan akong buhayin ang sarili ko sa pamamagitan ng paghahanap ng trabaho. kaya yun nga nagtatrabaho nga ako sa Library.
A dito na pala ako sa LIbrary ngayon kakatapos lang meeting , every morning kasi at 7:30 may small meeting para pag-usapan lang naman ang mga rules ang regulation dito sa lIbrary. Paulit-ulit na nga ii.. pero ok lang part naman yun ng trabaho ko.
