Odaya girince Bora direk banyoya girdi. Bende yatağın üzerine oturtup onu beklemeye başladım. On dakika sonra giyinip banyodan çıkmıştı. Önümden geçip yatağa girdi ve "sen niye uyumadın?" Dedi.
"Seninle konuşmak için." Dedim ve yanına yatağa girdim.
"Ne konuşacaksın?" Dedi net bir sesle.
"Şey ben özür dilerim. Yani ailene bir şey söylemeden sana haber vermeliydim. Ama bir anda oldu. Cidden ya." Dedim o bana baktıkça konuşurken büzüşmüştüm resmen.
"Özür dileme." Dedi keskin bakışları eşliğinde.
"Özür dilemekte erdemliktir hata yaptıysam özür dilemekten çekinmem."
"Bana dileme mümkünse kimseye dileme bir şey yaptıysan doğru olduğunu düşünerek yapmışsındır ben sana inanıyorum."
"O zaman affettin mi beni?" Dedim çocuk gibi heycanla.
"Sana küsmeyedim ki affedeyim sadece kırıldım." Dedi net sesiyle ve kafasını yastığa koydu arkasını dönüp yattı.
Kırılmıştı işte çok belli söyledi de ama nasıl affedicekti ki beni? Off ya yaptığının önünü arkasını düşünmezsen böyle olur Betül hanım.
"Yat artık." Diye ses gelince ışığı kapatıp yastığıma sarılıp uyumaya çalıştım ama hala düşünüyordum.
Ben acaba yok ya! Olabilir mi ki? Ben Boradan hoşlanıyor muyum ki? Ama nasıl olucak ki biz boşanıcaz napıcam ben sonrasında? Ona bağlanıyorum ki daha 2.aydayız 7 ay daha var doğuma o zamana kadar iyice bağlanırsam. O zaman boşanalım derse napıcam ben? Küstü de bana ya başkalarının yanına giderse o Bensu'nun yanına mesela. Gidemez ya öldürürüm onu da Bensuyuda. Off ya!
Diye diye uyuya kalmıştım sonunda sabah kalktığımda Bora hala uyuyordu. Hızla kalkıp üstümü değiştirdim ve yatağın karşısına oturdum. Yarım saat sonra hala uyuyan Bora'ya bakıp derin bir nefes çektim. "Ne zaman uyanıcaksın ya sen!?" Dedim sitemkar bir şekilde. Dememin üzerinden bir yarım saat daha geçti ve Bora uyandı. İlk sağ sola döndü beni bulamıyınca gözünü açtı. "Betül?" Dedi. Karşısında kollarımı birleştirmiş bekleyen bana bakıp.
"Efendim?" Dedim.
"Sabahın 8'inde napıyorsun ayazda?"
"Seni bekliyorum." Dedim
"Ne için?"
"Konuşucaz da ondan." Deyip yatağa bir adım atıp karşısına geçtim. "Beni bırakıp gidemezsin." Dedim.
Ne dedim ben ya! Nerden çıktı şimdi o? Aklımdaki bu değildi yani buydu ama tam bu değildi.
"Nereye gidiyorum ben?" Dedi şaşkınca ve yatakta doğruldu.
"Başkasına" dedim ve tam karşısına dikildim.
"Neden gideyim zaten?"
"Bilmem sonuçta gerçek karın değilim. Sadece çocuğunun annesiyim. Belkide sıkılır gidersin benden." Dedim.
"Betül sabah sabah rüyanda mı gördün sen ya uyu yat da. Nereye gidicekmişim ben hem seni bırakıp saçmalama sen karımsın benim şimdi yat uyu." Deyip kolumdan çekti.
"İnanmıyorum ya bana ne!" Dedim.
"Neden?"
"Beni bırakip gidiceksin işte gördüm ben!" Dedim.
"Nerde?"
"Rüyamda." Dedim.
"Sabah sabah bunun için mi uyandın?" Dedi sonra gülmeye başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bora Bey (ağa?)
Ficção GeralBora ve Betül iki zıt karakter. Bora Doğu'da doğmuş büyümüş ve biraz gelenekçi bir aile yapısına sahip. Betül entelektüel ve yenilikçi bir ailede büyümüş ama ailesinin üzerine çok düştüğü tek kızı. asistan ve patron aşkı. Tek gecelik ilişki sonras...
