yorummm!!
hurkan'dan
en son ne yedigimi hatirlamiyorum.
veya kesintisiz uyudugumu.
yaklasik 4 gundur izin alip ise gitmiyordum yemek yemiyor dogru duzgun uyuyamiyordum. ne kadar istemesem de mete benimle kaliyor, yemek yemem icin her seyi yapiyordu.
"sevgilim birseyler ye artik.."
"istemiyorum."
"neden boylesin anlayamiyorum birkac gun once iyiydin simdi bu haldesin ve ne oldugunu asla anlatmiyorsun?"
"is ile ilgili falan mi?"
"tch."
"peki.. corba hazirlamays gidiyorum ve sen iceceksin!"
gittigi gibi telefonu elime aldim ve bir mesajim vardi.
emre
emre
konum📍
20.30'da evimde ol
konusmaliyiz
gelmeme gibi bir sansin yok kovulursun
siz
peki
tabikide gidecektim!!
yolun ortasinda bayilmazsam.
"mete!!"
"efendim!?"
"gelsene bi..."
"hm?"
"beni sekiz bucukta bu konuma goturur musun patronum cagiriyor."
"tabii. ama isin ilk gunu eve bembeyaz geliyorsun balkona dahi cikmayip yemeyip uyumuyorsun ama patronun cahirinca tipis tipis gidiyorsun?"
"onunla bir alakasi yok, isle alakali onemli birseymis"
"peki.."
★
saat 20.00 olmustu bile, kalkip sade birseyler giyindim ve arabaya bindim mete beni buyuk bir villanin onune birakinca biraz sasirmistim acikcasi. kapinin onune gidip zile bastiktan 30 saniye sonra kapi acildi.
"hosgeldin."
"hosbuldum~"
samimi davranmaya calissamda bacaklarim ve ellerim titremeye baslamisti bile. iceri girer girmez gergin bir ses tonuyla sordum.
"ee ne konusacagiz?"
"gec otur."
salondaki L koltugun orta kismina oturup yaslandim. o da dort bira sisesiyle gelip yanima oturdu.
"icecegimizi bilmiyordum.."
"icmez misin?"
ictigimi biliyordu.
"icerim."
iki sisenin kapagini acip bana verdiginde beklemeden dikmistim.
"hala cok seviyorsun."
"ne?"
"hatirladigini biliyorum. resmi gordun dimi?"
onaylarcasina bir bakis atip gozlerimi siseye cevirdim, o da elindeki siseyi kafasina dikti. ardindan agzindan akan birayi ceketiyle sildi.
"o kadar degersiz miydim?"
"hayir."
verdigim cevapla dalga gecercesine kikirdadi ve siritarak sordu.
"neden gittin o zaman?"
"..."
bira sisesini tekrar kafasina dikti ve arkasina yaslanip kolunu arkama dogru uzatti.
"3 yil boyunca seni bulmak icin ne kadar aci cektim biliyor musun?"
"uzgunum."
"en komigi ne biliyor musun? seni buldum ama yine de aci cekmeye devam ediyorum."
"korktum."
konusma sirasinin bende oldugunu anlayinca yuzunu yuzume yaklastirdi.
"pisman olmadin mi hic?"
"..."
"birkac yil once herseyini anlattigin kisinin karsisinda su an tek bir kelime kuramiyorsun, farkinda misin?"
"ozur dilerim."
"hic degismemissin."
geri kalan yarim saat boyunca sessizce biralarimizi ictik.
"ee hurkan? ne olacak simdi?"
"bilmiyorum.."
yanima iyice sokulup beni koltukla arasina aldi.
"neyi biliyorsun hurkan?"
"ozur dilerim."
yanaklarindan sertce tutup dudaklarini dudaklarima bastirdim. sanki bu ani bekliyormuscasina karsilik vermesine de cok sasirmamistim.
bir elini koltuga dayamis diger eliyle belimi sanki birakip gidecekmisim gibi kavramisti. benim ise bir elim ensesinde diger elim omzundaydi.
dudaklarimi isirarak parcalayacakti resmen, 3 yilin acisini cikartiyordu.
ellerini bacaklarima goturup kavradiman sonra beni kucagina alip duvara yaslamisti. 10 saniyeligine dudaklarimdan ayrilip gozunu uzerimde gezdirdikten sonra boynuma yoneldi.
orada da biraz oyalandiktan sonra kapinin calmasiyla beni kucagindan indirdi.
"arkadasin geldi."
hizlica esyalarimi alip evden ciktim.
"sevgilim, yanlis anlama sana guvenim sonsuz ama gecenin bu saati patronunun evinde sarhos olman..?"
"is hwkkinwda konustuvk yok bisi"
"peki.."
*:..｡o○ ○o｡..:*
Selam
bugun hem huzun hem sikis var
(>︿<｡)
bu hikayede yanan mete oldu bu ard
bu arada umarim medyadaki sarkiyi dinleyerek okumussunuzdur bolum cok o vibei veriyor da
yazacak sey bulamadim
bir sonraki bolum icin;
4 oy
10 yorum
bb!
